การพัฒนากฎหมายไทยเพื่อคุ้มครองการทำงานของคนประจำเรือที่ทำการในเรือสำราญ โดยขจัดการคุกคามและการกลั่นแกล้งในขณะปฏิบัติหน้าที่บนเรือตามกรอบแห่งอนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006

บทคัดย่อ

ประเทศไทยมีกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับการคุ้มครองการทำงานของคนประจำเรือที่ทำการในเรือสำราญและเรือเดินทะเล คือ พระราชบัญญัติแรงงานทางทะเล พ.ศ. 2558 อันกำหนดมาตรฐานเกี่ยวกับการทำงานและการคุ้มครอง “คนประจำเรือ” ซึ่งบัญญัติขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ให้บทบัญญัติมีความสอดคล้องกับอนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006 ซึ่งในบทความนี้ผู้ศึกษามุ่งเน้นเฉพาะในเรื่องของการขจัดการคุกคามและการกลั่นแกล้งในขณะปฏิบัติหน้าที่บนเรือสำราญ จากการศึกษาพบว่าบทบัญญัติของพระราชบัญญัติแรงงานทางทะเล พ.ศ. 2558 ยังมีหลักเกณฑ์ที่ไม่สอดคล้อง หรือไม่ครอบคลุมหลักเกณฑ์ทั้งหมดตามอนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006 ซึ่งปรากฏให้เห็นปัญหาทางกฎหมายในลักษณะต่างๆ ได้แก่ การไม่มีบทบัญญัติของกฎหมายในบางประเด็น กล่าวคือ ไม่มีการกำหนดขั้นตอนการร้องเรียนบนเรือสำราญที่มุ่งขจัดการคุกคามและการกลั่นแกล้งบนเรือ และการมีบทบัญญัติของกฎหมายที่ล้าสมัยหรือไม่เป็นไปตามมาตรฐานสากล กล่าวคือ ต้องมีการกำหนดขั้นตอนการร้องเรียนบนเรือที่ได้ดำเนินการอย่างยุติธรรม มีประสิทธิภาพ และรวดเร็วด้วย เป็นไปตามหลักเกณฑ์ของอนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006 จึงเห็นควรให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติแห่งพระราชบัญญัติแรงงานทางทะเล พ.ศ. 2558 และกฎหมายลำดับรองที่เกี่ยวข้องให้มีความสอดคล้องและครอบคลุมตามหลักเกณฑ์ของอนุสัญญาแรงงานทางทะเล ค.ศ. 2006 อันจะสร้างประโยชน์ให้กับคนประจำเรือที่ทำการในเรือสำราญให้ได้รับการส่งเสริมและคุ้มครองสิทธิของตนเองโดยเฉพาะในเรื่องการขจัดการคุกคามและการกลั่นแกล้งในขณะปฏิบัติหน้าที่ในเรือสำราญให้มีความเป็นสากล อันส่งผลต่อการพัฒนาเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศไทยต่อไป