ยุทธศาสตร์การจัดการพลังงานทดแทนที่มีประสิทธิผลสำหรับประเทศไทย
คำสำคัญ:
ยุทธศาสตร์การจัดการที่มีประสิทธิผล พลังงานทดแทนบทคัดย่อ
“พลังงาน” ถือเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิตของมนุษย์ในด้านสาธารณูปโภคต่าง ๆ ในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นระบบไฟฟ้า น้ำมันเชื้อเพลิง ยานพาหนะ การผลิตอาหาร เกษตรกรรม และธุรกิจอุตสาหกรรม ซึ่งล้วนแล้วแต่ต้องใช้พลังงานแทบทั้งสิ้น จากการเติบโตของประชากรโลก ความก้าวหน้าทางนวัตกรรมและเทคโนโลยี และความต้องการพลังงานที่เพิ่มขึ้นทำให้โลกต้องเผชิญกับวิกฤติครั้งใหญ่ที่เรียกว่า “วิกฤตพลังงาน” โดยคาดการณ์ว่าภายในไม่กี่สิบปีข้างหน้าน้ำมันจะหมดไปจากโลก จึงต้องมีการใช้พลังงานอย่างอื่นมาใช้ทดแทนน้ำมันในอนาคต บทความนี้นำเสนอรายงานสรุปสถานการณ์ด้านพลังงานประจำปี 2562 รายงานสรุปสถานการณ์ด้านพลังงานของประเทศไทย ยุทธศาสตร์การจัดการพลังงานทดแทนที่มีประสิทธิผล มาตรการเชิงนโยบายของรัฐด้านพลังงานทดแทน สรุปและข้อเสนอแนะเพื่อความมั่นคงด้านพลังงานสำหรับประเทศไทย ที่แสดงถึงความจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องหาพลังงานชนิดอื่นมาทดแทนน้ำมัน เช่น พลังงานแสงอาทิตย์ พลังงานลม พลังงานน้ำ พลังงานความร้อนใต้พิภพ ตลอดจนพลังงานชีวมวล จากเหตุผลดังกล่าวจึงมีความจำเป็นอย่างเร่งด่วนที่ประเทศไทยต้องพัฒนาพลังงานต่าง ๆ เพื่อนำมาใช้แทนน้ำมัน รัฐบาลจำเป็นทต้องมียุทธศาสตร์ด้านการพลังงานมาใช้เพื่อกำหนดเป็นมาตรการต่าง ๆ ให้เป็นรูปธรรมเพื่อการสร้างความมั่นคงทางด้านพลังงานสำหรับประเทศไทยต่อไป
เอกสารอ้างอิง
พงษ์ศักดิ์ ผกามาศ และ ชูเกียรติ ช่วยเพชร. (2558). พลังงานทดแทน...พลังงานทางเลือกของประเทศไทย. วารสารเสนาธิปัตย์, 64: 86-9.
ศูนย์เชื้อเพลิงและพลังงานจากชีวมวล จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (ม.ป.ป.). (2564). ศักยภาพชีวมวลในประเทศไทย. สืบค้น 15 มีนาคม 2564, จาก http://www.iscisaraburee.sc.chula.ac.th/2017/index.php/2016/06/06/i-sink-under-the-weight-of-the-splendour/
เอกสารทบทวนเชิงนโยบายด้านความมั่นคง. (2560). นโยบายพลังงานทดแทนเพื่อความมั่นคงของชาติ (Renewable Energy for National Security). วิทยาลัยป้องกันราชอาณาจักร สถาบันวิชาการป้องกันประเทศ. NDC Security Review. 1(1): มกราคม 2560.
Badasyan, N. (2018). Project feasibility analysis economic model for private investments in the renewable energy sector. Built Environment Project and Asset Management. 8(2): 215-230.
Chaisanit, S. and Phakamach, P. (2018). A Review Report: Supplying Energy from Renewable Energy Around the World. International Journal of Applied Environmental Sciences. 13(3): 309-321.
Dell'Anna, F., Bottero, M., Becchio, C., Corgnati, S.P. and Mondini, G. (2020). Designing a decision support system to evaluate the environmental and extra-economic performances of a nearly zero-energy building. Smart and Sustainable Built Environment. 9(4): 413-442.
Ellabban, O.H. and Blaabjerg, F. (2014). Renewable Energy Resources: Current Status, Future Prospects and their Enabling Technology. Renewable and Sustainable Energy Reviews. 39: 748–64.
Heinicke, M. (2015). Framework for the use of landscaping waste for alternative energy generation. International Journal of Energy Sector Management. 9(1): 57-76.
Lühn, T., Schmidtmann, G. and Geldermann, J. (2018). Identification of sustainable expansion alternatives for heterogeneous grid topologies. International Journal of Energy Sector Management. 12(1): 44-66.
Mark, Z.J. (2015). 100% Clean and Renewable Wind, Water, and Sunlight (WWS) all-sector energy roadmaps for the 50 United States. Energy and Environmental Science. 7: 20-38.
Ren21. (2019). Renewables 2019 Global Status Report. Retrieved March 28, 2021, Available from http://www.ren21.net/status-of-renewables/global-status-report
Salim, A.M. and Alsyouf, I. (2020). Development of renewable energy in the GCC region: status and challenges. International Journal of Energy Sector Management. 14(6): 1049-1071.
Urban, F. and Mitchell, T. (2011). Climate Change, Disasters and Electricity Generation. London: Overseas Development Institute and Institute of Development Studies.
Wikipedia. (2564). Renewable Energy. สืบค้น 15 มีนาคม 2564, จากhttps://en.wikipedia.org/wiki/Renewable_energy
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
All opinions and contents in the CMJE are the responsibility of the author(s). Chiang Mai University Journal of Economics reserves the copyright for all published materials. Papers may not be reproduced in any form without the written permission from Chiang Mai University Journal of Economics.
ข้อคิดเห็นที่ปรากฏและแสดงในเนื้อหาบทความต่างๆในวารสารเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถือเป็นความเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่เป็นความเห็นและความรับผิดชอบใดๆของวารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
บทความ เนื้อหา และข้อมูล ฯลฯ ในวารสารเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จากวารสารเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
