การลดจำนวนตัวแปรสำหรับปัจจัยการท่องเที่ยว เพื่อพัฒนาธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์อย่างยั่งยืน กรณีศึกษา นักท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติของประเทศไทย

บทคัดย่อ

         การศึกษาวิจัยในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ในการลดจำนวนตัวแปรสำหรับปัจจัยการท่องเที่ยว เพื่อพัฒนาไปสู่ธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์อย่างยั่งยืน ของประเทศไทย โดยมีการศึกษาปัจจัยการท่องเที่ยวของงานวิจัยที่ผ่านมาและสุ่มตัวอย่างนักท่องเที่ยวจำนวน 400 คน เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของแต่ละตัวแปร โดยใช้ Confirmatory Factor Analysis

ผลการวิจัยพบว่าตัวแปรหลักการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนซึ่งประกอบด้วยตัวแปรองค์ประกอบเชิงยืนยันของปัจจัยแนวทางการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ จำนวน 10 ตัวแปร และ ตัวแปรองค์ประกอบเชิงยืนยันของปัจจัยหลักการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เพื่อการพัฒนาธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ จำนวน 10 ตัวแปร สามารถลดจำนวนตัวแปรคงเหลือทั้งสิ้น 9 ตัวแปร คือ การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ข้ามวัฒนธรรม ความเข้าใจอย่างลึกซึ้งทางวัฒนธรรมของพื้นที่ท่องเที่ยว การที่นักท่องเที่ยวมีโอกาสพัฒนาศักยภาพในการสร้างสรรค์ของตนเองและมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ การเข้าใจอย่างถ่องแท้ในกระบวนการผลิตและผลิคภัณฑ์ท้องถิ่นมีประสบการณ์จริง การจดจำ/ประทับใจ/เข้าใจ การอนุรักษ์และใช้ทรัพยากรอย่างพอดี การลดการใช้ที่เกินจำเป็นและการลดของเสีย การมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่น การประสานความร่วมมือระหว่างส่วนงานที่เกี่ยวข้อง การลดตัวแปรสามารถลดจำนวนปริมาณข้อมูลนำเข้า วิเคราะห์ข้อมูลได้ตรงประเด็น นำไปสู่การใช้ข้อมูลได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในการพัฒนาธุรกิจท่องเที่ยวของประเทศไทย นอกจากนี้งานวิจัยครั้งนี้มีการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้เชี่ยวชาญ ซึ่งผลการวิจัยสอดคล้องกับการวิเคราะห์ทางสถิติ ได้แก่ การให้ข้อมูลนักท่องเที่ยวทราบถึงการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพและสร้างสรรค์