รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง

Main Article Content

ดร.ดิลก บุญอิ่ม

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง 2) เพื่อศึกษากระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง และ 3) เพื่อสังเคราะห์และเสนอรูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง เป็นการวิจัยเชิงผสานวิธี ทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างผู้ตอบแบบสอบถาม ได้แก่ผู้ต้องขังทัณฑสถานบำบัดพิเศษลำปาง จำนวน 291 คน กลุ่มผู้ให้สัมภาษณ์ ได้แก่ พระภิกษุ เจ้าหน้าที่ราชทัณฑ์ และญาติผู้ต้องขัง รวมจำนวน 9 รูป/คน


           ผลการวิจัย พบว่า ความคิดเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง ข้อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดแต่ละด้าน คือ ด้านการมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีต่อคนรอบข้างได้แก่ ผู้ต้องขังควรให้การสนับสนุนเพื่อนร่วมชะตากรรมทุกคนได้แสวงหาความก้าวหน้าในการพัฒนาตนด้วยความปรารถนาดี(gif.latex?\bar{x}=4.30) ด้านการมีความซื่อสัตย์ต่อองค์กรบุคคลและการงานได้แก่ผู้ต้องขังควรตั้งใจฝึกงานที่ได้รับมอบหมายด้วยความซื่อตรงโปร่งใสสามารถตรวจสอบได้ (gif.latex?\bar{x}=4.37) ด้านการมีความอดทนในการฝึกตนให้เข้มแข็ง ได้แก่ ผู้ต้องขังควรส่งเสริมพัฒนาตนเองและเพื่อนร่วมงานโดยฝึกอบรมในด้านวิชาชีพอย่างสม่ำเสมอ(gif.latex?\bar{x}=4.38)และด้านการมีความเสียสละเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ได้แก่ ผู้ต้องขังควรมีความพร้อมที่จะร่วมมือในการทำงานเพื่อประโยชน์ส่วนรวมเสมอ (gif.latex?\bar{x}=4.31)        


           กระบวนการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง พบว่า ผู้ต้องขังควรเป็นผู้มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี สร้างไมตรีจิต ด้วยการแสดงความเห็นอกเห็นใจเพื่อนร่วมชะตากรรม และมีน้ำใจช่วยเหลือเกื้อกูลต่อหมู่คณะ ควรมีความซื่อสัตย์ต่อองค์กร บุคคลและการงาน โดยมีความจริงใจในการทำหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมายเต็มความสามารถ และปฏิบัติตนเป็นตัวอย่างที่ดี ควรมีความอดทนและความเข้มแข็งต่อวิกฤติการณ์ ด้วยการแสดงความมุ่งมั่น ขยันหมั่นเพียรในการปฏิบัติหน้าที่ตามที่ได้รับมอบหมาย มีความหนักแน่นในจิตใจ และควรมีความเสียสละด้วยการทำตนให้เป็นประโยชน์ แสดงความพร้อมที่จะร่วมมือในการทำงานเพื่อประโยชน์ส่วนรวม ยึดหลักการประสานประโยชน์


           รูปแบบการการพัฒนาคุณภาพชีวิต ผู้ต้องขังควรมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีต่อคนรอบข้างโดยการการสนับสนุนเพื่อนร่วมชะตากรรมทุกคนได้แสวงหาความก้าวหน้าในการพัฒนาตนด้วยความปรารถนาดีควรมีความซื่อสัตย์ต่อองค์กรบุคคลและการงานโดยตั้งใจฝึกงานที่ได้รับมอบหมายด้วยความซื่อตรงโปร่งใสสามารถตรวจสอบได้ ควรมีความอดทนในการฝึกตนให้เข้มแข็งโดยวิธีการส่งเสริมพัฒนาตนเองและเพื่อนร่วมงานในด้านวิชาชีพอย่างสม่ำเสมอและควรมีความเสียสละเพื่อประโยชน์ส่วนรวมโดยวิธีการแนะนำให้คำปรึกษาผู้ต้องขังใหม่ด้วยความสุภาพใช้วาจาอ่อนโยน และปฏิบัติตนต่อผู้เข้ามาใหม่ด้วยความเอื้อเฟื้อ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุญอิ่ม ด. (2019). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีธรรมของผู้ต้องขัง. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 8(2), 201–210. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/AJMBU/article/view/229113
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช). (2541). พระในบ้าน. กรุงเทพมหานคร : คาธาวรรณการพิมพ์.

เรียม ศรีทอง. (2540). มนุษยสัมพันธ์. กรุงเทพมหานคร : สถาบันราชภัฏสวนดุสิต.

สงวน สุทธิเลิศอรุณ. (2545). พฤติกรรมมนุษย์กับการพัฒนาตน. กรุงเทพมหานคร : ทิพย์วิสุทธิ์.

สมใจ ลักษณะ. (2543. การพัฒนาประสิทธิภาพในการทำงาน. กรุงเทพมหานคร : สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา.

สำนักงานคณะกรรมการข้อมูลข่าวสาร. (2558). แผนปฏิบัติราชการกรมราชทัณฑ์ พ.ศ. 2559 – 2562. นนทบุรี : กรมราชทัณฑ์.

สืบวงศ์ พิทักษ์ธรรม. (2554). แนวทางการควบคุมและการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังคดีความมั่นคง.วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

สุชา จันทรเอม. (2542). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : แพร่พิทยา.

สุวัฒน์ มหัตนิรันดร์กุล และคณะ. (2540). เปรียบเทียบแบบวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุด100 ตัวชี้วัดและ 26 ตัวชี้วัด. เชียงใหม่ : โรงพยาบาลสวนปรุง.