การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตลาดและโอกาสของการท่องเที่ยวไทยในตลาดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติสำคัญ
คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวไทย ความได้เปรียบในการแข่งขัน ความสามารถในการแข่งขัน ตลาดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ประเมินความได้เปรียบและตำแหน่งความสามารถในการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวของไทยเมื่อเทียบกับคู่แข่งในอาเซียน และ 2) วิเคราะห์สถานการณ์แนวโน้มตลาดและโอกาสของการท่องเที่ยวไทยในตลาดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติที่สำคัญ หลังการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างการตลาดนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติและสถานการณ์ความวุ่นวายภายในประเทศไทย โดยประยุกต์ใช้อัตราส่วนความได้เปรียบในการแข่งขันทั้งในเชิงสถิตและพลวัต และประยุกต์ใช้ Shift-share analysis (SSA) เพื่อวิเคราะห์ข้อมูลในช่วงปี พ.ศ. 2552-2555 (หลังการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างตลาด) และ พ.ศ. 2558-2560
(หลังการรัฐประหาร)
ผลการศึกษา พบว่า ตลาดอาเซียนยังคงเป็นตลาดที่ไทยไม่มีความได้เปรียบในการแข่งขัน ส่วนตลาดยุโรปเป็นตลาดเดียวที่ไทยและอาเซียนต่างก็มีความสามารถในการดึงดูดลดลง ขณะที่ตลาดจีนเป็นตลาดที่ไทยมีความสามารถในการดึงดูดน้อยกว่าอาเซียน สำหรับรัสเซียและอินเดียเป็นสองตลาดที่ไทยมีความสามารถในการดึงดูดมากกว่าอาเซียน การขยายตัวของตลาดหลักที่สำคัญในช่วงปี พ.ศ. 2558-2560 ได้รับอนิสงส์จากปัจจัยที่แตกต่างกัน ทั้งจากความสามารถในการดึงดูดร่วมกันของอาเซียน และจาก
ความชำนาญพิเศษและความสามารถในการแข่งขันของไทย นอกจากนี้ ตลาดหลักที่สำคัญแต่ละตลาดมีแนวโน้มสถานการณ์ตลาดแตกต่างกัน ดังนั้นจึงควรใช้กลยุทธ์การตลาดที่แตกต่างกัน โดยตลาดยุโรป รัสเซีย และอินเดีย เป็นสามตลาดที่ไทยไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนกลยุทธ์การตลาด ส่วนตลาดอาเซียนเป็นตลาดที่ไทยควรทุ่มเทความสนใจให้มากขึ้นเพื่อสร้างความชำนาญพิเศษ สำหรับตลาดจีนเป็นตลาดที่ไทย
ควรให้ความสำคัญต่อไปเพื่อยกระดับความได้เปรียบในการแข่งขัน
จากผลการศึกษามีข้อเสนอแนะที่สำคัญว่า ไทยควรใช้นโยบายทางการตลาดที่แตกต่างกันตามกลุ่มตลาดและพลวัตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น โดยควรมีการติดตามและวิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงความสามารถในการแข่งขันและความชำนาญพิเศษของตัวเองในแต่ละตลาดอย่างต่อเนื่อง เพื่อให้สามารถดำเนินนโยบายที่สอดคล้องและทันท่วงทีกับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วในปัจจุบัน
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
All opinions and contents in the CMJE are the responsibility of the author(s). Chiang Mai University Journal of Economics reserves the copyright for all published materials. Papers may not be reproduced in any form without the written permission from Chiang Mai University Journal of Economics.
ข้อคิดเห็นที่ปรากฏและแสดงในเนื้อหาบทความต่างๆในวารสารเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถือเป็นความเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่เป็นความเห็นและความรับผิดชอบใดๆของวารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
บทความ เนื้อหา และข้อมูล ฯลฯ ในวารสารเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จากวารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
