The Multilevel Factors Affecting Mathayomsuksa Three Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Islamic Private Schools in Three Southern Border Provinces

Authors

  • สุไรยา หนิเร่ ดุษฎีบัณฑิต หลักสูตรการศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาวะผู้นำทางการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยทักษิณ
  • จรัส อติวิทยาภรณ์ รองศาสตราจารย์ ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ
  • อาคม วัดไธสง ผู้ช่วยศาสตราจารย์ ภาควิชาการบริหารการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ

Keywords:

Multilevel factors, Ordinary National Educational Test (O-NET), Islamic private schools, Three Southern Border Province

Abstract

The purposes of this research were to study multilevel factors influencing Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) and to construct multilevel predictive equations of Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools in Three Southern Border Provinces. The sample group comprised of 1,047 administrators, teachers and students in Islamic private schools those offered grade three education in Three Southern Border Provinces during the academic year 2012. The variables under study consisted of three level i.e., student level had 3 variables, including attitude toward studying, learning habits, learning achievement motivation and class level had 3 variables, including teaching quality of teachers, room climate ,relationships between teachers and students , school level had 3 variables, including academic leadership of administrators, academic environment of school , preparing of using technology. The research instruments consisted of 3 questionnaires were 1) student’s questionnaires, 2) teacher’s questionnaires 3) administrators’s questionnaires. The three questionnaires contained the value of confidence as follow 0.880, 0.949 and 0.981 respectively. Data were analyzed by basic statistic, Pearson’s product moment correlation with a computer program and hierarchical linear model was analyzed by HLM. For Window version 6.04

            The research instruments consisted of 3 questionnaires were 1) student’s questionnaires, 2) teacher’s questionnaires 3) administrators’s questionnaires. The three questionnaires contained the value of confidence as follow 0.880, 0.949 and 0.981 respectively. Data were analyzed by basic statistic, Pearson’s product moment correlation with a computer program and hierarchical linear model was analyzed by HLM.

 

 

 

          The research findings were as follows:

  1. Student level variables which had significant effects on Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools  in Three Southern Border Provinces at .05 and .001 level respectively were attitude toward studying, learning habits, learning achievement motivation and all variables accounted 14.23 percent of variances on Student’s  Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools  in Three Southern Border Provinces.
  2. Class level variables which had significant effects on Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools in Three Southern Border Provinces at .05 level were teaching quality of teachers. Room climate and relationships between teachers and students did not have influence on Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools in Three Southern Border Provinces and class level variables accounted 53.73 percent of variances on Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools in Three Southern Border Provinces.

              3.School level variables which had no significant effects on Student’s  Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools  in Three Southern Border Provinces were academic leadership of administrators, academic environment of school , preparing of using technology did not have influence on Student’s  Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools  in Three Southern Border Provinces and school level variables accounted 10.99 percent of variances on  Student’s  Ordinary National Educational Test (O-NET) of Mathayomsuksa three students in Islamic private schools  in Three Southern Border Provinces.

  1. The multilevel predictive equations of factors Influencing learning achievement motivation of Mathayomsuksa Three Students in Islamic Private Schools in ChangwatPattani were as below.

 

     O-NET = 97.283 + 29.378**QUA_TEA + 7.054CLIM_CLA - 0.495RELA_TS   

                      2.539*ATTITUDE + 25.001***STU_HAB + 4.386***ACH_MOTIV

References

กระทรวงศึกษาธิการ. 2548. แผนพัฒนาการศึกษาชายแดนภาคใต้ของกระทรวงศึกษาธิการ. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

กฤษฎา ศรีพานิชย์. 2546. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัด

สกลนคร.วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เกษตรชัย และหีม. 2542. ความสัมพันธ์ระหว่างคะแนนสอบคัดเลือก องค์ประกอบด้านจิตพิสัยองค์ประกอบด้านสิ่งแวดล้อมกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาวิทยาลัยอิสลามศึกษามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

จารุวรรณ เฮ้าทา. 2546. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดหนองบัวลำภู.วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ชนะ ภูมลี. 2549. ตัวแปรที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เขตพื้นที่การศึกษาศรีสะเกษเขต 4. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี, อุบลราชธานี.

ดวงเดือน คันทะพรม. 2543. ความสัมพันธ์ระหว่างความถนัดทางการเรียน แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์และเจตคติต่อวิชาวิทยาศาสตร์ กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 ในจังหวัดมหาสารคาม.วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาวิชาการวัดผลการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ทัศณรงค์ จารุเมธีชน. 2548. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ในจังหวัดเลย: การวิเคราะห์เชิงสาเหตุพหุระดับโดยใช้โมเดลระดับลดหลั่นเชิง. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสารคาม.

นวรัตน์ ประทุมตา. 2546. ปัจจัยเชิงสาเหตุต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น.วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, สาขาการวิจัยการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสารคาม.

นารี อาแว. 2545. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลการบริหารวิชาการของหัวหน้าภาควิชาคณะพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยเอกชน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต.สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นินาวาลย์ ปานากาเซ็ง. 2544. คุณภาพการศึกษาของโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนใต้.วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา.บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

นิเลาะ แวอุเซ็ง, ผ่องศรี วานิชย์ศุภวงส์, อิบราเฮ็ม ณรงค์รักษาเขต, อะห์มัด ยี่สุ่นทรง และมูฮัมหมัด รูยานี บากา. 2550. การจัดการศึกษาโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. ปัตตานี: วิทยาลัยอิสลามศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

บัญชา สุวรรณโท. 2545. รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา จังหวัดสุรินทร์. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาสารคาม.

บุญมี พันธุ์ไทย. 2554. “การศึกษาของไทยยิ่งทำคุณภาพก็ยิ่งแย่ลง,” . มติชนรายวัน. 10 พฤษภาคม 2554 หน้า 7.

ประไพพร อุทธิยา. 2552.“ปัจจัยพหุที่ส่งผลต่อประสิทธิ ผลการใช้หลักสูตร ช่วงชั้นที่ 2 ของสถานศึกษาสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ภาคเหนือตอนบน”,วารสารบริหารการศึกษา. 4(2), 27-41.

ปราณี หลำเบ็ญสะ. 2553. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อแรง จูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลามในจังหวัดปัตตานี.วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต.สาขาการวัดวิจัยการศึกษา.บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

ปิยนาถ บุนนาค. 2546.นโยบายการปกครองของรัฐบาลต่อชาวไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ (พ.ศ. 2475 - 2516). (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่ผลงานวิชาการคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ปรียาพร วงศ์นุตรโรจน์. 2551. จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.

พรรณีชูทัย เจนจิต. 2545. จิตวิทยาการเรียนการสอน.พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: เสริมสินพรีเพรสซิสเท็ม.

พิไลพร แสนชมพู. 2546.การศึกษารูปแบบความ สัมพันธ์ที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3.ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต.สาขาวิชาวัดผลการศึกษา.บัณฑิตวิทยาลัย.มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

เพราพรรณ เปลี่ยนภู่. 2542. จิตวิทยาการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์ อุตสาหกรรม มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.

มณฑารัตน์ ชูพินิจ. 2540. องค์ประกอบในการพยากรณ์ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาปริญญาตรี สถาบันราชภัฏนครศรีธรรมราช. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิตมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

เยาวเรศ จันทะเสน. 2545. ปัจจัยบางประการที่สัมพันธ์กับผลการเรียนของนิสิตระดับปริญญาตรีชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต.สาขาวัดผลการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ราชันย์ บุญธิมา. 2542. การวิเคราะห์พหุระดับของการวิเคราะห์ถดถอย. วารสารการวัดผลการศึกษา (มศว. ประสานมิตร).

วัชรา จรูญผล, เสรี ชัดแช้ม และจันทร์พร พรหมมาศ.2548. การวิเคราะห์พหุระดับของตัวแปรที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. สืบค้นเมื่อ 3 ตุลาคม2557, จาก http://erm.buu.ac.th/jn/jn

วิภา มิ่งเมือง. 2549. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของ นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 เขตพื้นที่การศึกษาอุดรธานี เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาการวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.

วิสิทธิ์ โรจนไพรวงศ์. 2545. การพัฒนาโมเดลความ สัมพันธ์เชิงสาเหตุแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา.วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยบูรพา.

วิสิทธิ์ โรจนไพรวงศ์.2545. การพัฒนาโมเดลความ สัมพันธ์เชิงสาเหตุแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ในโรงเรียนสังกัดกรมสามัญศึกษา.วารสาร วิจัยและวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยบูรพา,1(1),1-8.

สำนักพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมภาคใต้. 2555. การพัฒนาการศึกษาในพื้นที่ 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้. สงขลา: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

สุชาติ หอมจันทร์. 2546. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 สังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต, บัณฑิต
วิทยาลัย, มหาวิทยาลัยสารคาม.

สุทิน กองเงิน. 2547. ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 จังหวัดมหาสารคาม. วิทยานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เสริมศักดิ์ วิศาลาภรณ์. 2552. สภาพการจัดการศึกษาในจังหวัดชายแดนภาคใต้.กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัด วี.ที.ซี.คอมมิวนิเคชั่น.

อัคพงศ์ สุขมาตย์. 2545. รูปแบบความสัมพันธ์ขององค์ประกอบที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1จังหวัดปัตตานี. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัย สงขลานครินทร์.

เอื้อมพร หลินเจริญ และคณะ. 2552. ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ทำให้คะแนนการทดสอบ O-NET ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 และชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6 ต่ำ. กรุงเพทฯ: สถาบันทดสอบทางการศึกษาแหง่ชาติ (มหาชน).

Bloom, B.S. 1976. Human Charactoristics and School Learning. New York: McGraw- Hill Book Company.

Clark-Thayler Susan. 1987. “The Relationship of The Knowledge of Student Perceived Learning Style Preference and Study Habit and Attitudes to Achievement of College Freshmen in Small,Urban
University,” Dissertation Abstracts International.48(4)(October1987),872-A.

Cowell,M.D. and Entwistle, N.J. 1971. The Relationships between Personality Study Attitudes and Academic Performance in Technical College.The British of Education Psychology.(February 1971),85-90.

Koutsoulis,M.K.,&Campbell,J.R. 2001. Family processes affect students motivation,and science and math achievement in Cypriot high schools. Structural Equation Modeling.8 (1),108-172.

Kreft and Leeuw. 1998. Comparing Five Different Statistical Packages for Hierarchical Linear Regression: BMDP-5V. GenmoD.HLM. ML3. And VARCL.American Statistical.

Khan, S.B. and Robert, D.M. (1969, April). “Affective Correlates of Academic Achivement”, Journal of Educational Psychology. 10. (April 1969); 216 – 221.

Reynold,A.J.,&Walberg,H.J. 1992. A Structural model of science achievement and attitude: An extension to high school. Journal of Educational Psychology, 84(3,371-382).

Singh,K.,Granville,M.,&Dika,B.(2002).Mathematics and Science achievement : Effect of motivation,interest,and academic engagement. Journal of Educational Research. 95(6), 323-331.

Young,D.J.,Reynold,A.J.,&Walberge,H.J.(1996).“Science chievementand educational productivity:A hierarchical linear model,” Journal of Educational Research.89(5),272-278.

Downloads

Published

2018-04-18

How to Cite

หนิเร่ ส., อติวิทยาภรณ์ จ., & วัดไธสง อ. (2018). The Multilevel Factors Affecting Mathayomsuksa Three Student’s Ordinary National Educational Test (O-NET) of Islamic Private Schools in Three Southern Border Provinces. Al-HIKMAH Journal, 5(9), 17–35. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/HIKMAH/article/view/115212