การประยุกต์ใช้อากาศยานไร้นักบินในการจัดการด้านปัญหาสิ่งแวดล้อม: กรณีศึกษาปัญหาภัยพิบัติไฟป่าและมลพิษทางอากาศ จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางในการประยุกต์ใช้อากาศยานไร้นักบินในการจัดการด้านปัญหาสิ่งแวดล้อมโดยมีกรณีศึกษาปัญหาภัยพิบัติไฟป่าและมลพิษทางอากาศ ซึ่งเกิดขึ้น ณ จังหวัดเชียงใหม่ผลการวิจัยสามารถสรุปได้ดังนี้ ถึงแม้ในยุคปัจจุบันจะมีเทคโนโลยีสมัยใหม่ที่หลากหลายในการนำมาใช้ในภารกิจด้านสิ่งแวดล้อม ด้วยคุณสมบัติของอากาศยานไร้นักบินที่มีค่าใช้จ่ายในการดำเนินการที่ต่ำ มีความคล่องตัวสูงในการเคลื่อนย้ายเพื่อการปฏิบัติงาน สามารถทำการบันทึกภาพนิ่ง / วีดิโอพร้อมกับนำส่งข้อมูล ณ. ปัจจุบันให้กับเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานในพื้นที่ที่คนหรือยานพาหนะจะสามารถเข้าถึงได้ในเวลาอันรวดเร็วได้ และใช้ระยะเวลาอันสั้นในการฝึกฝนเรียนรู้เพื่อการปฏิบัติงานจริงทั้งในส่วนของเจ้าหน้าที่หน่วยงานภาครัฐบาลและภาคเอกชนซึ่งเป็นส่วนของการทำงานแบบจิตอาสาภัยพิบัติได้  แต่อากาศยานไร้นักบินยังมีข้อจำกัดในการใช้งานนั่นคือ ผู้จะสามารถปฏิบัติงานได้อย่างเต็ม ประสิทธิภาพ ควรมีความรู้พื้นฐานที่สำคัญทั้งในด้านการประเมินสภาพอากาศก่อนทำการบิน การอ่านทำความเข้าใจแผนที่ การแปรผลข้อมูลระบบระบุตำแหน่งบนพื้นโลก การบันทึกภาพถ่ายทางอากาศ การตกแต่งภาพถ่าย นอกจากนั้นการปฏิบัติงานต้องคำนึงถึงกฏหมายในการบิน และการประสานงานกับพื้นที่ๆทำการบินเพื่อปฏิบัติการ เพื่อให้การปฏิบัติงานสำเร็จลุล่วงได้อย่างสมบูรณ์แบบ