การเรียนรู้จากการปฏิบัติเพื่อการพัฒนาโมเดลการคิดใคร่ครวญเพื่อลดปริมาณแบคทีเรียภายในศูนย์สัตว์ทดลองภาคตะวันออกเฉียงเหนือ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การเรียนรู้จากการปฏิบัติเป็นกระบวนการเรียนรู้ของกลุ่มที่ง่ายและทรงพลังเพื่อการพัฒนาบุคคล ทีม และ องค์การ ที่ต้องอาศัยการคิดใคร่ครวญของสมาชิกกลุ่มเพื่อแก้ปัญหา พัฒนาประสิทธิผลของงาน ศูนย์สัตว์ทดลองภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ประสบปัญหาปริมาณแบคทีเรียในห้องเลี้ยงสัตว์ทดลองสูงมาก จึงอาศัยกระบวนการเรียนรู้จากการปฏิบัติของสมาชิกกลุ่ม ตลอดในระยะเวลา 3 เดือน พบว่าสาเหตุจากพฤติกรรมการปฏิบัติงานและวินัยของเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติหน้าที่และเกี่ยวข้องในห้องเลี้ยงสัตว์ 6 คน ซึ่งเป็นสาเหตุหลัก กลุ่มเรียนรู้จึงเสนอแนะแนวทางแก้ไข 16 ข้อ ซึ่งได้นำไปปฏิบัติพบว่าสามารถแก้ไขและป้องกันปัญหาการเพิ่มปริมาณของแบคทีเรียในห้องทดลองได้สำเร็จ การเสวนาสร้างสรรค์เกี่ยวกับการคิดใคร่ครวญในระหว่างปฏิสัมพันธ์ระหว่างสมาชิก พบว่า พฤติกรรมสำคัญ 7 ประการ ที่สามารถควบคุมปริมาณแบคทีเรียในห้องทดลองให้ต่ำกว่าค่ามาตรฐานอย่างต่อเนื่อง การศึกษาวิจัยเชิงคุณภาพครั้งนี้ จึงประมวลหลักฐานข้อมูลเชิงประจักษ์และการสื่อสารระหว่างสมาชิก เพื่อพัฒนาแบบจำลองเชิงกระบวนการของการคิดใคร่ครวญเพื่อควบคุมปริมาณแบคทีเรียในห้องทดลองขึ้น อีกทั้งให้ข้อเสนอแนะเกี่ยวกับการประยุกต์แนวการวิจัยในบริบทอื่นที่ใกล้เคียงในการศึกษาครั้งต่อไป
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1) เนื้อหาทั้งหมดของบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์และองค์การ เจ้าของผลงานมีการคิด ค้นคว้า ทบทวนวิเคราะห์ สรุป เรียบเรียงและอ้างอิงข้อมูลโดยผู้แต่งเอง กองบรรณาธิการไม่มีส่วนร่วมรับผิดชอบ
2) บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้ ต้องไม่เคยได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการเสนอเพื่อพิจารณาตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่น หากตรวจพบว่า มีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้แต่งแต่เพียงผู้เดียวในการละเมิดลิขสิทธิ์
3) ผลงานที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารวิชาการ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของวารสารห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นเสียแต่ว่าจะได้รับอนุญาตจากทางกองบรรณาธิการวารสารฯ
เอกสารอ้างอิง
จอมจิน จันทรสกุล. (2553). มาตรฐานการเลี้ยงและใช้สัตว์ทดลอง. วารสารโลหิตวิทยาและเวชศาสตร์บริการโลหิต. 20(4), 297-301.
รัตติกร เหมือนนาดอน. (2562). การพัฒนาการเรียนรู้ผ่านการสะท้อนคิด. วารสารวิจัยสุขภาพและการพยาบาล. 35(2), 13-25.
ลลัลดา ชมโฉม. (2559). การศึกษาปัญหาและการหาวิธีการเพิ่มประสิทธิภาพเกี่ยวกับการดำเนินงาน ด้านเอกสารประกอบการเดินพิธีการกรมศุลกากร (ใบขนขาออก) กรณีศึกษา บริษัทตัวแทนส่งออก สินค้าทางอากาศแห่งหนึ่ง [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย. (2559). การเรียนรู้จากการปฏิบัติเพื่อการพัฒนา. โรงพิมพ์รัตนไตร.
ศูนย์สัตว์ทดลองภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. (2560). รายงานประจำปี 2560 ศูนย์สัตว์ทดลองภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 17(1), 17-29.
Adams, C. L., Nestel, D., & Wolf, P. (2006). Reflection: A critical proficiency essential to the effective development of a high competence in communication. Journal of Veterinary Medical Education, 33(1), 58-64. https://doi.org/10.3138/jvme.33.1.58
Atkins, S., & Murphy, K. (1993). Reflection: A review of the literature. Journal of Advanced Nursing, 18(8), 1188-1192. https://doi.org/10.1046/j.1365-2648.1993.18081188.x
Boud, D., Keogh, R., & Walker, D. (1985). Reflection: Turning experience into learning. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781315059051
Edwards, S. (2017). Reflecting differently, new dimensions: Reflection-before-action and reflection-beyond-action. International Practice Development Journal, 7(1), 1-14. https://doi.org/10.19043/ipdj.71.002
Faller, P., Lundgren, H., & Marsick, V. (2020). Overview: Why and how does reflection matter in workplace learning. Advances in Developing Human Resources, 22(3), 248–263. https://doi.org/10.1177/1523422320927295
Faller, P., Marsick, V., & Russell, C. (2020). Adapting action learning strategies to operationalize reflection in the workplace. Advances in Developing Human Resources, 22(3), 291–307. https://doi.org/10.1177/1523422320927298
Gibbs, G. (1988). Learning by doing: A guide to teaching and learning methods. Oxford Brookes University.
Krippendorff, K. (2004). Content analysis: An introduction to its methodology (2nd ed.). Sage.
Marquardt, M. J. (1999). Action learning in action: Transforming problems and people for world-class organizational learning. Dares-Black Publishing.
Marquardt, M. J. (2011). Optimizing the power of action learning: Real-time strategies for developing leaders, building teams and transforming organizations. Hachette.
Moon, J. A. (2004). A handbook of reflective and experiential learning: Theory and practice. Routledge Falmer.
Mortari, L. (2015). Reflectivity in research practice: An overview of different perspectives. International Journal of Qualitative Method, 14(5), 1-9. https://doi.org/10.1177/1609406915618045
Mossop, L. (2020). Reflection and the veterinary profession: A critical challenge for everyone. The Veterinary Record, 186(11), 344-346. https://doi.org/10.1136/vr.m916
National Research Council. (2011). Guide for the care and use of laboratory animals (8th ed.). National Academies Press.
Sandars, J. (2009). The use of reflection in medical education: AMEE Guide No. 44. Medical Teacher, 31(8), 685-695. https://doi.org/10.1080/01421590903050374
Senge, P. M. (2006). The fifth discipline: The art & practice of the learning organization. Random House.
