กระบวนการขับเคลื่อนความปลอดภัยทางถนนด้วยพลังภาคีเครือข่ายจังหวัดภูเก็ต
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากระบวนการขับเคลื่อนความปลอดภัยทางถนนผ่านกระบวนการทำงานในระดับจังหวัด การดำเนินงานแบ่งเป็น 2 ระยะ ได้แก่ 1) การประเมินสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนนในจังหวัดภูเก็ต 2) การพัฒนารูปแบบการขับเคลื่อนและการดำเนินงานความปลอดภัยทางถนนในพื้นที่จุดเสี่ยง โดยใช้การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม ด้วยเทคนิควิธีการประชุมแบบปรึกษาหารือ กลุ่มตัวอย่างประกอบด้วย 1) คณะกรรมการขับเคลื่อนวาระจังหวัด "นโยบายลดการสูญเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนจังหวัดภูเก็ต ให้ต่ำกว่า 50 รายในปี 2563” และ 2) คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต (สอจร.ภูเก็ต) วิเคราะห์ฐานข้อมูล ดังนี้ 1) ฐานข้อมูลจากสาธารณสุขจังหวัดภูเก็ต 2) ฐานข้อมูลการเกิดอุบัติเหตุจากตำรวจภูธรจังหวัดภูเก็ต และ 3) ฐานข้อมูลจากบริษัทกลางคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ และตรวจสอบข้อมูลเพิ่มเติมจากสถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย เพื่อเชื่อมโยงกับนโยบาย แผนงานโครงการ และการจัดกิจกรรม ด้วยการวิเคราะห์เชิงปริมาณด้านสถิติร่วมกับการวิเคราะห์เชิงคุณภาพ การพัฒนารูปแบบการขับเคลื่อนความปลอดภัยทางถนนเกิดจากการวิเคราะห์นโยบายและการวางแผนแบบปรึกษาหารือ การเก็บข้อมูลทั้ง 3 ฐานข้อมูล เพื่อประกอบการดำเนินการในกิจกรรมต่างๆ ของคณะทำงานทำให้เกิดรูปแบบกระบวนการในการขับเคลื่อนความปลอดภัยทางถนนด้วยพลังภาคีเครือข่ายของจังหวัดภูเก็ต ผลวิจัยพบว่ากลไกการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นใน 2 ลักษณะ ได้แก่ 1) การเปลี่ยนแปลงเชิงนโยบายและแผนในระดับวิสัยทัศน์ ยุทธศาสตร์และมาตรการที่เกี่ยวข้อง เกิดกลไกความร่วมมือของภาคีเครือข่ายจากหน่วยงานต่างๆ การบูรณาการแผนงานของแต่ละหน่วยงานเพื่อมุ่งสู่เป้าหมายในการลดอุบัติเหตุทางถนน และ 2) การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นที่ด้านมาตรฐานและคุณภาพความปลอดภัยทางถนน เกิดโครงการแก้ไขจุดเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุเพื่อใช้แก้ปัญหาเชิงพื้นที่ด้วยกระบวนการออกแบบถนนแบบสมบูรณ์ โดยกระบวนการดังกล่าวนำไปสู่แผนงานในการปฏิบัติ ส่งผลให้เกิดการเปลี่ยนแปลงด้านกายภาพเป็นผลงานเชิงประจักษ์ และสามารถช่วยลดการเกิดอุบัติเหตุในพื้นที่จุดเสี่ยง
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Area Based Development Research Journal values copyright protection and licensing to safeguard author rights and facilitate the appropriate dissemination of research. Our policies ensure openness, accessibility, and attribution. Authors retain copyright ownership, and articles are published under a Creative Commons Attribution License (CC BY), allowing sharing, adaptation, and proper attribution. Authors have the freedom to publish under the CC BY license, granting broad reuse and distribution permissions. The journal supports posting articles on third-party repositories, adhering to institutional and funding restrictions. Author guidelines detail copyright and licensing requirements, empowering authors with knowledge about their rights and responsibilities. These policies cultivate an environment of collaboration, openness, and responsible sharing, benefiting authors and the research community while honoring intellectual property rights.
เอกสารอ้างอิง
กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย. (2554). แผนที่นำทางเชิงกลยุทธ์ทศวรรษแห่งความปลอดภัยทางถนน พ.ศ. 2554-2563. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก www.thairsc.com/th/Document/strategic_map_roadsafety.pdf.
กรุงเทพธุรกิจ. (2556). แผนไทยเดินหน้าแผนลดตายจากอุบัติเหตุทางถนน. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก https://www.hfocus.org/content/2013/12/5789.
กัณวีร์ กนิษฐ์พงศ์. (2559). เอกสารประกอบการบรรยาย โครงการการประเมินดัชนีความปลอดภัยของโครงข่ายถนนในจังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพฯ: สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ก). เอกสารการดำเนินงานป้องกันและลดอุบัติเหตุทางถนนจังหวัดภูเก็ต. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ข). เอกสารรายงานพิธีเปิดวงเวียน สุรินทร์-นริศร ที่ได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากมูลนิธิ. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2559ค). เอกสารประกอบการประชุมเวที สอจร. สัญจรภาคใต้ วันที่ 3-4 พฤศจิกายน 2559. ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต.
คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัดภูเก็ต. (2558). เอกสารสถานการณ์การบาดเจ็บและเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน เทศบาลนครภูเก็ตปี 2558 (1 มกราคม - 31 ธันวาคม 2558). ภูเก็ต: คณะทำงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัด.
เดอะสแตนดาร์ดทีม. (2561). รายงานองค์การอนามัยโลกเผย คนไทยตายบนถนนลดลง แต่ยังครองแชมป์อันดับ 1 ในเอเชีย. สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2562, จาก https://thestandard.co/road-accidents-2018.
เทศบาลเมืองป่าตอง. (2559). ประกาศเทศบาลเมืองป่าตอง เรื่อง แต่งตั้งทำงานแก้ไขปัญหาอุบัติเหตุจราจรในเขตเทศบาลเมืองป่าตอง. ภูเก็ต:สำนักงานเทศบาลเมืองป่าตอง.
ปิยะพงษ์ บุษบงก์. (2560). การวิเคราะห์นโยบายและการวางแผนแบบปรึกษาหารือ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์คอมม่อนบุ๊คส์.
ภาวิณี เอี่ยมตระกูล, พิริยา ซิ้มเจริญ และ พรชัย จันทร์ถาวร (2555). แนวทางการศึกษาการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยทางถนนของเมือง: กรณีศึกษาเทศบาลเมืองท่าโขลง จังหวัดปทุมธานี. วารสารวิจัยและสาระสถาปัตยกรรม/การผังเมือง, 9(1),61-81.
ศิวพงศ์ ทองเจือ. (2557). การออกแบบถนนแบบสมบูรณ์: นวัตกรรมการออกแบบถนนสำหรับเมืองน่าอยู่. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2561, จาก https://asiamuseum.co.th/paper/1903.
สถาบันวิจัยโลก. (2558). เมืองปลอดภัยด้วยการออกแบบ: แนวทางและตัวอย่างเพื่อส่งเสริมความปลอดภัยในการจราจรโดยการออกแบบชุมชนเมืองและท้องถนน ฉบับที่ 1.0. วอชิงตัน ดี.ซี.: World Resources Institutes.
สำนักงานจังหวัดภูเก็ต. (2559). คำ สั่งจังหวัดภูเก็ต เรื่อง แต่งตั้งอนุคณะกรรมการขับเคลื่อนวาระจังหวัด “นโยบายลดการสูญเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน จังหวัดภูเก็ตให้ต่ำกว่า 50 ราย ในปี 2563 (2020). ภูเก็ต: สำนักงานจังหวัดภูเก็ต.
สุรางค์ศรี ศีตมโนชญ์. (2557). เอกสารรายงานสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนน ภาคใต้ ปี 2557. ภูเก็ต: แผนงานสนับสนุนการป้องกันอุบัติเหตุจราจรระดับจังหวัด (สอจร.ภาคใต้).
สุรางค์ศรี ศีตมโนชญ์. (2561). การพัฒนาความมีส่วนร่วมของภาคีเครือข่ายในการบริหารจัดการแก้ไขปัญหาเมาแล้วขับจังหวัดภูเก็ต. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิชาการเพื่อความปลอดภัยทางถนน (ศวปถ.) มูลนิธินโยบายถนนปลอดภัย สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.), หน้า 7-20.
หน่วยเฝ้าระวังและสะท้อนสถานการณ์ความปลอดภัยทางถนน. (2562). อัตราการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนต่อประชากร 100,000 คน แยกรายจังหวัด เฉลี่ยระหว่างปี 2558-2559. สืบค้นเมื่อ 11 มกราคม 2562, จาก http://trso.thairoads.org/statistic/watch/detail/137.
อำนวย บุญรัตนไมตรี, วัฒนา นนทชิต, นิพนธ์ ไตรสรณะกุล และ ธณกฤษ งามมีศรี (2560). กระบวนทัศน์การจัดการความปลอดภัยทางถนน. วารสารดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 7(1), 1-15.
The Safer Roads Foundation. (2019). How the safer roads foundation came about. Retrieved February, 12, 2019, from http://www.saferroadsfoundation.org.
World Health Organization. (2018). World health statistics 2018. Retrieved Mach, 4, 2019, from https://apps.who.int/iris/bitstream/handle/10665/272596/9789241565585-eng.pdf?ua=1.