ภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสุราษฎร์ธานี: การศึกษาตามแนวภูมิทัศน์ภาษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ภาครัฐและภาคเอกชนในแหล่งท่องเที่ยวจังหวัดสุราษฎร์ธานีตามแนวภูมิทัศน์ภาษา ผู้วิจัยเก็บรวบรวมข้อมูลโดยการถ่ายภาพป้ายชื่อสถานที่ จำนวน 60 ป้าย จำแนกตามหน่วยงานที่จัดทำป้ายชื่อสถานที่ ได้แก่ ป้ายชื่อสถานที่ภาครัฐ จำนวน 30 ป้าย และป้ายชื่อสถานที่ภาคเอกชน จำนวน 30 ป้าย ที่ปรากฏในบริเวณพื้นที่ศึกษา จำนวน 3 แห่ง ได้แก่ 1) ตำบลตลาด อำเภอเมืองสุราษฎร์ธานี 2) ตำบลพุมเรียง อำเภอไชยา และ 3) ตำบลบ่อผุด อำเภอเกาะสมุย โดยวิเคราะห์และเปรียบเทียบข้อมูลภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ 3 ประเด็น ได้แก่ 1) จำนวนภาษาและภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ 2) รูปแบบภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ ตามเกณฑ์ของ Backhaus (2007) และ 3) ความสำคัญหรือความโดดเด่นของภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ ตามเกณฑ์ของ Ben-Rafael ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจำนวนภาษาและภาษาบนป้ายพบการปรากฏของป้ายสองภาษามากที่สุด รองลงมา คือ ป้ายหนึ่งภาษา ป้ายสามภาษา และป้ายสี่ภาษา โดยหน่วยงานภาครัฐใช้ป้ายภาษาไทยภาษาเดียวมากที่สุด และหน่วยงานภาคเอกชนใช้ป้ายสองภาษา ภาษาไทย-ภาษาอังกฤษ มากที่สุด ผลการวิเคราะห์รูปแบบของภาษาพบว่า ป้ายชื่อสถานที่ส่วนใหญ่ใช้รูปแบบการเขียนแบบหนึ่งภาษา รองลงมา คือ รูปแบบการเขียนแบบปนภาษา รูปแบบการเขียนแบบพ้องความหมาย และรูปแบบการเขียนแบบหลายภาษา โดยหน่วยงานภาครัฐในพื้นที่ศึกษาทั้ง 3 แห่ง ใช้รูปแบบการเขียนแบบหนึ่งภาษามากที่สุด ในขณะที่หน่วยงานภาคเอกชนใช้รูปแบบการเขียนแบบปนภาษามากที่สุด ผลการวิเคราะห์ความสำคัญหรือความโดดเด่นของภาษาบนป้ายพบว่า ภาษาไทยเป็นภาษาที่มีความโดดเด่นมากที่สุดบนป้ายชื่อสถานที่ โดยเฉพาะป้ายชื่อสถานที่ภาครัฐในพื้นที่ศึกษาทั้ง 3 แห่ง และพบการปรากฏของภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาเกาหลี และภาษาฮิบรู เป็นภาษาที่มีความโดดเด่นกว่าภาษาไทยบนป้ายชื่อสถานที่ภาคเอกชนในพื้นที่ตำบลบ่อผุด อำเภอเกาะสมุย ผลการวิจัยนี้แสดงให้เห็นบทบาทที่แตกต่างกันของภาษาบนป้ายชื่อสถานที่ภาครัฐและภาคเอกชน สะท้อนให้เห็นนโยบายของรัฐ มิติทางสังคม และอิทธิพลของภาษาอังกฤษและภาษาต่างประเทศอื่น ๆ ที่มีต่อการกำหนดรูปแบบของภูมิทัศน์ทางภาษาในพื้นที่ท่องเที่ยวของจังหวัดสุราษฎร์ธานี และผลการวิจัยนี้อาจนำไปสู่การเสนอแนวทางการกำหนดนโยบายภูมิทัศน์ภาษาในแหล่งท่องเที่ยว หรือแนวปฏิบัติที่เป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาการท่องเที่ยวได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวิชาการเล่มนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียนแต่ละท่านไม่เกี่ยวข้องกับมหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ และคณาจารย์ท่านอื่นๆ ในมหาวิทยาลัยฯ แต่อย่างใด ความรับผิดชอบองค์ประกอบทั้งหมดของบทความแต่ละเรื่องเป็นของผู้เขียนแต่ละท่าน หากมีความผิดพลาดใด ๆ ผู้เขียนแต่ละท่านจะรับผิดชอบบทความของตนเองแต่ผู้เดียว
เอกสารอ้างอิง
Abdullah, C. U. & Wulung, S. R. P. (2021). Spatial patterns of linguistic landscapes in tourism area. Journal of Engineering Science and Technolog, 16(5), 4298-4308. Retrieved from https://jestec.taylors.edu.my/Vol%2016%20Issue%205%20October%202021/16_5_47.pdf
Aemdit, C., Sirikanerat, T., Maklai, S., and Kantong, E. (2023). Language in Thai forbidding signs: A linguistic landscape study. Journal of Chandrakasemsarn, 29(1), 65 – 80. Retrieved from https://li01.tci-thaijo.org/index.php/crujournal/article/download/256127/176249 [in Thai]
Backhaus, P. (2006). Multilingualism in Tokyo: A look into the linguistic landscape. International Journal of Multilingualism, 3(1), 52 – 66. DOI:10.1080/14790710608668385
Backhaus, P. (2007). Linguistics landscape: A comparative study of urban multilingualism in Tokyo. Clevedon, Buffalo, Toronto: Multilingual Matters.
Bangkom, K. (2024). Learning while walking the streets of Rayong: Combining linguistic landscape and language awareness through action research with children. rEFLections, 31(3), 875–895. https://doi.org/10.61508/refl.v31i3.275382
Ben-Refael, E., Shohamy, E., Amara, M. H., & Trumper-Hecht, N. (2006). Linguistic landscape as symbolic construction of the public space: The case of Israel. International Journal of Multilingualism, 3(1), 7-30. https://doi.org/10.1080/14790710608668383
Chamninok, K. and Jitbanjong, D. (2024). Language used and writing patterns apparent in business and service signs on Silom road, Bangrak district, Bangkok: A study toward linguistic landscape. Journal of Humanities and Social Sciences, Mahasarakham University, 43(4), 582–595. Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/humsujournal/article/view/270370/185250 [in Thai]
Choeirod, R. & Chanthao, R. (2023). Linguistic landscape at Patong, Phuket, Thailand: Language perception on public signs. NeuroQuantology, 21(1), 250–261. DOI: 10.48047/nq.2023.21.01.NQ20017
Giles, H. & Coupland, N. (1991). Language: contexts and consequences. Milton Keynes: Open University Press.
Gorter, D. (Ed.). (2006). Linguistic landscape: A new approach to multilingualism. Clevedon, UK: Multilingual Matters.
Huebner, T. (2006). Bangkok’s linguistic landscapes: Environmental print, codemixing and language change. International Journal of Multilingualism, 3(1), 31-51. DOI: 10.1080/14790710608668384
Landry, R. & Bourhis, R. Y. (1997). Linguistic landscape and ethnolinguistic vitality: An empirical study. Journal of Language and Social Psychology, 16(1), 23-49.
Ministry of Tourism and Sports. (2025). Thailand tourism situation, 1st quarter 2025. Retrieved from https://www.mots.go.th/images/v2022_17452242167024LiH4Liy4LiZIEluZm8g4Lij4Liy4Lii4LmA4LiU4Li34Lit4LiZIDY4LmpwZw==.jpg [in Thai]
Pathanasin, S. (2025). A study of the linguistic landscape on Phuket Island: Identity, tourism and policy. rEFLections, 32(1), 213–233. https://doi.org/10.61508/refl.v32i1.279617
Prasert, K. & Zilli, P. J. (2019). A linguistic landscape analysis of Pattaya, Thailand’s Sin City. Discourse and Interaction, 26(1), 75 - 95. https://doi.org/10.5817/DI2019-1-75
Putri, N. D., Tazkiyatul, W., Tiara, A., Rosyida, E. (2022). Linguistic landscape of Sumenep tourism destination. Prosodi: Jurnal IImu Bahasa dan Sastra, 16(1), 70-81.
Rhekhalilit, K. (2020). Language choice of public signage in Thai universities a case study of Chulalongkorn University and Kasetsart University. Manutsayasat Wichakan, 27(2), 310 – 341. [in Thai]
Rungswang, A. (2023). Linguistic landscape: Forms and functions of signs on Khaosan Road, Thailand. Journal of Roi Kaensarn Academi, 8(10), 399 – 415. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/262989/177721
Seangyen, J. (2015). Linguistic landscape on billboards in Mueang district, Udon Thani province. Mekong Chi Mun Art and Culture Journal, 1(2), 13-36. [in Thai].
Siwina, P. (2020). Multilinguistic landscape in Thailand’s border areas. (Dissertation, Department of Linguistics, Faculty of Arts, Chulalongkorn University). [in Thai]
Siwina, P. and Prasithrathsint, A. (2020). Multilingual landscapes on Thailand’s borders. Journal of Mekong Societies, 16(1), 112 – 131.
Thongtong, T. (2016). A linguistic landscape study of signage on Nimmanhemin Road: A Lanna Chiang Mai chill-out street. MANUSYA Journal of Humanities, 19(3), 72 – 87. DOI:10.1163/26659077-01903006
Vivas-Peraza, A.C. (2020). English in the linguistic landscape of Thailand: A case study of public signs in Hat Yai. Language Value, 13(1), 23–57.
Wu, H. & Techasan, S. (2016). Chinatown in Bangkok: The multilingual landscape. Manusya, Journal of Humanities, Special Issue(22), 38–52.
