Community-based Health Promotion Model Ban Bo Lo, Nakhon Si-Thammarat Province

Main Article Content

Pikuntip Kunset
Urai Jaraeprapal

Abstract

Elderly health promotion in the context of community helps strengthen the community. It requires specific methods and patterns that meet the needs of each community. The research team has conducted Rapid Ethnographic Research for Community Study in Ban Bo Lo, Chian Yai district, Nakhon Si Thammarat province, Thailand, where the community-based health promotion for the older adult is offered. This study aims to distill the lesson learned and synthesize the community-based health promotion model. The research reveals that the community-based health promotion model consist of input factors from cooperation between the Elderly’s Tall Narrow Drum Club and social development personnel of Maechoa Yoo Hua sub-district administration organization. Partnership network includes health promoting hospitals and sub-district administration organizations, and other supportive agents, namely, Bo Lo temple, Maechoa Yoo Hua temple, and Wat Bo Lo school. The process of health promotion emphasizes all-parties participation in planning and issuing the plans in written form, and running the plans thorough effective communication. The plan focuses on reinforcing the elderly’s potential to look after themselves. Furthermore, regular and periodical evaluations must be implemented so that the process is assessed, monitored, and improved to match Ban Bo Lo community’s lifestyle. The success factors of health promotion process are attributed to the inherited local wisdom of Tall Narrow Drum, which can be seen as an entertaining exercise. The activity is a major tool to stimulate the elderly’s aggregation as well as promote physical exercise among them. Such entertainment is a pride of the community that has been passed down from generation to generation. It brings together family, friends, relatives, and acquaintance. Finally, the community has the learning process that helps develop the elderly health promoting model that leads to community strengths in health promotion development.

Article Details

How to Cite
Kunset, P., & Jaraeprapal, U. (2019). Community-based Health Promotion Model Ban Bo Lo, Nakhon Si-Thammarat Province. Area Based Development Research Journal, 11(1), 78–92. Retrieved from https://so01.tci-thaijo.org/index.php/abcjournal/article/view/169924
Section
Research Articles

References

กิตติศักดิ์ ไกรจันทร์. (2557). การศึกษาการสร้างเสริมสุขภาพของผู้สูงอายุในพื้นที่เมืองชุมชนสามัคคี ตำบลตลาด อำเภอเมือง จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 6(6), 52-65.

คลังข้อมูลสุขภาพ จังหวัดนครศรีธรรมราช. (2560). รายงานประชากรจำแนกเพศ กลุ่มอายุ. สืบค้นเมื่อ 15 ธันวาคม 2560, จาก https://nrt.hdc.moph.go.th/hdc/reports/report.php?source=formated/pop_sex_age.php&cat_id=ac4eed1bddb23d6130746d62d
2538fd0&id=710884bc8d16f755073cf194970b064a.

ธรรมนูญว่าด้วยระบบสุขภาพแห่งชาติ ฉบับที่ 2. (2559). ราชกิจจานุเบกษา, 133(ตอนพิเศษ 248 ง), 11.

ลัฆวี ปิยะบัณฑิตกุล. (2558). การสร้างเสริมความเข้มแข็งของชุมชน. ใน ศิริพร ขัมภลิขิต และ วงจันทร์ เพชรพิเชฐเชียร (บรรณาธิการ), 7 ชุดการเรียนรู้ การพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ โครงการขับเคลื่อนวิชาชีพการพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ. นนทบุรี: มาตา การพิมพ์.

ศิริพร ขัมภลิขิต และ วงจันทร์ เพชรพิเชฐเชียร. (บรรณาธิการ). (2558). 7 ชุดการเรียนรู้ การพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ โครงการขับเคลื่อนวิชาชีพการพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ. นนทบุรี: มาตา การพิมพ์.

ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2557). ประชากรสูงอายุไทย: ปัจจุบันและอนาคต. กรุงเทพฯ: ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร สำนักงานปลัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคง.

สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2560). รู้จัก สสส. สืบค้นเมื่อ 8 ธันวาคม 2560, จาก https://www.thaihealth.or.th/Aboutus.html.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2557). การสำรวจประชากรสูงอายุในประเทศไทย พ.ศ. 2557. กรุงเทพฯ: เท็กซ์ แอนด์ เจอร์นัล พับลิเคชั่น.

สำนักงานสถิติแห่งชาติ. (2559). สำรวจข้อมูลประชากรสูงอายุไทยปี 2545, 2554 และ 2557. สืบค้นเมื่อ 26 เมษายน 2561, จาก https://www.dop.go.th/download/knowledge/knowledge_th_20163105110238_1.pdf.

สุวรรณา จันทร์ประเสริฐ, สมสมัย นัตนกรีฑากุล และ นิสากร กรุงไกรเพชร. (2558). การสร้างนโยบายสาธารณะเพื่อสุขภาพแบบมีส่วนร่วม การปรับระบบบริการสุขภาพและการสร้างสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อสุขภาพ. ใน ศิริพร ขัมภลิขิต และ วงจันทร์ เพชรพิเชฐเชียร (บรรณาธิการ), 7 ชุดการเรียนรู้ การพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ โครงการขับเคลื่อนวิชาชีพการพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ. นนทบุรี: มาตา การพิมพ์.

อดิศร สุทนต์, ธีระ ฤทธิรอด และ สุวรรณา บุญยะลีพรรณ. (2556). แนวทางการพัฒนาตำบลโพธิ์ใหญ่ อำเภอวารินชำาราบ จังหวัดอุบลราชธานีสู่การเป็นตำบลสุขภาวะ จังหวัดมหาสารคาม. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 6(1), 80-95.

อารีวรรณ กลั่นกลิ่น, รวีกานต์ อมาตยคง และวราภรณ์ บุญเชียง. (2558). การพัฒนาทักษะส่วนบุคคล. ใน ศิริพร ขัมภลิขิต และ วงจันทร์ เพชรพิเชฐเชียร (บรรณาธิการ), 7 ชุดการเรียนรู้ การพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ โครงการขับเคลื่อนวิชาชีพการพยาบาลเพื่อการสร้างเสริมสุขภาพ. นนทบุรี: มาตา การพิมพ์.

Katz, D., & Kahn, R. L. (1966). The social psychology of organizations. Oxford, England: Wiley.

Ramosaj, B., & Berisha, G. (2014). System theory and system approach to leadership. Iliria International Review, 4(1), 59-76.

World Health Organization. (2016). Promoting health in the SDGs. Switzerland: WHO.

World Health Organization. (2017). Health promotion. สืบค้นเมื่อ 7 ธันวาคม 2560, จาก https://www.who.int/topics/health_promotion/en/