การพัฒนาชุดการจัดการเรียนรู้กลุ่มสาระสังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม โดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีล เบญจธรรม นักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3 โรงเรียนบ้านผึ้งวิทยาคม ตำบลบ้านผึ้ง อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการพัฒนาชุดการสอนโดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม ของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 และ 2) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักเรียนที่ได้รับการสอนด้วย ชุดการจัดการเรียนรู้โดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรมของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 กลุ่มตัวอย่าง คือ นักเรียนที่กำลังศึกษาในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านผึ้งวิทยาคม ตำบลบ้านผึ้ง อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2561 จำนวน 32 คน โดยเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ชุดการสอนโดยใช้พุทธวิธีการสอน แบบทดสอบวัดประสิทธิผลทางการศึกษา และแบบสอบถามความพึงพอใจวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ประสิทธิผลของชุดการสอนโดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม ที่พัฒนาขึ้นได้คะแนนเฉลี่ยจากการทำใบงานและการประเมินพฤติกรรมการทำงานกลุ่ม ระหว่างเรียนเท่ากับ 178 จากคะแนนเต็ม 200 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 82.75 และประสิทธิผลของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของนักเรียนหลังจากเรียนด้วยชุดการเรียนรู้โดยใช้แบบทดสอบวัดประสิทธิผลทางการเรียน ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 17.25 จากคะแนนเต็ม 20 คะแนน คิดเป็นร้อยละ 84.07 การจัดการเรียนรู้ด้วยชุดการสอนโดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม ที่พัฒนามีประสิทธิผลของกระบวนการ/ผลลัพธ์ เท่ากับ 82.75/07 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ 80/80 ตามที่กำหนดไว้
2. การพัฒนาชุดการสอน โดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม นักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านผึ้งวิทยาคม นักเรียนมีความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับเบญจศีลเบญจธรรม จากการทำแบบทดสอบก่อนเรียน นักเรียนมีความเข้าใจในหลักเบญจศีลเบญจธรรมอยู่ในระดับปานกลาง ค่าเฉลี่ยเท่ากับ 10.73 และเมื่อได้ทดสอบหลังจากที่ได้ทำการเรียนการสอนแล้ว มีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 17.25 คะแนนสอบหลังเรียนของนักเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
3. การพัฒนาชุดการสอน โดยใช้พุทธวิธีการสอน เรื่อง เบญจศีลเบญจธรรม นักเรียนระดับมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนบ้านผึ้งวิทยาคม หลังจากที่ผ่านการจัดการเรียนการสอนแล้ว นักเรียนมีความพึงพอใจอยู่ในในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุดค่าเฉลี่ย เท่ากับ 4.87 แยกตามรายด้านอยู่ในระดับมากที่สุดทั้ง 4 ด้าน ได้แก่ ด้านเทคนิคการสอน ด้านกิจกรรมการเรียนการสอน ด้านเนื้อหา และด้านการวัด และด้านประเมินผล
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2552 (ฉบับที่ 2) แก้ไขเพิ่มเติม หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย.
คณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2552). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์จันทร์เพ็ญ.
พระมหาณรงค์ศักดิ์ โสภณสิทฺธิ (โสภา). (2549). ศึกษาบทบาทการเผยแพร่พุทธธรรมของพระธรรมปริยัติเวที (สุเทพ ผุสฺสธมฺมโม). วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมชาย สิรจนฺโท (หานนท์). (2547). พุทธธรรมเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามแนวทางของพระเทพวรคุณ (สมาน สุเมโธ). วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สำนักงานโครงการสร้างความปรองดองสมานฉันท์ . (2558). หมู่บ้านรักษาศีล 5. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์พระพุทธศาสนา.