กระบวนการพัฒนาทักษะการฟังการพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1)พัฒนากระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 (2) เพื่อพัฒนาแผนการจัดกระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นภาษาอังกฤษก่อนและหลังใช้กระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสมประถมศึกษาปีที่ 4 ให้มีประสิทธิภาพตามเกณฑ์ 70/70 และ (3)เปรียบเทียบทักษะการฟัง การพูดสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 การวิจัยครั้งนี้ดำเนินการ 2ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 พัฒนากระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้เชี่ยวชาญในด้านการสอนภาษาอังกฤษ จำนวน 5 ท่าน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญ และระยะที่ 2 ทดลองใช้กระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 กลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนบ้านโนนท่อนวิทยา จำนวน 20 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ (1) แผนการจัดกระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษ จำนวน 5 แผน (2) แบบทดสอบทักษะการฟังและ (3) แบบทดสอบทักษะการพูด สถิติที่ใช้คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน t-test และโฮเทลลิงทีสแควร์ (Hotelling T2)
ผลการวิจัยพบว่า
1) การพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสม มีกระบวนการ ดังนี้ (1) ขั้นนำเสนอเนื้อหา (Presentation) (2) ขั้นการฝึก (Practice) และ (3) ขั้นการใช้ภาษา (Language Usage)
2) แผนการจัดกระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสมที่พัฒนาขึ้น มีประสิทธิภาพ เท่ากับ 76.08/76.17
3) ผู้เรียนที่เรียนโดยใช้กระบวนการพัฒนาทักษะการฟัง การพูดภาษาอังกฤษโดยใช้สื่อประสมที่พัฒนาขึ้นมีทักษะการฟัง การพูดหลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ชนิกา บัวเผียน. (2556). การสร้างสื่อประสมเพื่อพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน เรื่องสารในชีวิตประจำวัน สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตรศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.
ชนิสรา อริยะเดชช์. (2561). ที่ได้ศึกษาการพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนแบบร่วมมือ เทคนิค TAI กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ เรื่อง การบวก การลบ และการคูณทศนิยมสำหรับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 7(1). 215-230.
ทิพวัลย์ มาแสง. (2550). การสอนภาษาอังกฤษสำหรับคนไทย. กรุงเทพมหานคร : ทิพย์อักษร.
ธนิตา ภูธา. (2552). การพัฒนาสื่อประสมเสริมทักษะการอ่าน วิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ศึกษาศาสตร์) ระดับประถม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต คณะศึกษาศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เบญจพรรณ ดวงเด่น. (2550). การศึกษาการใช้สื่อประสมในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนคอมพิวเตอร์ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนหมู่บ้านสหกรณ์ 2. โรงเรียนหมู่บ้านสหกรณ์2 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 1.
ไพศาล วรคำ. (2558). การวิจัยทางการศึกษา. (Educational Research). พิมพ์ครั้งที่ 7. มหาสารคาม : ตักสิลาการพิมพ์.
สมสิทธิ์ จิตรสถาพร. (2547). สื่อการสอน. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยบูรพาคณะศึกษาศาสตร์ภาควิชาเทคโนโลยีการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรการศึกษา ขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
อังคณา ขจร. (2560). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนภาษาไทยเพื่อส่งเสริมความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 6(1). 1-11.
Donn Burne. (1987). Teaching oral English. Essex: Longman Group UK. Ltd.
