พฤติกรรมการประหยัดของนักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 6 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาระดับพฤติกรรมการประหยัด  การส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากครอบครัว การส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากโรงเรียน ลักษณะ      มุ่งอนาคต  การเลียนแบบพฤติกรรมการประหยัดจากเพื่อนของนักเรียน (2) เปรียบเทียบพฤติกรรมการประหยัดของนักเรียน จำแนกตาม เพศ  ลักษณะการพักอาศัย  ค่าใช้จ่ายที่นักเรียนได้รับในแต่ละวัน  อาชีพหลักของผู้ปกครอง สถานที่ตั้งของโรงเรียน (3)  เพื่อศึกษาว่าการส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากครอบครัว  การส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากโรงเรียน  ลักษณะมุ่งอนาคต การเลียนแบบพฤติกรรมการประหยัดจากเพื่อน  เป็นตัวแปรที่สามารถทำนายพฤติกรรมของนักเรียน  กลุ่มตัวอย่าง ในการวิจัย ได้แก่ นักเรียนระดับประถมศึกษาปีที่ 6   จำนวน 369  คน ได้มาจากการสุ่มตัวอย่างเป็นแบบหลายขั้นตอน  สถิติที่ใช้ ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ยร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนเฉลี่ย t – test การทดสอบความแปรปรวนทางเดียวและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณตามลำดับความสำคัญของตัวแปรนำเข้า ผลการวิจัยพบว่า (1) พฤติกรรมการประหยัด การส่งเสริมพฤติกรรมจากครอบครัว การส่งเสริมพฤติกรรมจากโรงเรียน  ลักษณะมุ่งอนาคต  การเลียนแบบพฤติกรรมจากเพื่อน อยู่ในระดับมาก (2) พฤติกรรมการประหยัด เมื่อจำแนกตามระดับตาม เพศ  ลักษณะการพักอาศัย  ค่าใช้จ่ายที่นักเรียนได้รับในแต่ละวัน  อาชีพหลักของผู้ปกครอง  สถานที่ตั้งของโรงเรียน  ไม่พบความแตกต่าง (3) การส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากโรงเรียน การเลียนแบบพฤติกรรมการประหยัดจากเพื่อน การส่งเสริมพฤติกรรมการประหยัดจากครอบครัวและลักษณะมุ่งอนาคต สามารถร่วมทำนายพฤติกรรมของนักเรียน ได้ร้อยละ  59.70  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .001