The Curriculum Management of Food Science and Technology on a Basis of Sufficiency Economy Philosophy for Graduate and Community Development
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The article aims to present the process of managing higher education curriculum using a balanced approach in accordance with the sufficiency economy philosophy of The King Rama IX. For example, the curriculum for the bachelor program in Food Science and Technology, Chiang Mai Rajabhat University has been focusing on education management for graduates and communities in a particular local food product development. The philosophy is a guide of action coupled with the middle path management tools. The moderation principle is a balanced management of four aspects, budgets and resources, learners, internal process, learning and development. The reasonableness is the curriculum analysis of strength and weakness. The risk management is coupled with the knowledge of the research and academic services along with the moral course. The education management on this approach contributes to the quality of graduates and communities in accordance with the philosophy of the university, “Education is the heart of local development.”
Downloads
Article Details
The articles published are copyrighted by the Graduate School, Chiang Mai Rajabhat University.
The opinions expressed in each article of this academic journal are solely those of the individual authors and do not reflect the views of Chiang Mai Rajabhat University or its faculty members. The responsibility for the content of each article rests entirely with the respective authors. In the event of any errors, the authors alone are responsible for their own articles.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2561). ประกาศกฎกระทรวงเรื่อง มาตรฐานการอุดมศึกษา พ.ศ. 2561 ลงวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2561. ราชกิจจานุเบกษา, ปีที่ 162 เล่มที่ 135 ตอนพิเศษ เลขที่ 199 ง, 19-21.
กองทัพเรือ. (2557). พระบรมราโชวาท พระราชทานแก่ครูและนักเรียน ที่ได้รับพระราชทานรางวัล วันจันทร์ที่ 27 กรกฎาคม 2524. สืบค้นจาก http://rtnpr.blogspot.com/2014/12/blog-post_52.html
ข่าวช่อง 7. (2563). พระบรมราโชวาท ในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยขอนแก่น วันพฤหัสบดีที่ 17 ธันวาคม 2541. สืบค้นจาก https://news.ch7.com/speech/22/70
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2563). พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม 2541. สืบค้นจาก http://www.kingrama9.chula.ac.th/kings-guidance/172/
ชยางกูร จันหะวัน รุจิรา แหวนนิล และธิปไตย พงษ์ศาสตร์. (2562). การระบุความเสี่ยงด้วย SWOT analysis. สืบค้นจาก http://sc2.kku.ac.th/stat/statweb/images/Eventpic/60/Seminar/02_02_-SWOT-Analysis.pdf
เชียงใหม่นิวส์. (2563). พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตรแก่ผู้สำเร็จการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ วันพฤหัสบดีที่ 25 มิถุนายน 2524. สืบค้นจาก https://www.chiangmainews.co.th/page/archives/1144700/
นภวรรณ แย้มยุติ และไพรัช วงศ์ศรีตระกูล. (2557). การประยุกต์หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการจัดการศึกษาระดับอุดมศึกษาของมหาวิทยาลัยธนบุรี. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยธนบุรี, 8(17), 15-24.
พิชามญชุ์ ปฐมศิริกุล แจ่มนิดา คณานันท์ และโสรยา คงพิษ. (2543). การประยุกต์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงสู่หลักสูตรระดับอุดมศึกษา. บทความวิชา วป884 สัมมนาเชิงพฤติกรรมสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 1-5. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพ็ญพรรณ ชุติวิศุทธิ์. (2553). การประยุกต์ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในการจัดการเรียนการสอนระดับปริญญาตรี. วารสารร่มพฤกษ์, 28(2), 145-166.
ภาวนา วิมลกิติชัย. (2561). การศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาการบริหารหลักสูตรตามระบบประกันคุณภาพการศึกษาและแนวทางการพัฒนาหลักสูตรให้มีคุณภาพ: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มศว, 13(2), 109-124.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ คณะเทคโนโลยีการเกษตร สาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร. (2562). หลักสูตรวิทยาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการอาหาร หลักสูตรปรับปรุง 2563. เชียงใหม่: ส. การพิมพ์.
มูลนิธิชัยพัฒนา. (2542). เศรษฐกิจพอเพียง. วารสารมูลนิธิชัยพัฒนา, 22(9), 46-53.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ คณะเทคโนโลยีการเกษตร. (2662). แนวปฏิบัติที่ดีในการเสริมสร้างการเรียนรู้ให้แก่นักศึกษานอกชั้นเรียนผ่านการจัดการเรียนการสอนที่มีการบูรณาการกับการวิจัย การบริการทางวิชาการทางสังคม และการทำนุบำรุงศิลปและวัฒนธรรม และการนำนักศึกษาไปเรียนรู้นอกสถานที่. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. เชียงใหม่: ส. การพิมพ์.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์บริษัท อาร์ แอน์ ปรินท์ จำกัด.
วีณา อ่องแสงคุณ. (2549). การพัฒนารูปแบบการประเมินองค์การแบบสมดุลสำหรับโรงเรียนคาทอลิกอัครสังฆมณฑลกรุงเทพมหานคร. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย).
ศรประภา พงษ์หัตถาศิลป์. (2557). การบริหารสถานศึกษาตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. (วิทยานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
สุภาวดี ดวงจันทร์. (2559). รูปแบบการบริหารความเสี่ยงของงานวิชาการของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคใต้. (วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์).
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แนวทางการส่งเสริมคุณภาพการจัดการเรียนการสอนในสถาบันอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
สำนักงานคณะกรรมการพิเศษเพื่อการประสนงานโครงการอันเนื่องมาจากพระราชดำริ. (2563). พระราชดำรัสที่ได้พระราชทานแก่ตัวแทนของปวงชนชาวไทยที่ได้เข้าเฝ้าฯ ถวายพระพร เนื่องในโอกาสเฉลิมพระชนมพรรษา เมื่อวันพุธที่ 4 ธันวาคม 2534 ณ ศาลาดุสิดาลัย พระตำหนักจิตรลดารโหฐาน. สืบค้นจาก http://www.rdpb.go.th/th/King/หลักการทรงงาน-c24/๑๓-ขาดทุนคือกำไร-v9179
อนุชา เสมารัตน์. (2560). ศาสตร์พระราชา. วารสารรัฏฐาภิรักษ์, 59(1), 112-126.
Murano, P. S. (2003). Understanding food science and technology. California, USA: Thomson Learning, Inc.
True ปลูกปัญญา. (2560). พระบรมราโชวาทในพิธีพระราชทานปริญญาบัตร ณ วิทยาลัยวิชาการศึกษาประสานมิตร วันศุกร์ที่ 12 ธันวาคม 2512. สืบค้นจาก https://www.trueplookpanya.com/education/content/62858/-teaartedu-teaar
