ท่วงทำนองทางภาษาในบทความของหนุ่มเมืองจันท์

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาท่วงทำนองทางภาษาในการเขียนบทความของหนุ่มเมืองจันท์ และเพื่อศึกษากลวิธีการเขียนของ หนุ่มเมืองจันท์ โดยศึกษาจากบทความของหนุ่มเมืองจันท์ในคอลัมน์ฟาสต์ฟู้ดธุรกิจ ที่ตีพิมพ์เผยแพร่ในนิตยสารมติชนสุดสัปดาห์ระหว่างเดือนกันยายน 2558 ถึงเดือนกันยายน 2559 จำนวนทั้งหมด 57 บทความ โดยใช้วิธีวิจัยเอกสาร และนำเสนองานวิจัยด้วยวิธีพรรณนาวิเคราะห์

ผลการวิจัยพบว่า ท่วงทำนองทางภาษาในการเขียนบทความของหนุ่มเมืองจันท์  ในด้านการใช้คำมักใช้คำที่เข้าใจง่าย ใช้คำน้อยแต่ความหมายมาก  เช่น คำที่มีความหมายโดยตรง คำที่มีความหมายโดยนัย  คำแสดงอารมณ์ คำนามธรรม   คำเฉพาะกลุ่ม คำภาษาต่างประเทศ  คำย่อ  และคำเลียนเสียงพูด ด้านการใช้ประโยคมีการใช้ประโยคทั้ง 3 แบบ คือประโยคบอกเล่า ประโยคคำถาม และประโยคปฏิเสธ  ด้านการใช้สำนวนพบว่าใช้สำนวน 2 ลักษณะ คือ สำนวนดั้งเดิมหรือสำนวนโบราณ และสำนวนใหม่ ด้านการใช้โวหารการเขียน พบว่ามีการใช้บรรยายโวหาร  และสาธกโวหาร ด้านการใช้โวหารภาพพจน์พบว่า มีการใช้ภาพพจน์อุปมาและอุปลักษณ์

ส่วนด้านกลวิธีการเขียนบทความของหนุ่มเมืองจันท์ผู้วิจัยพบว่ามีวิธีการเขียนที่น่าสนใจทั้งสิ้น
4 ประเด็น ได้แก่ ด้านวิธีการตั้งชื่อเรื่อง ผู้เขียนนิยมวิธีการตั้งชื่อเรื่อง 7 ประเภท คือตั้งชื่อเรื่องโดยใช้แนวคิดสำคัญหรือแกน (Theme) ตั้งชื่อเรื่องให้คมคาย เก๋ แปลก สะดุดใจ ชวนฉงนสนเท่ห์ ตั้งชื่อแบบเปรียบเทียบ ตั้งชื่อเรื่องตรง ๆ ตามเนื้อหาสาระ ตั้งชื่อเรื่องเป็นนามธรรม ตั้งชื่อตามตัวเอกหรือตัวสำคัญของเรื่อง
และตั้งชื่อเรื่องให้ขัดแย้งกัน ด้านกลวิธีการเขียนส่วนนำ ผู้เขียนนิยมใช้กลวิธีการเขียนส่วนนำที่เป็นเรื่องเล่ามากที่สุด  ด้านกลวิธีการเขียนเนื้อเรื่อง ผู้เขียนมีกลวิธีในการเขียนเนื้อเรื่องที่น่าสนใจและนิยมใช้
อย่างสม่ำเสมอ 2 ประเภท โดยใช้การเขียนขยายความด้วยการบรรยายและขยายความด้วยการยกตัวอย่าง 
ด้านกลวิธีการเขียนสรุปความ ผู้เขียนนิยมใช้กลวิธีการเขียนบทสรุปแบบทิ้งท้าย