การทำธุรกิจของผู้สูงวัยที่ประสบความสำเร็จ: การวิจัยแบบพหุกรณีศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการทำธุรกิจของผู้สูงวัยที่ประสบความสำเร็จ (Successful aged persons) โดยใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) ผ่านการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม (Non-participant observation) และการสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth interview) แบบตัวต่อตัวจากผู้สู้วัยที่ประสบความสำเร็จ จำนวน 12 ท่าน ร่วมกับการเก็บข้อมูลผู้ทรงคุณวุฒิจำนวน 3 ท่าน เพื่อให้งานวิจัยมีมุมมองที่หลากหลาย ผลการศึกษาพบสี่ประเด็นหลัก (4 Themes) นำเสนอผ่านรูปแบบ (Model) ตามแนวคิดเชิงระบบ เพื่อให้เห็นกระบวนการทำธุรกิจแบบองค์รวม พบว่า 1) ปัจจัยพื้นฐาน (Input) ในการทำธุรกิจ 4M ประกอบด้วย คน (Man) เงินทุน (Money) วัตถุดิบ (Material) และการจัดการ (Management) ซึ่งมีรายละเอียดเชิงลึกที่ผู้สูงวัยต้องพิจารณาเป็นพิเศษ 2) การทำธุรกิจ (Process) ที่ผู้สูงวัยใช้ใจและมีมุมมองด้านบวกต่องานที่ทำ มีหลักการทำธุรกิจที่ไม่ได้มุ่งหวังกำไรเพียงอย่างเดียว ปัญหาในการทำธุรกิจเป็นเรื่องปกติที่สามารถแก้ไขได้ และการดูแลตนเองเป็นเรื่องสำคัญในการทำธุรกิจ 3) ผลลัพธ์ (Output) ที่เกิดขึ้น ได้แก่ ผลกำไร ความสุข และการมีสุขภาพที่ดีทั้งกายและใจ 4) ข้อเสนอแนะจากผู้ทรงคุณวุฒิ คือ ไม่ควรทำธุรกิจให้ตนเองเดือดร้อน ควรเริ่มจากลงทุนเล็กๆ จากเงินเก็บจากภูมิปัญญาความถนัดของตนที่ทำแล้วมีความสุข และควรศึกษาการทำธุรกิจเพื่อเตรียมความพร้อมทั้งกายและใจ
Article Details
1) เนื้อหาทั้งหมดของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ เจ้าของผลงานมีการคิด ค้นคว้า ทบทวนวิเคราะห์ สรุป เรียบเรียงและอ้างอิงข้อมูลโดยผู้แต่งเอง กองบรรณาธิการไม่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ
2) บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ ต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น หากตรวจพบว่า มีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวในการละเมิดลิขสิทธิ์
3) ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวารสารห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากทางกองบรรณาธิการวารสารฯ
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2559). สถานการณ์ผู้สูงอายุ ปี 2559. สืบค้นเมื่อ 19 ธันวาคม 2562, จาก http://www.dop.go.th/th/know/2/54
กุศล สุนทรธาดา. (2553). คุณค่าด้านเศรษฐกิจของผู้สูงอายุไทย. ใน เอกสารวิชาการสถาบันวิจัย ประชากรและสังคม (หน้า 65-83). กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
เกื้อ วงศ์บุญสิน, พัชราวลัย วงศ์บุญสิน และชัยพงษ์ พงษ์พานิช. (2560). ความผกผันทางประชากร ความสัมพันธ์ระหว่างธุรกิจกับประชากรในยุค 4.0. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จรัส สุวรรณเวลา และเกื้อ วงศ์บุญสิน. (4 มีนาคม 2559). มาตรการรองรับปัญหาผู้สูงอายุในประเทศไทย. ใน ปาฐกถาชุด “สิรินธร” ครั้งที่ 31 (หน้า 1-65). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จุฑารัตน์ แสงทอง. (2560). สังคมผู้สูงอายุ (อย่างสมบูรณ์): ภาวะสูงวัยอย่างมีคุณภาพ. วารสารรูสมิแล, 38(1), 6-28.
ชมพูนุท พรหมภักดิ์. (2556). การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
นันทพร ดำรงพงศ์. (2561). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถในการดำเนินธุรกิจของผู้ประกอบการวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมเพื่อรองรับเศรษฐกิจยุคดิจิทัลในประเทศไทย. วารสารวิทยาการจัดการสมัยใหม่, 11(1), 239-255.
ปณิธี บราวน์. (2557). พฤฒพลัง: บทบาทของกลุ่มผู้สูงอายุและทุนที่ใช้ในการขับเคลื่อนงานด้านผู้สูงอายุ. มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 30(3), 97-120.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2560). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2559. สืบค้นเมื่อ 13 มิถุนายน 2562, จาก http://thaitgri.org/?p=38427
รศรินทร์ เกรย์, อุมาภรณ์ ภัทรวาณิชย์, เฉลิมพล แจ่มจันทร์ และเรวดี สุวรรณนพเก้ว. (2556). มโนทัศน์ใหม่ของนิยามผู้สูงอายุ: มุมมองเชิงจิตวิทยาสังคมและสุขภาพ. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
รัฐบาลไทย. (2561). สูงวัยอย่างมีพลัง. สืบค้นเมื่อ 19 ธันวาคม 2562, จากhttps://www.thaigov.go.th/news/contents/details/24114
เล็ก สมบัติ, ศศิพัฒน์ ยอดเพชร และธนิกานต์ ศักดาพร. (2554). โครงการวิจัย ภาวะสูงวัยอย่างมีคุณประโยชน์กับการพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจในประเทศไทย. ใน รายงานฉบับสมบูรณ์ (หน้า 157- 158). กรุงเทพฯ: คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วิชัย โถสุวรรณจินดา. (2547). ครบเครื่องเรื่องบริหารธุรกิจขนาดย่อม. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
วันวิสาข์ โชคพรหมอนันต์ และวิโรจน์ เจษฏาลักษณ์. (2558). คุณลักษณะของผู้ประกอบการที่มีต่อความสําเร็จในการดําเนินธุรกิจของผู้ประกอบการร้านค้าในตลาดน้ำดอนหวาย จังหวัดนครปฐม. Veridian E-Jornal Silpakorn University, 8(2), 967-988.
ศิริวรรณ มนอัตระผดุง และพิทักษ์ ศิริวงศ์. (2559). การเตรียมตัวเกษียณอายุราชการของผู้บริหารสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 11(2), 49-62.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ปริญ ลักษิตานนท์, ศุภร เสรีรัตน์ และองอาจ ปทะวานิช. (2546). การบริหารการตลาดยุคใหม่ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
สถิตพงศ์ ธนวิริยะกุล. (2556). มโนทัศน์ใหม่นิยามผู้สูงอายุ และการขยายอายุเกษียณ. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส). (2560). ขยายอายุการจ้างแรงงานผู้สูงอายุ. สืบค้นเมื่อ 11 กรกฎาคม 2562, จาก http://www.thaihealth.or.th/Content/32853
สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2560). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2560. กรุงเทพฯ: สำนักงานสถิติแห่งชาติ.
Brooks, J. & King, N. (2017). Template analysis for business and management students. London: SAGE.
Creswell, J. W. (2013). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. London: SAGE.
Frese, M. (2000). Success and failure of micro business owners in Africa: A psychological approach. United States of America: Greenwood Publishing Group.
Gallardo-Gallardo, E., Dries, N., & Gonzalez-Cruz, T. F. (2013). What is the meaning of ‘talent’ in the world of work?. Human Resource Management Review, 23(4), 290-300.
Iles, P. (2008). Talent balancing: Staffing your company for long-term success. Human Resource Development International, 11(2), 215-218.
Iles, P., Preece, D. & Chuai, X. (2010). Talent management as a management fashion in HRD: Towards a research agenda. Human Resource Development International, 13(2), 125-145.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. London: SAGE.
Wilcox, M. (2016). Effective talent management: Aligning strategy, people and performance. London: Routledge.
Translated Thai References
Brown, P. (2014). Phrưt halang: Botbat khong klum phu sung ayu læ thun thi chai nai kan khapkhlưan ngan dan phu sung ayu [Active aging: Roles of the aged groups and capitals utilized in elderly care movement]. Humanities and Social Science, 30(3), 97-120.
Chokpromanan, W., & Jadesadalug, V. (2015). Khunnalaksana khong phuprakopkan thi mi to khwam nai kan thurakit kho̜ng phuprakopkan rankha nai talatnam do̜n wai changwat Nakhon Pathom [The affects entrepreneur characteristic on the successful operation of store entrepreneur in Don Wai Floating Market, Nakhon Pathom Province]. Veridian E-Jornal, Silpakorn University, 8(2), 967-988.
Department of Older Persons. (2016). Sathanakan phu sung ayu pi songphanharoihasipkao [Situation of the Thai elderly 2016]. Retrieved December, 19, 2019, from http://www.dop.go.th/th/know/2/54
Dhamrongphong, N. (2018). Patchai thi song phon to khwamsamat nai kandamnœn thurakit khong phuprakopkan wisahakit khanat klang læ khanat yom phưa ro̜ng rap setthakit yuk dichithan nai prathet Thai [Factors affecting business capacity of the SMEs entrepreneur for digital economy in Thailand]. Journal of Modern Management Science, 11(1), 239-255.
Foundation of Thai Gerontology Research and Development institute (TGRI). (2017). Sathanakan phu sung ayu Thai Pho So songphanharoihasipkao [Situation of the Thai elderly 2016]. Retrieved June, 13, 2019, from http://thaitgri.org/ ?p=38427
Gray, R., Pattaravanich, U., Chamchan, C., & Suwannoppakoa, R. (2013). Mano that mai kho̜ng niyam phu sung ai mummo̜ngchœng chittawitthaya sangkhom læ sukkhaphap [New concept of older persons: the psycho-social and health perspective]. Nakhon Pathom: Institute for Population and Social Research.
Monataraphadung, S., & Siriwong, P. (2016). Kante ri yom tua kasan ayu ratchakan kho̜ng phubo̜rihan samnakngan lekhathikan wutthi sapha [Preparation for retirement the executive officer: The secretariat of the senate]. VRU Research and Development Journal Humanities and Social Science, 11(2), 49-62.
National Statistical Office. (2017). Kansamruat prachakon sung ayu nai prathet Thai Pho.So. songphanharoihoksip [The 2017 survey of the older persons in Thailand]. Bangkok: National Statistical Office.
Prompak, C. (2013). Kan khao su sangkhom phu sung ayu khong prathet Thai [Access to the country’s aging society]. Bangkok: The Secretariat of the Senate.
Royal Thai Government. (2018). Sung wai yang mi phalang [Active Ageing]. Retrieved December, 19, 2019, from https://www.thaigov.go.th/news/contents/details/24114
Sangthong, J. (2017). Sangkhom phu sung ayu (yang sombun): Phawa sung wai yang mi khunnaphap [Aging society (complete aged): The elderly condition of good quality]. Rusamilae Journal, 38(1), 6-28.
Sareerat, S., Lucksitanon, P., Sareerat, S., & Pathawanit, O. (2003). Kanbo̜rihan kantalat yuk mai [Marketing management new age] (2nd ed.). Bangkok: Thammasarn.
Sombat, L., Yodpat, S., & Sukdaporn, T. (2011). Khrongkan wichai phawa sung wai yang mi khunnaprayot kap kanphatthana sangkhom læ setthakit nai prathet Thai [Productive ageing and socio-economic development in Thailand]. In Final Report (pp. 157-158). Bangkok: Faculty of social administration, Thammasat University.
Soonthorndhada, K. (2010). Khunkha dan setthakit khong phu sung ayu Thai [The economic value of Thai elderly]. In Academic paper of population and social (pp. 65-83). Bangkok: Institute for population and social research, Mahidol University.
Suwanwela, C., & Wongboonsin, K. (4 March 2016). Mattrakan rong rap panha phu sung ayu nai prathet Thai [Measures to Support the Elderly in Thailand]. In the Sirindhorn Lecture Series #31 (pp. 1-65). Bangkok: Chulalongkorn University.
Thai Health Promotion Foundation. (2017). Khayai ayu kan chang rængngan phu sung ayu [Increase the age of elderly’s employment]. Retrieved July, 13, 2019, from http://www.thaihealth.or.th/Content/32853
Thanawiriyakul, S. (2013). Mano that mai niyam phu sung ayu læ kan khayai ayu kasian [The new concept of older persons and raising the retirement age]. Bangkok: Foundation of Thai Gerontology Research and Development Institute.
Thansuwanchinda, W. (2004). Khrop khrưang rưang bo̜rihan thurakit khanat yom [All about SMEs]. Bangkok: Technology Promotion Association (Thailand-Japan).
Wongboonsin, K., Wongboonsin, P., & Pongpanich, C. (2017). Khwam phokphan thang prachakon khwamsamphan rawang thurakit kap prachakon nai yuk 4.0 [Demographic disruption, relationship between business and population in the 4.0 era]. Bangkok: Chulalongkorn University Printing House.
