“ชีวิตติดรีวิว”: กลวิธีทางภาษาในการโน้มน้าวใจในเพจอาหาร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ธุรกิจเกี่ยวกับอาหารเป็นธุรกิจที่เติบโตและแข่งขันกันสูงมาก ดังจะเห็นได้จากมีร้านอาหารมากมายเกิดขึ้น ส่งผลให้มีการโฆษณาประชาสัมพันธ์ อันนำมาซึ่งการตัดสินใจและเลือกใช้บริการ โดยเฉพาะการโฆษณาประชาสัมพันธ์ในรูปแบบของเพจออนไลน์ที่เกี่ยวกับอาหาร จึงนำมาสูก่ ารวิจัยในครั้งนี้ ที่ต้องการศึกษากลวิธีทางภาษาในการโน้มน้าวใจในเพจอาหาร “ชีวิตติดรีวิว” ผลการศึกษาพบกลวิธีทางภาษาในการโน้มน้าวใจ 5 กลวิธี ได้แก่ 1) การใช้ภาษาที่มีความหมายเชิงบวก แบ่งออกเป็น 7 ลักษณะ ได้แก่ การใช้คำเรียกรสชาติเชิงบวกการใช้คำเรียกผิวสัมผัสเชิงบวกการใช้คำบอกกลิ่นเชิงบวกการใช้คำบอกคุณภาพเชิงบวกการใช้คำบอกปริมาณเชิงบวก การใช้คำบอกขนาดเชิงบวก และการใช้คำบอกสีเชิงบวก 2) การใช้คำเลียนเสียง 3) การใช้ถ้อยคำที่มีความหมายเชิงเปรียบเทียบ แบ่งออกเป็น 2 ลักษณะ ได้แก่ การใช้สำนวนและการใช้อุปลักษณ์ 4) การใช้ถ้อยคำแสดงการส่งเสริมการขาย และ 5) การใช้มูลบท
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบของบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยหรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ถือเป็นลิขสิทธิ์ของ วารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อ หรือเพื่อกระทำการใดๆจะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารฟ้าเหนือระบบ ThaiJO2 ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
นพวัฒน์ สุวรรณช่าง. (2553). การใช้ภาษาโน้มน้าวใจในบทโฆษณาในนิตยสารสุขภาพ (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปราณี อ่านเปรื่อง. (2551). หลักการวิเคราะห์อาหารด้วยประสาทสัมผัส.กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ปรีชา วัฒนวิศิษฏ์สิริ. (2543). การวิเคราะห์กลวิธีและการใช้ภาษาโฆษณารถยนต์ในหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ พ.ศ. 2541 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย.
พิมพ์เพ็ญ พรเฉลิมพงศ์ และนิธิยา รัตนาปนนท์. (2559). คุณภาพอาหาร. สืบค้นเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2561, จากเว็บไซต์: www.foodnetworksolution.com.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2552). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2542.สืบค้นเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม 2561, จากเว็บไซต์:http://rirs3.royin.go.th.
สุทธาทิพย์ อร่ามศักดิ์. (2551). กลวิธีการเขียนเพื่อโน้มน้าวใจในคอลัมน์หมวดแฟชั่นในนิตยาสาร SPICY,พ.ศ 2549 (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิริพร ภักดีผาสุข. (2561). ความสัมพันธ์ระหว่างภาษากับอัตลักษณ์และแนวทางการนำมาศึกษาภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Fahnestock, J. (2011). Rhetorical Style: the of language in persuasion.New York: oxford University Press.
Janoschka, A. (2004). Web Advertising: New forms of communication on the internet. Amsterdam: John Benjamin Publishing.
Szatowski, P. E. (2014). Language and Food.Amsterdam: John Benjamins Publishing.
Wilcox, D.L. and Cameron, G.T. (2012). Public relations: strategies and tactics. Boston: Allyn and Bacon.
