Development of Beef Cattle Farmer Group of Suratthani Province for Response to Supply Chain
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The project for development of beef cattle farmers group in Surat Thani province aims to solve farmers’ problems related to their strength, beef production efficiency, and marketing. A total of 632 farmers from 16 districts of Surat Thani join the project. Before operation, most farmers had problems with high feed cost, labor shortage, and unclear marketing strategies. Therefore, the current study has implemented change process in various aspects. They include arranging meetings to help set up a provincial beef cattle club, taking farmers for study visits in other provinces, organizing a beef cattle contest, providing training courses for research knowledge transfer, and settling marketing deals with big cooperatives. After five years of data collection (2008-2012), improvements in local farming efficiency and marketing are revealed. The value of beef cattle has increased by 20%. The farmers have developed their cattle breeding as the number of European crossbred cattle has increased by 80%. The feed costs are reduced by 35%. The cattle’s average growth rate is 0.8-0.95 kg/day, which increases from the original growth rate of 0.5-0.6 kg/day. Promotion of meat consumption by selling meat and food made from beef results in a 40% increase in the value of beef cattle. The research has encouraged the farmers to rely more on themselves and their groups. The project results are also used and extended to support the development of beef cattle farmer network in the southern provinces group on the Gulf of Thailand, whose purpose is to create a network of Srivijaya beef cattle farmers. The group receives continual support from the development budget for the southern provinces group on the Gulf of Thailand in 2013, 2014 and 2016. In the policy-oriented approach, the development of beef cattle in the southern region has been included in the National Economic and Social Development plan, Issue 12 on page 177. Such movements will benefit cattle farming and affect the long-term sustainability of beef farming in the southern region.
Article Details
References
กิตติศักดิ์ จิตต์เกื้อ, อนันต์ สันติอมรทัต, จารุวรรณ พรหมเงิน, แสงระวี ณ พัทลุง, อนิตทยา กังแฮ, ชาญณรงค์ ตันติชำนาญกุล, วารุณี ธารารัตนากุล, เกษม เชื้อสมัน, วราลักษณ์ ไชยทัพ, และ นุจิรัตน์ ปิวคำ. (2561). ร่วมด้วยช่วยกัน สร้างความเชื่อมโยง “โซ่แห่งคุณค่า จากต้นน้ำสู่ปลายน้ำ” กรณีศึกษา: กลุ่มเพื่อนแพะ (ผู้เลี้ยงแพะ) จังหวัดภูเก็ต. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 10(1): 19-31.
คณะกรรมาธิการการเกษตรและสหกรณ์ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2560). รายงานการพิจารณาศึกษา ยุทธศาสตร์การส่งเสริมและพัฒนาอุตสาหกรรมโคเนื้อไทยทั้งระบบ. กรุงเทพฯ : สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
จรัญ จันทลักขณา. (2549). ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงกับความสุขมวลชน และการเกษตรยั่งยืน. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์เสริมมิตร.
ทวี วัชระเกียรติศักดิ์. (2559). การสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจให้กับชุมชนโดยการพัฒนากลุ่มอาชีพ ในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลพลสงคราม อำเภอโนนสูง จังหวัดนครราชสีมา. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ, 5(1): 43-54.
ธำรง เมฆโหรา, ปัญญา หมั่นเก็บ, ปรเมศร์ อัศวเรืองพิภพ, และวลัยลักษณ์ อัตธีรวงศ์. (2551). การศึกษาระบบลอจีสติกส์และการจัดการโซ่อุปานของโคเนื้อในประเทศไทย. (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
นฤดม ทิมประเสริฐ. (2554). กระบวนการมีส่วนร่วมของประชาชนที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของสิทธิชุมชนในการจัดทำข้อบัญญัติท้องถิ่นทางทะเล กรณีศึกษาองค์การบริหารส่วนตำบลท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 4(4): 62-73.
วิเชียร ฝอยพิกุล, รัตนา รุจิรกุล, ชัยนะรินทร์ ทับมะเริง, วรระชัย บุญปรก, กนกพร ฉิมพลี, วรรณพร รัตนศฤงค์, เทิดศักดิ์ เขียนนิลศิริ, และปิยพงศ์ นุวงศ์ศรี. (2554). นโยบายการส่งเสริมแหล่งผลิตอาหารปลอดภัยในเขตอีสานตอนใต้ด้วยระบบตลาดร่วมกับการท่องเที่ยวเชิงเกษตร. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 4(4): 5-16.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กรมปศุสัตว์. (2550). จำนวนสัตว์ในประเทศแยกเป็นรายอําเภอในพื้นที่เขต 8 ปี 2550. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2562 จาก https://ict.dld.go.th/webnew/index.php/th/service-ict/report/256-report-thailand livestock/reportservey2550/959-2550.
ศูนย์เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กรมปศุสัตว์. (2562). จํานวนเกษตรกรและโคเนื้อ รายจังหวัด ปี 2560. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2562 จาก https://ict.dld.go.th/th2/images/stories/stat_web/monthly/2560/T2-1.pdf.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. สืบค้นเมื่อ 15 กรกฎาคม 2562 จาก https://www.nesdb.go.th/ewt_dl_link.php?nid=6422.
โอภาส พิมพา, ณัฐยา ยวงใย, สาโรจน์ เรืองสุวรรณ, และ บรรเทิง ทิพย์มณเฑียร. (2551). เศรษฐกิจของระบบการเลี้ยงสัตว์ในสวนปาล์ม:กรณีศึกษาต้นทุนการเลี้ยงโคเนื้อโดยใช้ทางใบปาล์มเป็นอาหารหยาบ และใช้ไส้เดือนเพื่อการผลิตปุ๋ยในสวนปาล์มจากมูลโค โดยนำร่องถ่ายทอดเทคโนโลยีในฟาร์มตัวอย่างของจังหวัดสุราษฎร์ธานี. การประชุมวิชาการและนิทรรศการ จังหวัดสุราษฎร์ธานี วันที่ 12-13 มิถุนายน 2551. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี จังหวัดสุราษฎร์ธานี.
โอภาส พิมพา, ณัฐยา ยวงใย, สาโรจน์ เรืองสุวรรณ, และ บรรเทิง ทิพย์มณเฑียร. (2552). สถานภาพการผลิตโคเนื้อและเนื้อโคของจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (รายงานวิจัยฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
Chanjula, P., Petcharat, V., Hamchara, P., & Cherdthong, A. (2016). Effect of fungal treated oil palm frond in the diet of goats. The 17th AAAP Animal Science Congress, August 22-25, 2016. Fukuoka, Japan.
Pimpa, O., Khamseekhiew, B. and Pimpa, B. (2009). Oil palm frond as a roughage feed source for ruminants in Thailand. The 2nd International conference on sustainable animal agriculture for developing countries (SAADC 2009), November 8-11, 2009. Kuala Lumpur, Malaysia.
Pimpa, O., Tipmontean, B., Maneechot, C. and Pimpa, B. (2011). Integrating livestock-oil palm systems to meet the challenges of sustainable agriculture for smallholder farmer in the South of Thailand. The 3rd International conference on sustainable animal agriculture for developing countries (SAADC 2011), July 26-29, 2011. Nakhon Ratchasima, Thailand.