การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะครู ด้านการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารตามมาตรฐาน CEFR สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการ สร้างและพัฒนา ศึกษาผลการใช้ และประเมินรูปแบบการนิเทศเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารตามมาตรฐาน CEFR โดยดำเนินการวิจัยตามกรอบการวิจัยและพัฒนา 4 ระยะ ปีการศึกษา 2566 กลุ่มเป้าหมาย ได้แก่ ครูผู้สอนภาษาอังกฤษระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 จำนวน 12 คน ได้มาโดยการสมัครใจเข้าร่วม และนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ที่ครูผู้เข้ารับการพัฒนารับผิดชอบจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ จำนวน 304 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถามและแบบประเมิน สถิติที่ใช้วิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบสมมติฐานด้วย t-test (Dependent Samples)
ผลการวิจัยพบว่า 1. ผลการศึกษาสภาพปัจจุบัน ปัญหาและความต้องการในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของครู พบว่า สภาพปัจจุบันการพัฒนาครูในการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารตามมาตรฐาน CEFR ในภาพรวมมีระดับคุณภาพปานกลาง ปัญหาของการจัดการเรียนรู้ของครู พบว่า ในภาพรวมการจัดการเรียนรู้ของครูมีปัญหาระดับมาก ความต้องการในการพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของครูเป็นลำดับแรก 2. รูปแบบการนิเทศ มี 6 องค์ประกอบ คือ 1) หลักการของรูปแบบ 2) วัตถุประสงค์ของรูปแบบ 3) เนื้อหาการพัฒนารูปแบบ 4) วิธีดำเนินการพัฒนา ประกอบด้วย 5 ขั้นตอน 5) การวัดและประเมินผล 6) เงื่อนไขความสำเร็จ มีผลการประเมินความเหมาะสมของผู้เชี่ยวชาญอยู่ในระดับมากที่สุด 3. ผลการใช้รูปแบบการนิเทศ มีดังนี้ 3.1) ความรู้ความเข้าใจของครูในการจัดการเรียนรู้ทักษะภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร ก่อนอบรมและหลังอบรมมีคะแนนหลังอบรมสูงกว่าก่อนอบรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3.2) ความสามารถในการออกแบบหน่วยการเรียนรู้ มีค่าเฉลี่ย 4.52 อยู่ในระดับมากที่สุด 3.3) ความสามารถในการเขียนแผนการจัดการเรียนรู้ มีค่าเฉลี่ย 4.57 อยู่ในระดับมากที่สุด 3.4) ความสามารถในการปฏิบัติการจัดการเรียนรู้ ภาพรวมมีค่าเฉลี่ย 4.71 อยู่ในระดับมากที่สุด 3.5) ความพึงพอใจของครูผู้เข้ารับการฝึกอบรมที่มีต่อการพัฒนารูปแบบการนิเทศโดยรวมอยู่ในระดับมาก 3.6) การปฏิบัติการนิเทศภายในแบบผสมผสานโดยใช้สื่อดิจิทัลบูรณาการชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ทั้ง 12 โรงเรียน พบว่า โดยรวมมีร้อยละเฉลี่ย 82.78 อยู่ในระดับยอดเยี่ยม 3.7) ทักษะการฟังและการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 หลังเรียนสูงกว่าก่อนเรียนอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3.8) ความพึงพอใจของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 อยู่ในระดับมากที่สุด 4. ผลการประเมินรูปแบบการนิเทศเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารตามมาตรฐาน CEFR ในภาพรวมทั้ง 4 ด้าน อยู่ใน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กรองทอง จิรเดชากุล. (2560). คู่มือการนิเทศภายในโรงเรียน. กรุงเทพมหานคร : ธารอักษร.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
จิราภรณ์ โกธรรม. (2560). กิจกรรมการวัดและประเมินผลภาษาอังกฤษเด็ก. กรุงเทพมหานคร : หน้าต่างสู่โลกกว้าง.
ณัชภิตษา เชาวนแช่มชื่น. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามสภาพจริงของครูสังกัดกรุงเทพมหานคร. ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ธัญญลักษณ์ เวชกามา. (2561). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะครูด้านการสอนภาษาอังกฤษของโรงเรียนประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนล่าง. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
พงษ์ศักดิ์ ทองไชย. (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในของสถานศึกษาขนาดเล็ก
สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 28. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ศักดิ์สิทธิ์ สีหลวงเพชร. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ที่เน้นทักษะการคิดขั้นสูงสำหรับครูวิทยาศาสตร์ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 10(4). 177-191.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด. (2560). รายงานผลการนิเทศ สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด ปีการศึกษา 2560. ร้อยเอ็ด : สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด.
สุรัมภา เพ็ชรกองกุล. (2560). กระบวนการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ด้านการอ่านคิดวิเคราะห์ของครูภาษาไทย ระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เอกลักษณ์ บุญข้าว. (2556). รูปแบบการพัฒนาครูด้านการทำวิจัยในชั้นเรียนของครูสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารจัดการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
