การศึกษาพฤติกรรมการสอนของอาจารย์ที่ส่งผลต่อการพัฒนาระดับกรอบคิดติดยึดของนักเรียนนายร้อย: กรณีศึกษาอาจารย์ ส่วนการศึกษา โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า

บทคัดย่อ

     งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์การวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาระดับพฤติกรรมการสอนของอาจารย์ ส่วนการศึกษา โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้าที่ส่งผลต่อการพัฒนาระดับกรอบคิดติดยึดของนักเรียนนายร้อยให้สูงขึ้น และ 2) เพื่อเปรียบเทียบปัจจัยพื้นฐานของอาจารย์ ส่วนการศึกษา โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า ที่ส่งผลต่อการพัฒนาระดับกรอบคิดติดยึดของนักเรียนนายร้อยให้สูงขึ้น โดยใช้งานวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์ฯ จำนวน 123 นาย ที่ได้จากการสุ่มอย่างง่าย เครื่องมือวิจัย คือ แบบสอบถามที่พัฒนาจากแนวทาง PARA MATTER สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ประกอบด้วย ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน การทดสอบค่าที (T) และการวิเคราะห์การแปรปรวนทางเดียว (one-way ANOVA)

     ผลการวิจัยพบว่า 1) อาจารย์ส่วนใหญ่มีพฤติกรรมที่พัฒนากรอบคิดติดยึดของนักเรียนนายร้อยให้สูงขึ้นเป็นประจำ โดยอาจารย์มีการให้นักเรียนนายร้อยตั้งเป้าหมายในการเรียนมากที่สุด และ 2) ผลการวิเคราะห์ปัจจัยพื้นฐานของอาจารย์ พบว่า อาจารย์ที่มีตำแหน่งทางวิชาการมีค่าเฉลี่ยระดับพฤติกรรมด้านการให้นักเรียนนายร้อยตั้งเป้าหมายในการเรียนและการเป็นแบบอย่างของความไม่ย่อท้อต่อปัญหาที่เกิดขึ้นสูงกว่าอาจารย์ที่ไม่มีตำแหน่งทางวิชาการ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้อาจารย์ที่มีประสบการณ์ในการสอน 7 ปีขึ้นไปมีค่าเฉลี่ยระดับพฤติกรรมด้านการเป็นแบบอย่างของความไม่ย่อท้อต่อปัญหาที่เกิดขึ้นสูงและการปฏิบัติต่อนักเรียนนายร้อยเท่าเทียมกันสูงกว่าอาจารย์ที่มีประสบการณ์ในการสอน 1-6 ปี รวมถึงอาจารย์สายวิทยาศาสตร์ มีระดับพฤติกรรมด้านความพยายามไม่ย่อท้อน้อยกว่าอาจารย์สายอื่น ๆ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05