การศึกษากิจกรรมการเรียนการสอนในยุคการเว้นระยะห่างทางสังคมของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากิจกรรมการเรียนการสอนในยุคการเว้นระยะห่างทางสังคม ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์  กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ จำนวน 185 คน  เป็นนักศึกษาที่ลงทะเบียนเรียนในรายวิชานวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการสื่อสารการศึกษาและการเรียนรู้ ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2564  เครื่องมือการวิจัยเป็นแบบสอบถามเกี่ยวกับกิจกรรมการเรียนการสอนในยุคการเว้นระยะห่างทางสังคม (Social Distancing) มีลักษณะแบบมาตรประมาณค่า โดยสอบถามในประเด็นหลักๆ 3 ประเด็น ได้แก่ 1) กิจกรรมการเรียนการสอนตามที่อาจารย์กำหนด  2)  สิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อกิจกรรมการเรียนการสอนในสถานการณ์โควิด-19 และ 3) การปฏิบัติตามมาตรการป้องกันโรคโควิด-19    เก็บรวบรวมข้อมูลโดยแจกแบบสอบถามให้นักศึกษากรอกข้อมูลผ่านออนไลน์  และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน

          ผลการวิจัย พบว่า

1. กิจกรรมการเรียนการสอนตามที่อาจารย์กำหนด ในภาพรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมาก หากพิจารณารายข้อ ข้อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ การควบคุมผู้เรียนโดยการเช็คชื่อในออนไลน์


2. สิ่งที่เป็นอุปสรรคต่อกิจกรรมการเรียนการสอนในสถานการณ์โควิด-19 ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ อาจารย์กำหนดงาน แบบฝึก หรือการบ้าน ให้มากเกินไป

       3. การปฏิบัติตามมาตรการป้องกันโรคโควิด-19 ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือ ใส่หน้ากากอนามัยสวมปิดปาก-จมูกตลอดเวลา