ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการใช้ภาษาของมัคคุเทศก์ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร โดยมีปัจจัยของความรู้เป็นตัวแปรกำกับ

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาทักษะการสื่อสาร ความรู้ ทัศนคติการใช้ภาษา และประสิทธิภาพในการใช้ภาษาของมัคคุเทศก์ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร และ 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการใช้ภาษาของมัคคุเทศก์ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร โดยมีปัจจัยของความรู้เป็นตัวแปรกำกับ ซึ่งการวิจัยนี้ได้มีรูปแบบเป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ มัคคุเทศก์ทั่วไปในกรุงเทพมหานครที่ให้บริการนำเที่ยวแก่นักท่องเที่ยวไทยและต่างประเทศและได้รับใบอนุญาตจากศูนย์ปฏิบัติการกรมท่องเที่ยว มีจำนวน 100 คน ใช้วิธีการคัดเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental Sampling) มีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) อยู่ระหว่าง 0.67-1.00 และมีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบัค อยู่ระหว่าง 0.744-0.841 โดยมีแบบสอบถามเป็นเครื่องมือวิจัยและสถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ การวิเคราะห์ด้วยค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์สมการโครงสร้างด้วยโปรแกรมสำเร็จรูปทางสถิติ 

          ผลการวิจัยพบว่า 1) มัคคุเทศก์ในพื้นที่กรุงเทพมหานครมีความคิดเห็นของปัจจัยทักษะการสื่อสาร ความรู้ ทัศนคติการใช้ภาษา และประสิทธิภาพการใช้ภาษามีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับมากทุกประเด็น โดยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ 4.30, 4.23, 4.09 และ 3.78 ตามลำดับ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานเท่ากับ 0.539, 0.595, 0.722 และ 0.724 ตามลำดับ และ 2) ปัจจัยที่มีผลต่อประสิทธิภาพในการใช้ภาษาของมัคคุเทศก์ในพื้นที่กรุงเทพมหานคร พบว่า ปัจจัยของความรู้ได้เข้าร่วมปฏิสัมพันธ์กำกับทักษะการสื่อสารที่ส่งผลกระทบต่อทัศนคติการใช้ภาษา โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง (Path Coefficient) เท่ากับ 0.459 นอกจากนี้ทัศนคติการใช้ภาษาส่งผลกระทบต่อประสิทธิภาพการใช้ภาษา โดยมีค่าสัมประสิทธิ์เส้นทาง (Path Coefficient) เท่ากับ 0.825 เช่นกัน