สำรวจสถานภาพรูปแบบการสอนอ่านวรรณคดีไทยจากงานวิจัย ระหว่างปี พ.ศ.2547 - 2561
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความสำรวจสถานภาพรูปแบบการสอนอ่านวรรณคดีไทยจากงานวิจัย ระหว่างปี พ.ศ.2547 - 2561 มีวัตถุประสงค์เพื่อรวบรวมและศึกษา วิเคราะห์และสังเคราะห์เกี่ยวกับรูปแบบการสอนที่พัฒนาทักษะทางด้านการอ่านวรรณคดีไทยจากงานวิจัย ระหว่างปี พ.ศ.2547 - 2561 โดยผู้ศึกษาทำการเก็บรวบรวมและคัดเลือกข้อมูลตามขอบเขตระยะเวลาที่กำหนดจากฐานข้อมูลวิทยานิพนธ์ไทย(Thailis) ฐานวิทยานิพนธ์มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒฐานวิทยานิพนธ์มหาวิทยาศิลปากร และรายงานการประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติ ปี 2561 ของมหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา ปรากฏงานวิจัยทั้งหมด 18 เรื่อง เป็นวิจัย 17 เรื่อง และบทความวิจัย 1 เรื่อง โดยผู้ศึกษาแบ่งการศึกษารูปแบบการสอนตามลักษณะการอ่านที่พบจากงานวิจัย ออกเป็น 4 ลักษณะ ได้แก่ การศึกษาตามลักษณะการอ่านจับใจความ การศึกษาตามลักษณะการอ่านเพื่อความเข้าใจ การศึกษาตามลักษณะการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ และการศึกษาตามลักษณะการอ่านเชิงวิเคราะห์ ซึ่งผลการศึกษารูปแบบการสอนเพื่อพัฒนาทักษะทางด้านการอ่านวรรณคดีไทยที่เป็นที่นิยมในช่วงระยะเวลาดังกล่าว คือ รูปแบบการสอนตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่าน ซึ่งใช้พัฒนาทักษะการอ่านเพื่อความเข้าใจ และการอ่านอย่างมีวิจารณญาณ สำหรับผู้เรียนระดับชั้นประถมศึกษา (ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6) ระดับชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น(ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3) และระดับปริญญาตรี
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆจะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กานต์ชนก ต้วงตะกั๋ว. (2557). การศึกษาความสามารถในการอ่านเชิงวิเคราะห์หน่วยการเรียนรู้ วรรณคดีและวรรณกรรมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 จากการใช้วิธีสอนแบบ SR4R ร่วมกับแผนผังความคิด. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
เกศินี ปุงปี่แก้ว. (2559). การใช้เทคนิคจิกซอว์เพื่อพัฒนาทักษะการอ่านเชิงวิเคราะห์และการเขียน เชิงวิเคราะห์วิจารณ์วรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ขวัญชนก นัยจรัญ. (2551). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนการสอนด้วยวิธีวิจัยที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยและความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 3วิทยาลัยนาฏศิลป สังกัดสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลป์ กระทรวงวัฒนธรรม. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิรวรรณ อิสระพงศ์ไพศาล. (2555). ผลของการสอนวรรณคดีไทยโดยใช้กลวิธีมัลติพาร์ทที่มีต่อความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจ การเขียนเรียงความทางวิชาการ และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต.กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิตรลดา คำนวนสิน. (2556). การพัฒนารูปแบบหนังสือวรรณคดีไทยอิเล็กทรอนิกส์แบบเชื่อมโยงร่วมกับโซเชียลมีเดียตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านเพื่อส่งเสริมความเข้าใจในการอ่านของนักเรียนประถมศึกษา. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชลธิชา หอมฟุง้ . (2560). การพัฒนารูปแบบการสอนวรรณคดีไทยโดยประยุกต์ใช้อริยสัจสี่เพื่อส่งเสริมความสามารถด้านการอ่านอย่างมีวิจารณญาณและการแก้ปัญหาเชิงสร้างสรรค์ของนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ทิศนา แขมมณี. (2561). ศาสตรก์ ารสอน องคค์ วามรูเ้ พื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรรัตน์ นาคละมัย. (2559). ผลของการสอนตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยและความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2.ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เนตรนภา ประสิงห์. (2553). ผลการเรียนตามทฤษฎีตอบสนองของผู้อ่านที่มีต่อความเข้าใจใน การอ่านวรรณคดีร้อยกรองของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนหนองจอกพิทยานุสรณ์ สำนักงานเขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร. ปริญญาศึกษาศาตรมหาบัณฑิต.เชียงใหม่ : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
เพชร วิจิตรนาวิน. (2551). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนรู้คำศัพท์ที่มีต่อความเข้าใจในการอ่านวรรณคดีและความคงทนในการเรียนรู้ของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่1. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ :จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรทิพย์ ศิริสมบูรณ์เวช. (2547). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนวรรณคดีไทยตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านเพื่อเสริมสร้างความสามารถด้านการตอบสนองต่อวรรณคดี การอ่านเพื่อความเข้าใจและการคิดไตร่ตรองของนิสิตระดับปริญญาบัณฑิต.ปริญญาครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภารตี โพธิ์ราม. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรูด้ ว้ ยเทคนิคตั้งคำถามตามแนวคิดของบลูม ในการส่งเสริมทักษะการอ่านเชิงวิเคราะห์โวหารภาพพจน์ในวรรณคดีไทย สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3โรงเรียนเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ธานี. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต.สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. มะลิวัลย์ พรนิคม.(2559). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนรู้การอ่านวรรณคดีไทย โดยใช้เทคนิคCIRC สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต.ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
วรางคณา ชั่งโต. (2559). ผลของการใช้รูปแบบการสอน 7E ที่มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวรรณคดีไทยและความสามารถในการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วัชรพล วิบูลยศริน. (2561). วิธีวิทยาการจัดการเรียนวิชาภาษาไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิธรา จุฑารัตน์. (2549). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนการสอนแบบตกผลึกที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวรรณคดีไทยและความสามารถทางการอ่านอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมันตา วีรกุล. (2547). การศึกษาเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์การอ่านวรรณคดีไทยอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โดยใช้วิธีสอนตามแนวคิดหมวกหกใบกับวิธีสอนแบบปกติ.ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. นครปฐม : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุนันทา มั่นเศรษฐวิทย์. (2542). หลักและวิธีสอนอ่านภาษาไทย. กรุงเทพฯ :ไทยวัฒนาพานิช.
ปฐมาภรณ์ สุกใส. (2559). ผลของการสอนโดยใช้กลวิธี อาร์ อี เอ พี ที่มีต่อความสามารถในการอ่านจับใจความและการเขียนย่อความในวิชาภาษาไทยของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.ประภาศรี สีหอำไพ. (2524). วิธีการสอนภาษาไทยระดับมัธยมศึกษา.กรุงเทพฯ : วัฒนาพานิช.
ประวีณา ชูชาติ. (2561). การพัฒนาชุดกิจกรรมพัฒนาทักษะการอ่านเชิงวิเคราะห์คุณค่าวรรณคดีและวรรณกรรมโดยใช้วิธีการสอนแบบSQ4R.ใน การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับชาติและนานาชาติครั้งที่9. 862 - 872. 20 มีนาคม 2561, มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
ปาริชาต ตามวงค์. (2550). ผลของการใช้รูปแบบการเรียนการสอนตามทฤษฎีการตอบสนองของผู้อ่านที่มีต่อความสามารถในการอ่านเพื่อความเข้าใจและเจตคติต่อวรรณกรรมล้านนาของนักเรียนระดับ
มัธยมศึกษาตอนต้น. ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อนุมานราชธน,พระยา. (2516). ประชุมเรื่องพระรามและแง่คิดจากวรรณคดี.กรุงเทพฯ : บรรณาการ.
