Implementation Procedure of Road Safety with Powerful Network in Phuket Province
Main Article Content
Abstract
This research aims to evaluate road safety campaign through the cooperation at provincial level. The operation is divided into 2 phases: 1) Safety assessment for road conditions in Phuket 2) Development of road safety campaign and cooperation in accident-prone areas using participatory action research approach with consultation conferences. The two groups of participants include: 1) Provincial committee of “Reducing road traffic deaths in Phuket to 50 or below by 2020” agenda and 2) Traffic Accident Prevention Working Group in Phuket (Sor Or Jor Ror Phuket). Three data analysis tools include: 1) public health database from Phuket Public Health Center 2) road traffic and accident database from Phuket Provincial Police Station and 3) statistical database from Road Accident Victims Protection Company Limited. Additional information from Asian Institute of Technology was employed for further statistical quantitative and qualitative analysis in order to link the project plans and organization activities. For development of road safety campaign via participatory action research approach, triangulation of the three databases facilitates the operations and activities of road safety campaign cooperation among stakeholders in Phuket. Results of the research display two types of change in mechanisms: 1) Changes in policy and plan in the level of vision, strategy and related procedures. Such cooperation of associates and various stakeholders from different sectors and integration of plan and policy leads to achievement in reducing road accidents. 2) Spatial changes in road safety standards and quality. A project has emerged to reduce risks in accident-prone areas by redesigning for standard roads. The aforementioned procedures lead to practical implementation of plans and policies which show empirical physical changes as well as reduction of traffic accidents in accident-prone areas.
Article Details
References
กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. (2554). แผนที่นำทางเชิงกลยุทธ์ทศวรรษแห่งความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2554-2563. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก www.thairsc.com/th/Document/strategic_map_roadsafety.pdf.
กรุงเทพธุรกิจ. (2556). แผนไทยเดินหน้าแผนลดตายจากอุบัติเหตุทางถนน. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก https://www.hfocus.org/content/2013/12/5789.
กัณวีร์ กนิษฐ์พงศ์. (2559). เอกสารประกอบการบรรยาย โครงการการประเมินดัชนีความปลอดภัยของโครงข่ายถนนในจังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ก). เอกสารการดำเนินงานป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนจังหวัดภูเก็ต. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ข). เอกสารรายงานพิธีเปิดวงเวียน สุรินทร์-นริศร ที่ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากมูลนิธิ. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ค). เอกสารประกอบการประชุมเวที สอจร. สัญจรภาคใต้ วันที่ 3-4 พฤศจิกายน 2559. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2558). เอกสารสถานการณ์การบาดเจ็บและเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน เทศบาลนครภูเก็ตปี 2558 (1 มกราคม - 31 ธันวาคม 2558). ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัด.
เดอะสแตนดาร์ดทีม. (2561). รายงานองค์การอนามัยโลกเผย คนไทยตายบนถนนลดลง แต่ยังครองแชมป์อันดับ 1 ในเอเชีย. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://thestandard.co/road-accidents-2018.
เทศบาลเมืองป่าตอง. (2559). ประกาศเทศบาลเมืองป่าตอง เรื่อง แต่งตั้งทำงานแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุจราจรในเขตเทศบาลเมืองป่าตอง. ภูเก็ต:สำนักงานเทศบาลเมืองป่าตอง.
ปิยะพงษ์ บุษบงก์. (2560). การวิเคราะห์นโยบายและการวางแผนแบบปรึกษาหารือ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คอมม่อนบุ๊คส์.
ภาวิณี เอี่ยมตระกูล, พิริยา ซิ้มเจริญ และ พรชัย จันทร์ถาวร (2555). แนวทางการศึกษาการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยทางถนนของเมือง: กรณีศึกษาเทศบาลเมืองท่าโขลง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิจัยและสาระสถาปัตยกรรม/การผังเมือง, 9(1),61-81.
ศิวพงศ์ ทองเจือ. (2557). การออกแบบถนนแบบสมบูรณ์: นวัตกรรมการออกแบบถนนสำหรับเมืองน่าอยู่. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก https://asiamuseum.co.th/paper/1903.
สถาบันวิจัยโลก. (2558). เมืองปลอดภัยด้วยการออกแบบ: แนวทางและตัวอย่างเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยในการจราจรโดยการออกแบบชุมชนเมืองและท้องถนน ฉบับที่ 1.0. วอชิงตัน ดี.ซี.: World Resources Institutes.
สำนักงานจังหวัดภูเก็ต. (2559). คำ สั่งจังหวัดภูเก็ต เรื่อง แต่งตั้งอนุคณะกรรมการขับเคลื่อนวาระจังหวัด “นโยบายลดการสูญเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน จังหวัดภูเก็ตให้ต่ำกว่า 50 ราย ในปี 2563 (2020). ภูเก็ต: สำนักงานจังหวัดภูเก็ต.
สุรางค์ศรี ศีตมโนชญ์. (2557). เอกสารรายงานสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนน ภาคใต้ ปี 2557. ภูเก็ต: แผนงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัด (สอจร.ภาคใต้).
สุรางค์ศรี ศีตมโนชญ์. (2561). การพัฒนาความมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการบริหารจัดการแก้ไขปัญหาเมาแล้วขับจังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิชาการเพื่อความปลอดภัยทางถนน (ศวปถ.) มูลนิธินโยบายถนนปลอดภัย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.), หน้า 7-20.
หน่วยเฝ้าระวังและสะท้อนสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนน. (2562). อัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนต่อประชากร 100,000 คน แยกรายจังหวัด เฉลี่ยระหว่างปี 2558-2559. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2562, จาก http://trso.thairoads.org/statistic/watch/detail/137.
อำนวย บุญรัตนไมตรี, วัฒนา นนทชิต, นิพนธ์ ไตรสรณะกุล และ ธณกฤษ งามมีศรี (2560). กระบวนทัศน์การจัดการความปลอดภัยทางถนน. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 7(1), 1-15.
The Safer Roads Foundation. (2019). How the safer roads foundation came about. Retrieved February, 12, 2019, from http://www.saferroadsfoundation.org.
World Health Organization. (2018). World health statistics 2018. Retrieved Mach, 4, 2019, from https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/272596/9789241565585-eng.pdf?ua=1.