บทประพันธ์มิเรอร์เลสสำหรับวงบิกแบนด์

Main Article Content

วิชญะ เรืองรักษ์
เจตนิพิฐ สังข์วิจิตร

บทคัดย่อ

บทความวิจัยเรื่อง บทประพันธ์มิเรอร์เลส สำหรับวงบิกแบนด์ มีวัตถุประสงค์เพื่อประพันธ์ขึ้นด้วยแรงบันดาลใจจากบทเพลงรองแง็งโยเก็ตฟาตีมะ ที่มีความเป็นเอกลักษณ์ด้านวัฒนธรรมทางภาคใต้ของประเทศไทย เป็นการผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมดนตรีตะวันออกและตะวันตกเข้าด้วยกัน อีกทั้งยังสะท้อนให้เห็นถึง
การเปลี่ยนแปลงและพัฒนาไปตามยุคสมัย ผู้ประพันธ์สะท้อนแนวคิดดังกล่าวออกมาด้วยมิติวงดนตรีแจ๊สบิกแบนด์ บทประพันธ์มิเรอร์เลส มีความยาวประมาณ 6 นาที บทประพันธ์ถูกนำออกเผยแพร่สู่สาธารณชนทั้งระดับชาติและนานาชาติ ประกอบด้วย เทศกาลดนตรีไทยแลนด์อินเตอเนชันแนลแจ๊สคอนเฟอร์เรนซ์ 2020 บรรเลงโดยวงบิกแบนด์แห่งโรงเรียนหอวัง และวงบิกแบนด์แห่งมหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา ตลอดจนงานมันเดย์ไนท์ไลฟ์ครั้งที่ 9 บรรเลงโดยวงแจ๊สออเคสตราแห่งมหาวิทยาลัยรังสิต บทประพันธ์เชื่อมโยงกับแนวคิดการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา โดยแบ่งออกเป็น 3 ตอน ตอนที่ 1 เป็นการนำเสนอการเปลี่ยนแปลงและพัฒนา ตอนที่ 2 นำเสนอการพัฒนาที่เกิดขึ้นและย้อนกลับไปสู่แรงบันดาลใจ ตอนที่ 3 เป็นการนำย้อนกลับมามองสิ่งที่เกิดขึ้นจากการพัฒนา ด้านแนวทำนองมีการนำบทเพลงโยเก็ตฟาตีมะ มาเป็นวัตถุดิบการสร้างสรรค์ ด้านเสียงประสานมีการใช้เทคนิคเสียงประสานแบบดนตรีแจ๊สร่วมสมัย รูทเลส ผสมผสานเทคนิคเบลล์โทน รวมถึงทิศทางการเคลื่อนที่มาสร้างมิติเสียงให้มีความน่าสนใจ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เรืองรักษ์ ว., & สังข์วิจิตร เ. (2022). บทประพันธ์มิเรอร์เลสสำหรับวงบิกแบนด์. วารสารฟ้าเหนือ, 13(2), 137–154. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/FaNJ/article/view/251538
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ประพนธ์ เรืองณรงค์. (2542). รองแง็ง. ใน มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์ (บ.ก.), สารานุกรมวัฒนธรรมไทย ภาคใต้ (น. 6428-6439). มูลนิธิสารานุกรมวัฒนธรรมไทย ธนาคารไทยพาณิชย์.

วิชัย มีศรี. (2557). บทเพลงรองเง็ง : กรณีศึกษา นายเซ็ง อาบู [รายงานการวิจัย]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

Collier, J. L. (2002). Jazz. In B. Kernfeld (Ed.). The New Grove Dictionary of Jazz (2nd.). (p.361). St. Martin’s Press.