การพัฒนาวงจรบันไดเสียงดนตรีเรื่องบันไดเสียงเมเจอร์และแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมายของออซูเบล
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) การพัฒนาวงจรบันไดเสียงดนตรีเรื่องบันไดเสียงเมเจอร์และแผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมายของออซูเบล 2) เพื่อศึกษาผลการใช้แผนการจัดการเรียนรู้โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมายของออซูเบล กลุ่มตัวอย่างคือ นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ห้องสายศิลป์ - ดนตรี จำนวน 3 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แผนจัดการเรียนรู้ดนตรีตามทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมายของออซูเบล วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสถิติ t (t-test)
ผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบแผนจัดการเรียนรู้โดยใช้วงจรบันไดเสียงดนตรีเรื่องบันไดเสียงเมเจอร์โดยใช้ทฤษฎีการเรียนรู้อย่างมีความหมายของออซูเบล มี 6 ขั้นตอน ดังนี้ 1) ขั้นตรวจสอบมโนทัศน์พื้นฐานของนักเรียน 2) ขั้นระบุมโนทัศน์พื้นฐานที่นักเรียนขาด 3) ขั้นเสริมมโนทัศน์พื้นฐานให้กับนักเรียน 4) ขั้นเรียนรู้ 5) ขั้นสรุปด้วยกรอบมโนทัศน์ 6) ขั้นการประเมินผล 2)ผลการทดลองใช้เครื่องมือระหว่างก่อนและหลังการใช้ พบว่านักเรียนกลุ่มตัวอย่างจำนวน 3 คน มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนจัดการเรียนรู้ โดยก่อนจัดการเรียนรู้มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 48.33 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 2.36 หลังจัดการเรียนรู้มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 83.00 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน เท่ากับ 2.16 เมื่อเปรียบเทียบกับคะแนนทั้งสองครั้ง สรุปได้ว่านักเรียนกลุ่มตัวอย่างมีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนหลังเรียนสูงกว่าก่อนจัดการเรียนรู้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). แนวทางการจัดการเรียนรู้ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : กระทรวงศึกษาธิการ.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2563). ทฤษฎีดนตรี. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์เกศกะรัต.
ธนภรณ์ นนตะแสน. (2565). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้โดยใช้รูปแบบการสอนทักษะปฏิบัติของเดวีส์เพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการทำงาน กลุ่มสาระการเรียนรู้การงานอาชีพสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. 19(84). 41-50.
นิลุบล เกตุแก้ว, ทรงธรรม แก้วประถม. (2566). การจัดการเรียนรู้อย่างมีความหมายของผู้สอนใน ห้องเรียนแห่งศตวรรษที่ 21. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น. 9(2). 435-448.
รวีวรรณ วงค์เดชานันทร์. (2563). การพัฒนาและการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา. วารสาร มหาจุฬาคชสาร. 11(1). 25-33.
ฤดี เฉยเดช. (2557). การพัฒนาแผนการจัดการเรียนรู้สาระภาษาไทย โดยแนวคิดการจัดการเรียนรู้แบบเรียนปนเล่น เพื่อพัฒนาการอ่านสะกดคำของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนชุมชนประชาธิปัตย์วิทยาคาร จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม. สาขาวิชาเทคโนโลยีการวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. ปทุมธานี : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
