การประเมินหลังการใช้งานภายในอาคารปฏิบัติธรรม วัดมัชฌันติการาม กรุงเทพมหานคร

บทคัดย่อ

อาคารปฏิบัติธรรม วัดมัชฌันติการาม กรุงเทพมหานคร หลังจากการก่อสร้างแล้วเสร็จ โดยอาคารปฏิบัติธรรมนี้ได้ก่อสร้างขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์หลักคือ เพื่อให้ผู้ที่มาปฏิบัติธรรมมีพื้นที่ใช้งานที่ชัดเจน จากเดิมที่ใช้พื้นที่สวนและอาคารอื่น ๆ ของวัด หลังจากมีการใช้งานมาอย่างต่อเนื่อง กิจกรรมที่เกิดขึ้นมาหลากหลายประเภททั้งกิจกรรมทางศาสนา และกิจกรรมทางสังคมอื่นๆ ที่วัดมีส่วนเกี่ยวข้อง การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เพื่อศึกษาระดับความพึงพอใจที่มีต่อการใช้งานภายในอาคารปฏิบัติธรรม วัดมัชฌันติการาม (2) เพื่อศึกษาปัญหาที่เกิดขึ้นจากการใช้งานภายในอาคารปฏิบัติธรรม วัดมัชฌันติการาม (3) เพื่อเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงพื้นที่ภายในอาคารปฏิบัติธรรม วัดมัชฌันติการามให้เหมาะสมกับพฤติกรรมผู้ใช้งานในปัจจุบัน มีรูปแบบการวิจัยเป็นการวิจัยแบบผสมผสานสำหรับการวิจัยเชิงปริมาณ มีกลุ่มตัวอย่างได้แก่ ผู้ใช้งานอาคารปฎิบัติธรรมช่วงเดือน ธันวาคม พ.ศ.2564 ถึงเดือนพฤษภาคม พ.ศ.2565 จำนวน 120 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลโดยใช้เครื่องมือคือแบบสังเกต เริ่มเก็บข้อมูลเดือน ธันวาคม พ.ศ.2564 ถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ.2565 ใน 4 กิจกรรม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการตีความสร้างข้อสรุปแบบอุปนัย ผลการวิจัยพบว่า (1)ผู้ใช้งานอาคารปฏิบัติธรรม มีความพึงพอใจมากที่สุด ในด้านพื้นที่ทางสัญจรภายในอาคาร อุปกรณ์ประกอบอาคาร พื้นที่ปฏิบัติธรรม พื้นที่สนับสนุน ตามลำดับ (2)ผู้ใช้งานอาคารปฏิบัติธรรมให้ความสำคัญกับปัญหาที่เกิดขึ้นจากการใช้งาน ด้านองค์ประกอบอาคารอื่นๆ ในประเด็นรูปแบบป้ายสัญลักษณ์ และความปลอดภัยของผู้ใช้อาคาร (3)การใช้งานในปัจจุบันต้องเพิ่มความต่อเนื่องของการใช้พื้นที่บริเวณโถงทางเข้า และพื้นที่เก็บอุปกรณ์