จิตวิทยาเชิงบวกสำหรับวัยรุ่น : แนวคิด PERMA MODEL
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
จิตวิทยาเชิงบวกเป็นแนวคิดที่มุ่งเน้นการพัฒนาศักยภาพของวัยรุ่น เพื่อให้เกิดความสุขและความเป็นอยู่ที่ดี โดย PERMA Model เป็นกรอบแนวคิดของจิตวิทยาเชิงบวกที่ประกอบด้วย 5 ปัจจัยหลัก ได้แก่ 1) อารมณ์เชิงบวก 2) การมีส่วนร่วม 3) ความสัมพันธ์ที่ดี 4) ความหมายในชีวิต และ 5) ความสำเร็จ โดยแนวคิดนี้มีบทบาทสำคัญในการส่งเสริมสุขภาวะและคุณภาพชีวิตของวัยรุ่น
Downloads
Article Details
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์ลิขสิทธิ์เป็นของวารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ อนุญาตให้เผยแพร่เพื่อการศึกษาและวิจัย ในวงการวิชาการ ไม่อนุญาตการใช้ประโยชน์เพื่อการแสวงหากำไร
ข้อความที่ปรากฏในบทความเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้แต่ง ซึ่งวารสารครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์ ได้ประเมินคุณภาพตามหลักวิชาการ ผลกระทบอันเกิดจากความคิดเห็นของผู้แต่งเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งเอง
เอกสารอ้างอิง
กรมสุขภาพจิต. (2562). คู่มือสร้างสรรค์พลังใจให้วัยทีน. กรุงเทพฯ: บริษัท บียอนด์พับลิสชิ่ง จำกัด.
ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ. (2563). การดำเนินงานสุขภาพจิตภายใต้วิกฤตโควิด 19 ของประเทศไทย. Journal of Mental Health of Thailand, 28(4), 280-291.
สายสมร เฉลยกิตติ และ นันทา สู้รักษา. (2553). ทุนทางจิตวิทยาเชิงบวกกับการพัฒนามนุษย์. วารสารจิตวิทยา,16, 106-117.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2563). จับตาทิศทางสุขภาพคนไทย ปี 2563. กรุงเทพฯ: สำนักพัฒนาภาคีสัมพันธ์และวิเทศสัมพันธ์ สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
สุดารัตน์ ตันติวิวัทน์. (2560). จิตวิทยาเชิงบวก: การพัฒนา การประยุกต์ และความท้าทาย. วารสารพฤติกรรมศาสตร์เพื่อการพัฒนา, 9(1), 277-290.
อภิญญา อิงอาจ ณัฐพร กาญจนภูมิ และพรพรรณ เชยจิตร. (2563). ความกังวลในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อ ไวรัสโคโรนา 2019 ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 17(2), 94-113.
Croom, A., M. (2015). The practice of poetry and the psychology of well-being. Journal of Poetry Therapy, 28(1), 21-41.
Jafri, H. (2013). A Study of the relationship of psychological capital and students’ Performance. Business Perspective and Research, 1(2), 9-16.
Kern, M. L., Waters, L. E., Adler, A., & White, M. A. (2015). A multidimensional approach to measuring well-being in students: Application of the PERMA framework. The Journal of Positive Psychology, 10(3), 262-271.
Luthans, F., Avolio, B. J., Avey, J. B., & Norman, S. M. (2007). Positive psychological capital: Measurement and relationship with performance and satisfaction. Personnel psychology, 60(3), 541-572.
Luthans, C. B., Luthans, W. K., & Jensen, M. S. (2012). The impact of business school student’s psychological capital on academic performance. Journal of Education for Business, 87(5), 253-259.
Noble, T., & McGrath, H. (2014). Well-being and resilience in school settings. In G. A. Fava & C. Ruini (Eds.), Increasing psychological well-being in clinical and educational settings. Interventions and cultural contexts. (pp. 135–152). Dordrecht: Springer.
Norrish, J. M., Williams, P., O’Connor, M., & Robinson, J. (2013). An applied framework for positive education. International Journal of Wellbeing, 3(2), 147-161.
Pascha, S. (2015). The PERMA Model: Your Scientific Theory of Happiness. Retrieved From https://positivepsychologyprogram.com/perma-model.
Seligman, M. E. P. (2011). Flourish: A visionary new understanding of happiness and well- being. New York: Atria Books.
Singh, S., & Mansi, G. J. (2009). Psychological capital as predictor of psychological well-being. Journal of the Indian Academy of Applied Psychology, 35(2), 233-238.
Snyder, C. R., & Lopez, S. J. (2007). Positive psychology : The scientific and practical explorations of human strengths. Thousand Oaks, CA: Sage.
