การประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1)เพื่อศึกษาสภาพการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ 2) เพื่อเปรียบเทียบการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ และ 3) เพื่อรวบรวมข้อเสนอแนะการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย เป็นผู้บริหาร ครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ จำนวนทั้งสิ้น 107 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test แบบ Independent และ ค่า F-test (One-Way ANOVA) เมื่อพบความแตกต่างจะทำการทดสอบความแตกต่างเป็นรายคู่ ด้วยวิธีของ Scheffe
ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) ผลการเปรียบเทียบการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์ ผู้บริหาร ครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ ที่มีตำแหน่งต่างกัน มีการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โดยรวม ไม่แตกต่างกัน ส่วนผู้บริหาร ครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ ที่มีอายุต่างกัน มีการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชา ในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ทั้งโดยรวมและรายด้านไม่แตกต่างกัน และผู้บริหาร ครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ ที่มีประสบการณ์ทำงานต่างกัน มีการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน ทั้งโดยรวมและรายด้าน แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 3) ผลการศึกษาข้อเสนอแนะการประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาในการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน 1) ด้านการรู้จักนักเรียน ควรจัดให้มีโครงการสื่อสัมพันธ์บ้านโรงเรียน จะเป็นการสร้างสัมพันธไมตรีอย่างใกล้ชิดกับผู้ปกครอง 2) ด้านการคัดกรองนักเรียน ควรประสานความร่วมมือร่วมกับทุกฝ่าย เพื่อให้มีส่วนร่วมในการคัดกรองนักเรียน 3) ด้านการส่งเสริมและพัฒนา ควรชี้แจงให้ผู้ปกครองเห็นความสำคัญของการส่งเสริมและพัฒนานักเรียน โดยการประชุมผู้ปกครองและอธิบายถึงความสำคัญของแนวทางส่งเสริมและพัฒนา เพื่อผู้ปกครองจะได้ทราบพฤติกรรมของนักเรียน แนวทางส่งเสริมพัฒนา พฤติกรรมของบุตรหลานร่วมกันกับครูที่ปรึกษาและผู้ปกครองท่านอื่น ๆ 4) ด้านการป้องกันและแก้ไขปัญหา ควรจัดอบรมและให้ความรู้กับครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ เรื่อง แนวทางการป้องกันและแก้ไขปัญหานักเรียน และครูประจำชั้น และพี่เลี้ยงเด็กพิการ ควรให้ความใกล้ชิดกับนักเรียนทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน และ 5) ด้านการส่งต่อ ควรมีการติดต่อ ติดตามกับผู้ปกครองนักเรียนผ่านออนไลน์หรือการพบปะอย่างสม่ำเสมอ เพื่อการแก้ปัญหาในขั้นต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการขับเคลื่อนสืบสานศาสตร์พระราชา สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ. (2560). ศาสตร์พระราชาที่ทรงพระราชทานทั้งพระราชดำริและพระบรมราโชวาท หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร : สภาขับเคลื่อนการปฏิรูปประเทศ.
จรินทร์ ชูนาวา. (2564). การดำเนินงานระบบการดูแลช่วยเหลือนักเรียนของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : วิทยาลัยนครราชสีมา.
จันจิรา ไชยรัตน์ และรุ่งชัชดาพร เวหะชาติ. (2561). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของผู้บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12. การประชุมวิชาการระดับชาติ “วลัยลักษณ์วิจัย” ครั้งที่ 10. วันที่ 27-28 มีนาคม 2561. 1-8.
ชวาลา ไชยฤทธิ์. (2561). การประยุกต์ใช้ศาสตร์พระราชาเพื่อการปฏิบัติงานชุมชนของสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัยในเขตภาคตะวันออก. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพมหานคร : สุวีริยาสาส์น.
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่. (2563). ศาสตร์พระราชา. เชียงใหม่ : ศูนย์ศึกษาศาสตร์พระราชาเพื่อการพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
รุ่งนภา สุขสำแดง. (2563). การศึกษาปัญหาการดำเนินงานระบบดูและช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพระนครศรีอยุธยา เขต 1. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ศาลินา บุญเกื้อ และ นันทกาญจ์ ชินประพันธ์. (2557). การถอดบทเรียนและวิเคราะห์อัตลักษณ์ศูนย์การเรียนรู้ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์สถานศึกษาพอเพียง มูลนิธิยุวสถิรคุณ.
ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์. (2565). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา. กาฬสินธุ์ : ศูนย์การศึกษาพิเศษ ประจำจังหวัดกาฬสินธุ์.
สมถวิลรัตน์ อาษาดี. (2560). สภาพและแนวทางการพัฒนาระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน: กรณีศึกษาโรงเรียนพานทองสภาชนูปถัมภ์สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร. 10(2). 146-162.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2551). พระราชบัญญัติการจัดการศึกษาสำหรับคนพิการ พ.ศ. 2551. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553 และ (ฉบับที่ 4) พ.ศ. 2562. กรุงเทพมหานคร : สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2550). แนวทางการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนในสถานศึกษา. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
สำนักงานบริหารงานการศึกษาพิเศษ. (2565). คู่มือการปฏิบัติงานศูนย์การศึกษาพิเศษ. ราชบุรี : ธรรมรักษ์การพิมพ์.
สุธิดา พงษ์สวัสดิ์. (2561). การดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน โรงเรียนชะอาคุณหญิงเนื่องบุรี. วารสารการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร. 10(2). 55-62.
สุบัน พรเวียง. (2557). ระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียน คืออะไร. สืบค้นเมื่อ 12 สิงหาคม 2565. จาก http//bannongmaetaeng.com/data_86842
