แนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาคร เพื่อการให้บริการประชาชนในฐานะศูนย์กลางของสังคม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาระดับการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาครที่ส่งผลต่อแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาคร (2) ศึกษาระดับการบริการประชาชนของวัดในจังหวัดสมุทรสาครที่ส่งผลต่อแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาคร ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ โดยการเก็บข้อมูลจากแบบสอบถาม สุ่มตัวอย่างจากประชาชนที่เข้ามาทำกิจกรรมต่าง ๆ ที่วัดในเขตจังหวัดสมุทรสาคร ได้กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 400 คน สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการวิจัยพบว่า (1) การบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาคร และ (2) ระดับการบริการประชาชนของวัดในจังหวัดสมุทรสาคร ภาพรวมอยู่ในระดับมาก การวิเคราะห์การถดถอยพหูคูณแบบขั้นตอนระหว่างการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาครที่ส่งผลประกอบด้วย พุทธวิธีด้านการวางแผน ด้านการจัดการองค์การ ด้านการบริหารงานบุคคล และด้านการอำนวยการ พบว่า พุทธวิธีด้านการวางแผน อธิบายความผันแปรของแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธ ได้ร้อยละ 69 พุทธวิธีด้านการวางแผน ด้านการบริหารงานบุคคล อธิบายความผันแปรของแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธ ได้ร้อยละ 88 พุทธวิธีด้านการวางแผน ด้านการอำนวยการ และด้านการจัดการองค์การ อธิบายความผันแปรของแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธได้ร้อยละ 88 ส่งผลต่อแนวทางการบริหารจัดการเชิงพุทธของวัดในจังหวัดสมุทรสาครเพื่อการให้บริการประชาชนในฐานะศูนย์กลางของสังคม อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05