การใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพวงพยอม จังหวัดพะเยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการศึกษาการใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) สร้างแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ 2) เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการคิดวิเคราะห์ ระหว่างก่อนกับหลังเรียนโดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถาม และ 3) ศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพวงพยอม จังหวัดพะเยา ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ประชากรที่ใช้ในการวิจัย คือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพวงพยอม จังหวัดพะเยา ที่เรียนในภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 8 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ ได้แก่ แผนการจัดการเรียนรู้การใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์จำนวน 10 แผนการเรียนรู้ ใช้เวลาในการจัดการเรียนรู้แผนละ 2 ชั่วโมง แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการคิดวิเคราะห์ทั้งก่อนและหลังเรียน แบบปรนัย จำนวน 30 ข้อ และแบบสอบถามความพึงพอใจของนักเรียนที่มีต่อการจัดการเรียนรู้โดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์
ผลการศึกษาพบว่า
- ประสิทธิภาพของแผนการจัดการเรียนรู้การใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถาม
เพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนกลุ่มทดลองกลุ่มใหญ่คือ โรงเรียนบ้านธาตุขิงแกง อำเภอจุน จังหวัดพะเยา เท่ากับ 81.09 / 80.24 มีค่าประสิทธิภาพตามเกณฑ์มาตรฐาน 80/80 ที่กำหนดไว้ - เปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการคิดวิเคราะห์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพวงพยอม ระหว่างก่อนกับหลังเรียนโดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ พบว่าผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการคิดวิเคราะห์หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียน โดยผลคะแนนหลังเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 24.50 ผลคะแนนก่อนเรียน มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 19.00 ค่าความก้าวหน้าทางการเรียนมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 5.50 คิดเป็นร้อยละ 18.33
- ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนบ้านพวงพยอม ที่มีต่อการจัดการเรียนรู้
โดยใช้วรรณกรรมท้องถิ่นและเทคนิคการตั้งคำถามเพื่อพัฒนาการคิดวิเคราะห์ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก
(= 4.41,
= 0.57)
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กตัญญู ชูชื่น. (2550). วรรณกรรมท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: โอเดี่ยนสโตร์.
ชนาธิป พรกุล. (2554). การสอนกระบวนการคิด : ทฤษฏีและการนำไปใช้. กรุงเทพฯ: วีปริ้นท์ (1991) จำกัด.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์. (2557). เทคนิคการใช้คำถามพัฒนาการคิด. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: วีปริ้นท์ (1991)จำกัด.
ดวงกมล สินเพ็ง. (2553). การพัฒนาผู้เรียนสู่สังคมแห่งการเรียนรู้ : การจัดการเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: บริษัท วี พริ้นท์ (1991) จำกัด.
ทิศนา แขมมณี. (2544). วิทยาการด้านการคิด. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ป แมเนจเม้นท์.
นาแล จะหา. (2558). การใช้นิทานพื้นบ้านลาหู่เฌเลพัฒนาทักษะการอ่านจับใจความสำคัญสำหรับนักศึกษาที่เรียนรายวิชาภูมิปัญญาชาติพันธุ์ สาขาวิชาชาติพันธุ์ศึกษา อนุภูมิภาคลุ่มน้ำโขง มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์สุรีวิยาสาส์น.
ประกายมาศ ทองหมื่น. (2554). การใช้รูปแบบการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานเพื่อกระตุ้นการคิดวิเคราะห์ในการอ่าน. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
ปัทมาภรณ์ พรดวงคำ. (2555). การพัฒนาความสามารถการวิเคราะห์วรรณกรรมโดยใชัการสอนแบบ
สืบเสาะหาความรู้สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านเข็กน้อย จังหวัดเพชรบูรณ์.(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
พรสวรรค์ สุวัณณศรีย์. (2553). ภาษากับการคิด. เลย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
พระมหาวรัฏฐนน กมโล. (2560). การพัฒนาการอ่านจับใจความสำคัญโดยใช้นิทานชาดก สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนพระปริยัติธรรมวัดท่าตอน. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
ไพฑูรย์ สินลารัตน์, นวลจิตต์ เชาวกีรติพงศ์, ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์, ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์ และไสว ฟักขาว. (2557).
คิดวิเคราะห์: สอนและสร้างได้อย่างไร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มงคล คำดวง. (2544). ความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ที่เรียนโดยการใช้คำถามชี้แนะให้คิด. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
เรไร ไพรวรรณ์. (2551). วรรณกรรมท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
เรืองเดช ปันเขื่อนขัติย์. (2552). ภาษาและวรรณกรรมท้องถิ่นล้านนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ฟาสบุค.
โรงเรียนบ้านพวงพยอม. (2561ก). รายงานผลการปฏิบัติงานโรงเรียนบ้านพวงพะยอม (SAR) ประจำปีการศึกษา 2560. พะเยา: โรงเรียนบ้านพวงพยอม.
โรงเรียนบ้านพวงพยอม. (2561ข). รายงานผลการดำเนินงานวิจัยในชั้นเรียน ประจำปีการศึกษา 2560. พะเยา: โรงเรียนบ้านพวงพยอม.
โรงเรียนบ้านพวงพยอม. (2561ค). รายงานผลการประเมินผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถการคิดวิเคราะห์ของผู้เรียน ประจำปีการศึกษา 2560. พะเยา: โรงเรียนบ้านพวงพยอม.
วินนา เทพคำ. (2553). การพัฒนาทักษะกระบวนการคิดวิเคราะห์ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ด้านการอ่านของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
สุจริต เพียรชอบ และสายใจ อินทรัมพรรย์. (2538). วิธีสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุริภรณ์ ผดุงโภชน์. (2556). การใช้แบบฝึกทักษะการอ่านจับใจความสำคัญของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนแม่สายประสิทธิศาสตร์ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 36. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาการสอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย).
สุนันทา มั่นเศรษฐวิทย์. (2540). หลักและวิธีสอนอ่านภาษาไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
สุวิทย์ มูลคำ. (2545). 21 วิธีจัดการเรียนรู้: เพื่อพัฒนากระบวนการคิด. (พิมพ์ครั้งที่3). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 2. (2560). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. พะเยา: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 2.
อาภรณ์ ใจเที่ยง. (2550). หลักการสอน ฉบับปรับปรุง. กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.