รูปแบบการสร้างเครือข่ายลักษณะขบวนการทางสังคมและทุนทางสังคม เพื่อการพัฒนาประชาธิปไตย ในจังหวัดมหาสารคาม
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาลักษณะขบวนการทางสังคมและทุนทางสังคมที่เป็นการพัฒนาประชาธิปไตยในจังหวัดมหาสารคาม 2) เพื่อศึกษาลักษณะขบวนการทางสังคมและทุนทางสังคมมีความสัมพันธ์และส่งผลต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในจังหวัดมหาสารคาม 3) เพื่อเสนอรูปแบบการสร้างเครือข่ายขบวนการทางสังคมในการพัฒนาประชาธิปไตยในจังหวัดมหาสารคาม กลุ่มตัวอย่างในการวิจัย คือ สมาชิกกลุ่ม องค์กรในชุมชน จาก 4 ชุมชน จำนวน 210 คน ผู้ให้ข้อมูลหลักในการวิจัยเชิงคุณภาพเป็นผู้นำชุมชนและสมาชิกกลุ่ม องค์กรชุมชนที่มีประสบการณ์ทำกิจกรรมชุมชนหรือผู้ทำหน้าที่เกี่ยวกับโครงการ กิจกรรมประชาสังคมชุมชน จำนวน 4 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบสอบถามและแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง สถิติการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการวิเคราะห์ข้อมูลการวิจัยเชิงคุณภาพใช้แบบอุปนัยแล้วจำแนกและจัดกลุ่มข้อมูลตามวัตถุประสงค์การวิจัยและนำเสนอผลการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาหาข้อค้นพบ
ผลการวิจัยพบว่า 1. ลักษณะขบวนการประชาสังคมในชุมชนมีลักษณะเด่นในด้านเครือข่ายและด้านการมาอยู่รวมกันในพื้นที่ ส่วนที่มีลักษณะด้อย ได้แก่ การปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันกับด้านกลุ่ม องค์กรกิจกรรม จากการรวมกันเป็นกลุ่มกิจกรรมดำเนินงานด้วยทุนทางสังคมและมี เครือข่ายเพื่อทำกิจกรรมตามวัตถุประสงค์เป็นสำคัญโดยมีความสัมพันธ์กันตามข้อผูกมัดด้วยกฎเกณฑ์ของกลุ่มหรือองค์กรที่ตนเป็นสมาชิกอยู่เพื่อจะได้มีคุณภาพชีวิตที่ดี และทุนทางสังคม มีจุดเด่นที่ด้านทุนทางกายภาพ ด้านทุนมนุษย์และด้านทุนทางวัฒนธรรมและมีจุดด้อย อยู่ที่ด้านทุนสังคมและด้านทุนทางธรรมชาติ 2. ลักษณะขบวนการประชาสังคม ทุนทางสังคม และการพัฒนาประชาธิปไตยมีความสัมพันธ์ไปในทิศทางเดียวกันที่ส่งผลต่อการพัฒนาประชาธิปไตยในจังหวัดมหาสารคาม กล่าวคือ การเคลื่อนไหวของกลุ่มกิจกรรมในชุมชนตามรูปแบบที่เป็นอยู่นี้ได้รับแรงหนุนจากฐานทุนทางสังคมและได้รับความร่วมมือจากหลายภาคส่วน เช่น ส่วนราชการ องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และภาคเอกชน เนื่องจากเป็นรูปแบบประชาสังคมที่ไม่มีความขัดแย้งกับภาคราชการ 3. รูปแบบการสร้างเครือข่ายขบวนการทางสังคมเพื่อพัฒนาประชาธิปไตยประกอบด้วยสองแนวทางการพัฒนาคือ 1) แนวทางการพัฒนาจุดเด่น ประกอบด้วย เครือข่าย การมาอยู่รวมกันในพื้นที่และ ด้านทุนมนุษย์ ทุนทางกายภาพ และทุนทางวัฒนธรรม 2) แนวทางการพัฒนาจุดด้อย ประกอบด้วย ทุนทางกายภาพ ทุนทางวัฒนธรรม ทุนทางธรรมชาติ การปฏิสัมพันธ์ระหว่างกันและด้านกลุ่ม องค์กรกิจกรรม
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ดนัย ไชยโยธา. (2552). นักคิด นักรู้ และนักการเมืองจากอดีตถึงปัจจุบัน. กรุงเทพมหานคร : สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
พรรณนิภา โสตถิพันธุ์ และคณะ. (2552). การเมืองเพื่อประชาชน. กรุงเทพมหานคร : สถาบันการเรียนรู้ และพัฒนาประชาธิปไตย.
ยนตรการ จินะคำปา และคณะ. (2560). กระบวนการพัฒนาต้นแบบชุมชนบริหารจัดการตนเอง: กรณีของตำบลชมภู อำเภอสารภี จังหวัดเชียงใหม่. วารสารบัณฑิตวิจัย. 8(1). 183-197.
ศรายุทธ คชพงศ์ และคณะ. (2563). การจัดการตนเองของชุมชนและท้องถิ่นในภาวการณ์เปลี่ยนแปลงในปัจจุบัน. วารสาร มจร พุทธปัญญาปริทรรศน์. 5(3). 191-202.
สิบโทไผ่ สีทะ. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการสร้างเศรษฐกิจชุมชน อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัด ร้อยเอ็ด. การค้นคว้าอิสระตามหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขารัฐศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
เอนก เหล่าธรรมทัศน์. (2552). แปรถิ่น เปลี่ยนฐาน:สร้างการปกครองท้องถิ่นให้เป็นรากฐานของประชาธิปไตย. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Yamane, Taro. (1967). Statistics: An Introductory Analysis. 2nd ed. New York : Harper and Row.