ดนตรีล้านนากับการพัฒนาชุมชน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการเรื่องดนตรีล้านนากับการพัฒนาชุมชนฉบับนี้ เกิดขึ้นจากการความสนใจแนวคิดเกี่ยวกับความสำคัญของการพัฒนาชุมชนและประโยชน์ของดนตรีในการพัฒนาชุมชน ซึ่งทั้งสองแนวคิดนี้มีความสัมพันธ์กันโดยเฉพาะในประเด็นเกี่ยวกับแนวทางในการพัฒนาชุมชน ผู้เขียนได้นำเอาความสัมพันธ์ของแนวคิดทั้งสองมาสร้างกรอบแนวคิดในการใช้ดนตรีเพื่อการพัฒนาชุมชนขึ้น ผู้เขียนได้ทำการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับดนตรีล้านนาที่ปรากฏในงานเขียน งานวิจัย และสื่อสังคมออนไลน์ เพื่อใช้สนับสนุนแนวคิดและการนำเสนอแนวทางในการใช้ดนตรีล้านนาเพื่อพัฒนาชุมชน ผลจากการสืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับดนตรีล้านนาจากแหล่งข้อมูลต่าง ๆ ผู้เขียนได้พบความเป็นไปได้ของการใช้ดนตรีล้านนาเพื่อพัฒนาชุมชนที่เกิดขึ้นมาแล้วในการศึกษาก่อนหน้านี้ โดยพบข้อมูลที่แสดงถึงบทบาทของดนตรีล้านนากับการพัฒนาชุมชนที่เกิดขึ้นใน 3 ด้าน คือ ด้านเศรษฐกิจ ด้านสังคม และด้านการเมืองการปกครอง ผู้เขียนหวังว่าบทความวิชาการฉบับนี้จะเป็นประโยชน์และเป็นแนวทางสำหรับผู้ที่อยู่ในแวดวงวิชาการเกี่ยวกับการพัฒนาชุมชนและวิชาการทางด้านดนตรีที่จะได้นำแนวคิดนี้ไปปรับใช้หรือพัฒนาเพื่อให้เกิดประโยชน์ต่อไป
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
References
กรมการพัฒนาชุมชน. (2527). การพัฒนาชุมชน. กรุงเทพฯ: กรมการพัฒนาชุมชน.
โกวิทย์ พวงงาม. (2550). การปกครองท้องถิ่นไทย. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.
จักรพงษ์ คำบุญเรือง. (2561). กลองหลวงล้านนา สืนสานมรดกแห่งบรรพชน. สืบค้นจาก https://www.chiangmainews.
co.th/page/archives/855612/?fbclid=IwAR2y_mQY2HrXpr-LJhQYK9xwfp2FgOspr9-MeuboubOn1xzj
iLhPTrb-Do
จิตติ มงคลชัยอรัญญา. (2540). การศึกษาชุมชนเพื่อการพัฒนา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ .
โชติมา โชติกเสถียร. (2548). ศักยภาพการผลิตเพลงพื้นบ้านล้านนา กรณีศึกษา “พิณเปี๊ยะ” จังหวัดลำปาง.
(การค้นคว้าอิสระเศรษฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
ณรงค์ สมิทธิธรรม. (2541). วงตกเส้ง: ดนตรีแห่ในวิถีชีวิตของชาวลำปาง. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล).
ณัฏฐวุฒิ ทรัพย์อุปถัมภ์. (2558). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. จันทบุรี: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัย ราชภัฏรำไพพรรณี.
บูรณพันธุ์ ใจหล้า. (2563). ภูมิปัญญาการสร้างเครื่องดนตรีล้านนาเพื่อสืบทอดการสร้างเครื่องดนตรีพื้นบ้าน และเสริมสร้างความเข้มแข็งทางวัฒนธรรม. วารสารวิจัยราชภัฏเชียงใหม่, 21(1), 45-61.
ประเวศ วสี. (2541). ยุทธศาสตร์ชาติเพื่อความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจ สังคมและวัฒนธรรม ปาฐกถาพิเศษ ป๋วย
อึ้งภากรณ์. กรุงเทพฯ: หมอชาวบ้าน.
พิพัฒน์พงศ์ มาศิริ. (2562). การเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ของดนตรีล้านนา. (วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต, สาขาวิชาสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง).
เพียงแพน สรรพศรี, สกาวรุ้ง สายบุญมี และยุทธนา ฉัพพรรณรัตน์. (2563). การพัฒนาสุขภาวะผู้สูงอายุโดยใช้กิจกรรม ดนตรีพื้นบ้านล้านนา กรณีศึกษาชมรมดนตรีพื้นเมือง ชุมชนสันโค้งหลวง จังหวัดเชียงราย. วารสารวิชาการเซนต์จอห์น, 23(33), 224-239.
มณี พยอมยงค์. (2529). ประเพณีสิบสองเดือนของล้านนาไทย. เชียงใหม่: ส.ทรัพย์การพิมพ์.
มยุรี วัดแก้ว. (2535). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. เพชรบุรี: คณะวิชามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วิทยาลัยครูเพชรบุรี.
รณชิต แม้นมาลัย. (2537). กลองหลวงล้านนา: ความสัมพันธ์ระหว่างวิถีชีวิตและชาติพันธุ์. (วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล).
รพีภัทร์ สุขสมเกษม. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการส่งเสริมความเข้มแข็งของชุมชน กรณีศึกษาชุมชนในเทศบาลนครปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. (การค้นคว้าอิสระรัฐศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาบริหารรัฐกิจและกิจการสาธารณะ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์).
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญ.
วนิดา ริกากรณ์. (2545). การดำรงอยู่ของการละเล่นพื้นบ้านซอล้านนา. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาการศึกษานอกระบบ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
ศุภนิจ ไชยวรรณ. (2547). กระบวนการสืบทอดเพลงซอพื้นบ้าน ของจังหวัดเชียงใหม่. (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, สาขาวิชาอาชีวศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่).
สัญญา สัญญาวิวัฒน์. (2525). การพัฒนาชุมชน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สนธยา พลศรี. (2547). ทฤษฎีและหลักการพัฒนาชุมชน. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.
สมาคมศิลปินขับซอล้านนา. (ม.ป.ป.). สมาชิกปัจจุบัน. สืบค้นจาก http://sorlanna.com/about
สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดพะเยา. (2564). สื่อประชาสัมพันธ์ COVID-19 จังหวัดพะเยา (ซอพื้นบ้านคณะสวรรค์ล้านนา). สืบค้นจาก https://www.youtube.com/watch?v=lv33ADNIOX0
Foster, D. (2010). Music and community development: Perspectives on relationship, roles and structures in music in community. (Master Thesis in Education, Victoria University).
PlayCore. (2020). Benefits of music on communities. สืบค้นจาก https://www.playcore.com/news/benefits-of-music-on-communities