เคอตี้ ตู้ แนวทางการจัดการผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม : ไม้แกะสลักบ้านซือเหอ มณฑลยูนนานและ ไม้แกะสลักบ้านถวาย จังหวัดเชียงใหม่

บทคัดย่อ

บทความนี้เป็นส่วนหนึ่งของการวิจัยเรื่อง “แนวทางการจัดการผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรม : ไม้แกะสลักบ้านซือเหอ มณฑลยูนนานและไม้แกะสลักบ้านถวาย จังหวัดเชียงใหม่” โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมไม้แกะสลักบ้านซือเหอ มณฑลยูนนานและบ้านถวายจังหวัดเชียงใหม่ ตลอดจนวิเคราะห์จุดเด่นด้านวัฒนธรรมและการพัฒนาอุตสาหกรรมเพื่อค้นหาวิธีการและแนวทางการบริหารจัดการผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมไม้แกะสลักที่เหมาะสมและสอดคล้องกับลักษณะเฉพาะของท้องถิ่น

จากการศึกษาพบว่า ไม้แกะสลักบ้านถวายและบ้านซือเหอเป็นทักษะงานฝีมือที่สำคัญอย่างหนึ่งในการแสดงเอกลักษณ์ของประเทศหรือภูมิภาค นับตั้งแต่อดีต ไม้แกะสลักคือสิ่งที่สะท้อนและนำเสนอวิถีชีวิต ขนบธรรมเนียม ประเพณีและศาสนาของคนในท้องถิ่น ตลอดจนเป็นส่วนสำคัญของอุตสาหกรรมทางวัฒนธรรมที่มีมูลค่าในเชิงพาณิชย์สูง อย่างไรก็ตาม ปัจจุบัน อุตสาหกรรมทางวัฒนธรรมไม้แกะสลักบ้านถวาย และบ้านซือเหอยังคงประสบกับปัญหาทั้งในด้านความหลากหลายของรูปแบบผลิตภัณฑ์ ความหมายทางวัฒนธรรม เทคนิคการผลิตและการจัดจำหน่าย ดังนั้น เพื่อให้ผลิตภัณฑ์ไม้แกะสลักบ้านซือเหอและบ้านถวายยังคงได้รับการพัฒนาไปในทิศทางที่ดีและต่อเนื่องจึงมีความจำเป็นต้องหามาตรการและแนวทางการบริหารจัดการผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมที่เหมาะสมและสอดคล้องกับลักษณะเฉพาะของท้องถิ่นมาปรับใช้ และจากการศึกษาพบว่า 1. การอนุรักษ์อย่างยั่งยืน ได้แก่ การปลูกฝังจิตสำนึกด้านการอนุรักษ์วัฒนธรรมไม้แกะสลักและรวบรวมข้อมูลการศึกษาวิจัยด้านวัฒนธรรมไม้แกะสลักอย่างเป็นระบบ 2. การพัฒนาอย่างเร่งด่วน ได้แก่ การแก้ไขปัญหาการขาดแคลนวัตถุดิบที่ใช้ในการแกะสลักไม้และสร้างหมวดหมู่ทางนวัตกรรมใหม่ให้กับไม้แกะสลัก 3. การส่งเสริมการพัฒนาธุรกิจอย่างมีประสิทธิภาพ ประกอบด้วย 1) การกำหนดทิศทางการพัฒนาอุตสาหกรรม 2) การประชาสัมพันธ์ 3) นำเทคโนโลยีขั้นสูงมาใช้ในอุตสาหกรรม 4) การสร้างทีมงานช่างแกะสลัก 5) การสร้างแบรนด์ และ 6) การพัฒนาเป็นอุตสาหกรรมหัตถกรรมการท่องเที่ยว ซึ่งทั้งหมดล้วนมีบทบาทสำคัญต่อการพัฒนาผลิตภัณฑ์ทางวัฒนธรรมไม้แกะสลักเป็นอย่างสูง