รูปแบบรายการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน บ้านคลองฉนวน หมู่ที่ 5 ตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา

Main Article Content

นารีภรณ์ ศรีจริต
โชคดี คู่ทวีกุล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาองค์ประกอบของการท่องเที่ยว (5A’s) ในชุมชน 2) ออกแบบรายการนำเที่ยวและกิจกรรมการท่องเที่ยวในชุมชน และ 3) ประเมินความพึงพอใจของนักท่องเที่ยวกลุ่มนำร่องต่อองค์ประกอบของการท่องเที่ยว (5A’s) ในชุมชนบ้านคลองฉนวน หมู่ที่ 5 ตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา เป็นการวิจัยเชิงผสมโดยการวิจัยเชิงคุณภาพมีผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 30 คน คือ ตัวแทนจากองค์การบริหารส่วนตำบลชุมพล กลุ่มท่องเที่ยว กลุ่มเกษตรอินทรีย์ กลุ่มผลิตภัณฑ์โอทอป ปราชญ์ชาวบ้าน ผู้นำชุมชน ใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึกและการสนทนากลุ่ม แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์เนื้อหาและวิเคราะห์ข้อมูลเพื่อสร้างข้อสรุป การวิจัยเชิงปริมาณมีกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 60 คน คือ ภาครัฐ ภาคเอกชน/ผู้ประกอบการ และนักท่องเที่ยว ใช้แบบสอบถามแล้ววิเคราะห์ข้อมูลด้วยการแจกแจงความถี่ อัตราส่วนร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่า 1) องค์ประกอบของการท่องเที่ยว ประกอบด้วย 1.1) แหล่งท่องเที่ยว/ทรัพยากรการท่องเที่ยว ได้แก่ ตระพังพระ ถ้ำเขาคูหา สำนักปฏิบัติธรรมสิริธรรมวิมุตติ (เขาเศรษฐี) สำนักสงฆ์นาเปล วัดราชประดิษฐาน (วัดพะโคะ) ประเพณีห่มผ้าพระสุวรรณมาลิกเจดีย์ศรีรัตนมหาธาตุและปิดทององค์สมเด็จเจ้าพะโคะ (หลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด) และทอดผ้าป่า อาหารพื้นบ้าน วิถีชีวิตชาวบ้าน กลุ่มทำน้ำตาลโตนดแว่น 1.2) การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว สามารถเดินทางเข้าถึงได้สะดวก ปลอดภัย มีถนนลาดยางและคอนกรีต ป้ายบอกทาง เดินทางได้โดยรถส่วนตัว 1.3) ที่พักแรม พื้นที่ในชุมชนมีโฮมสเตย์ให้บริการ 1.4) สิ่งอำนวยความสะดวก มีลานจอดรถ ห้องน้ำ ร้านอาหาร ร้านกาแฟ ร้านขายของที่ระลึก ร้านสะดวกซื้อ โรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล (รพ.สต.) มีรถราง รถมอเตอร์ไซต์รับจ้าง และรถมอเตอร์ไซต์พ่วงข้างให้บริการ 1.5) กิจกรรมการท่องเที่ยว ทำน้ำตาลโตนดแว่นและผลิตภัณฑ์จากตาลโตนด ทำแว่นน้ำตาลจากใบตาล 2) นำเสนอรายการท่องเที่ยวชุมชนใน 1 วัน โดยเป็นการท่องเที่ยวเชิงศาสนาและวิสาหกิจชุมชน และ 3) ความพึงพอใจต่อการท่องเที่ยวของชุมชน เรียงจากมากไปน้อย ได้แก่ การเข้าถึงแหล่งท่องเที่ยว (x ̅ =4.24) แหล่งท่องเที่ยว/ทรัพยากรการท่องเที่ยว (x ̅ =4.08) สิ่งอำนวยความสะดวก (x ̅ =3.69) กิจกรรมการท่องเที่ยว (x ̅ =3.46) และที่พักแรม (x ̅ =3.29)

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ศรีจริต น., & คู่ทวีกุล โ. (2025). รูปแบบรายการท่องเที่ยวชุมชนอย่างยั่งยืน บ้านคลองฉนวน หมู่ที่ 5 ตำบลชุมพล อำเภอสทิงพระ จังหวัดสงขลา. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 12(3), 93–106. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/rdi-aru/article/view/283414
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2566). แผนยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน พ.ศ. 2567–2570. https://www.dot.go.th/ebooks/ebooks-view/735

เฉลิมพล ศรีทอง, ธีรพงษ์ เที่ยงสมพงษ์, และนุชประวีณ์ ลิขิตศรัณย์. (2564). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการตลาดและโปรแกรมการท่องเที่ยวชุมชนเมืองเก่าสุโขทัยในฐานะเมืองสร้างสรรค์โลกภายใต้ฐานวิถีชีวิตใหม่. Community and Social Development Journal, 22(3), 174–189.

ททท.ขับเคลื่อนกลยุทธ์ Grand Moment ผลักดันรายได้ท่องเที่ยวปี 2568 เติบโตต่อเนื่อง. (22 มีนาคม 2568). มติชนออนไลน์. https://www.matichon.co.th/lifestyle/food-travel/news_5104937

ทัศนีย์ ปิยะเจริญเดช. (2564). รูปแบบการพัฒนาการจัดการการท่องเที่ยวบนพื้นที่เศรษฐกิจพิเศษในจังหวัดสงขลา [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. https://e-thesis.mcu.ac.th/thesis/2303

เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2552). บทบาทขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นกับการพัฒนาการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนบนฐานแนวคิดเศรษฐกิจพอเพียง. สถาบันพระปกเกล้า.

เมษ์ธาวิน พลโยธี, วันชัย ทิพนัส, สุจิรา บุญจิ่ม, และสตรีรัตน์ พุทธก้อม. (2568). การพัฒนาการท่องเที่ยววิถีชุมชน บ้านเดื่อ จังหวัดหนองคายอย่างยั่งยืนภายใต้แนวทางการท่องเที่ยว 4.0. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัย ราชภัฏเลย, 20(72), 72–83.

วริษฐา ประจงการ, และสุชานัน จุนอนันตธรรม. (2564). Tourism at a crossroad: อนาคตภาคการท่องเที่ยวไทยเดินต่ออย่างไรในฟ้าหลังฝน. https://www.bot.or.th/th/research-and-publications/articles-and-publications/articles/Article_1Aug2021.html

วารยาภา มิ่งศิริธรรม, และรวีวรรณ โปรยรุ่งโรจน์. (2564). รูปแบบการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษา ชุมชนคลองมหาสวัสดิ์ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. วารสารการวิจัยการบริหารการพัฒนา, 11(1), 38–49.

ศุภาวิณี กิติวินิต, ซูซัน หามะ, และชินีเพ็ญ มะลิสุวรรณ. (2566). การออกแบบเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์วิถีใหม่ ชุมชนพื้นที่ป่าฮาลาบาลาจังหวัดยะลา. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 18(2), 47-61.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2566). 5 สไตล์การท่องเที่ยวที่เปลี่ยนไปหลังโควิด. https://happy8workplace.thaihealth.or.th/articles/90

สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2566-2580) (ฉบับแก้ไขเพิ่มเติม). https://drive.google.com/drive/folders/1BTvT1REdRkInhuArc3x0p0XBbFVJTKET

สุภัทรา เขียวศรี, โอชัญญา บัวธรรม, นันทนา ลาภวิเศษชัย, และลินจง โพชารี. (2568). แนวทางพัฒนาศักยภาพ แหล่งท่องเที่ยวชุมชนบ้านนาถ่อน อำเภอธาตุพนม จังหวัดนครพนม. วารสารวิชาการการบิน การเดินทาง และการบริการ, 4(1), 35–57.

อัจฉราวรรณ เพ็ญวันศุกร์. (2565). การพัฒนารูปแบบการจัดกิจกรรมและเส้นทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ชุมชนบางตะบูนและชุมชนบ้านแหลม อำเภอบ้านแหลม จังหวัดเพชรบุรี. วารสารเพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยวสู่ความ ยั่งยืน, 4(1), 97-114.

Phan, T. N., และกันฑิมาลย์ จินดาประเสริฐ. (2567). แนวทางการจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านไร่สุขสันต์ อำเภอเมืองบึงกาฬ จังหวัดบึงกาฬ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 18(2), 170–179.