Korean Street Food: Selling Soft Power in Gastronomic Culture through Korean Drama Series and Movies
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Korean street food is one of Republic of Korea's favorite food among urbanites with a hustle-bustle lifestyle. It is also popular with foreign tourists who crave experiences of food culture according to real life of Korean people. The purpose of this research was to study the strategy of implementing the Soft Power policy in exporting Korean street food culture through drama series and Korean movies including studying the use of Korean street food as a tool to enhance the image of the country by using the method of collecting information from documents, articles, printed media, online media and various research related to food culture and Korean food to analyze the content.
The study found that Republic of Korea use Korean street food as a strategy
to sell food culture and enhance the country’s image through Korean drama series and movies which can create value and finally becomes a cultural product.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Articles, information, content, pictures, etc. which have been published in Fa Nuea Journal, are copyright of Fa Nuea Journal. If any person or party wishes to disseminate all or part of it or take any action must be referenced. Do not use for commercial purposes and do not modify (CC-BY-NC-ND). For further details, please access at Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0)
References
กนกรัตน์ ยศไกร. (2553). จาก “กิมจิ” “ออปาแซะ” ถึง “ผักดอง”: ความหมายและการสื่อสารของอาหาร. ใน ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (บ.ก.), ปาก-ท้อง และของกิน: จริยธรรมและการเมืองเรื่องอาหารการกิน. (น. 226-246). ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร.
กิตติ ประเสริฐสุข. (2561). Soft Power ของเกาหลีใต้: จุดแข็งและข้อจำกัด. วารสารเอเชียตะวันออกศึกษา, 22(1), 122-139.
จารุวรรณ เจตเกษกิจ. (2556). จับตามองยุทธวิธีอาหารเกาหลีเจาะตลาดโลก. วารสารอุตสาหกรรมสาร, 55(1), 36-38.
จิต ผลิญ. (2555). เกาหลีใต้ผู้นำอุตสาหกรรม วัฒนธรรมยุคใหม่. วารสารอุตสาหกรรมสาร, 54(6), 25-26.
จิรัชญา วรรณโสภา. (2561). อิทธิพลกระแสเกาหลีต่อการท่องเที่ยวประเทศเกาหลีใต้ของชาวรัสเซีย [สารนิพนธ์ศิลปศาสตรบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ชงคุมา กมลเวชช. (ม.ป.ป.). รูปแบบธุรกิจเชิงวัฒนธรรม. DITP. https://ditp.go.th/contents_attach/78631/78631.pdf
ชนิพรรณ บุตรยี่. (2549, 1 เมษายน). อาหารเกาหลี: กระแสล่ามาแรง. หมอชาวบ้าน. https://www.doctor.or.th/article/detail/1570
นิธิ เอียวศรีวงศ์. (2547). บริโภคโพสต์โมเดิร์น. มติชน.
พัชริ บอนคำ. (2563, 15 กุมภาพันธ์). อุตสาหกรรมบันเทิง เศรษฐกิจหลักเกาหลี หมัดเด็ดจากรัฐบาล. urban creature. https://urbancreature.co/southkorea-koreanwave/
มุน, ฮวีชัง. (2560). แรงขับเคลื่อนในการพัฒนาเศรษฐกิจของสาธารณรัฐเกาหลี [The driving forces of Korea’s economic development]. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เมธาพร ใจสุทธิ และ พรทิพย์ เย็นจะบก. (2558). การสื่อสารผ่านทูตวัฒนธรรมด้านอาหารและอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของประเทศเกาหลีใต้. ในมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ (บ.ก.), การประชุมวิชาการมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 53: สาขาศึกษาศาสตร์, สาขาเศรษฐศาสตร์ และบริหารธุรกิจ, สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ (น.825-832). มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วราภรณ์ ซื่อประดิษฐ์กุล, ภัสวลี นิติเกษตรสุนทร, และ จันทนา ทองประยูร. (2559). อัตลักษณ์ชาติพันธุ์กับการเป็นสินค้าทางวัฒนธรรม. วารสารวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย, 11(2), 191-212.
วิสาขา เทียมลม. (2565). อาหารเกาหลีทำให้เราเพลิดเพลิน: อุตสาหกรรมวัฒนธรรมในซีรีส์เกาหลี. วารสารรามคำแหงฉบับรัฐประศาสนศาสตร์, 5(2), 1-33.
วีรญา กังวานเจิดสุข. (2563). วัฒนธรรมการรับประทานอาหารของชาวเกาหลี, ใน นภดล ชาติประเสริฐ (บ.ก.), เกาหลีปัจจุบัน: สังคมและวัฒนธรรมเกาหลี (น.205–228). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วุฒินันท์ สุนทรขจิต. (2551). ร้านอาหารญี่ปุ่นสมัยใหม่: พื้นที่การสื่อสารความหมาย อัตลักษณ์และความเป็นญี่ปุ่น [วิทยานิพนธ์ปริญญา มหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศรินธร รัตน์เจริญขจร. (2544). ร้านกาแฟ: ความหมายในวัฒนธรรมไทยยุคบริโภคนิยม [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ศิริพร ดาบเพชร. (2565). K-Wave กับเศรษฐกิจเกาหลีใต้. คณะสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
อัญชลา โภชนสมบูรณ์. (2556). การศึกษาร้านอาหารเกาหลีในกรุงเทพฯ จากมุมมองมานุษยวิทยา. ใน สิทธินี ธรรมชัย (บ.ก.(, แสงแห่งพลวัตเกาหลี การประชุมวิชาการระดับชาติเกาหลีศึกษาครั้งที่ 3 (น.15-30). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Lee, T. (2012). Developing policy strategies for Korean cuisine to become a tourist attraction. In OECD (Ed.), Food and the Tourism Experience. The OECD-Korea Workshop (pp. 101-111). OECD. https://doi.org/10.1787/9789264171923-en