The Construction of Deficiencies Diagnostic Test in Basic Vocabulary on Pronunciation for Primary Students, Grade 3, Chiang Mai Primary Educational Service Area Office 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aims to create and determine the quality of the Deficiencies Diagnostic Test in Basic Vocabulary on Pronunciation for Primary Students, Grade 3. The sample groups of this study were 12 Thai language primary teachers who teach grade 1-2, members of Educational Development Center 1, Mae Rim Network and discussed the problems of basic vocabulary pronunciation and 412 Primary Students, Grade 3, Chiang Mai Primary Educational Service Area Office 2, academic year of 2015. The sample groups were chosen randomly by various steps in order to survey the deficiency and quality of The Construction of Deficiencies Diagnostic Test in Basic Vocabulary on Pronunciation.
The results of the study are as follows;
- The researcher has found 7 Deficiencies Diagnostic Tests in Basic Vocabulary on Pronunciation for Primary Students, Grade 3, each test had 20 questions, divided into 2 parts, each part has 10 questions. Part 1 is used to measure the knowledge and understanding; it is a multiple choice test with 4 choices for each question. Part 2 is used to measure pronunciation.
- For the quality of Deficiencies Diagnostic Tests, the researcher found that content validity is relevant, the index of item-objective congruence was 0.80 – 1.00, Index of Difficulty Scale was 0.40 – 0.92, Discrimination Scale was 0.20 – 0.82 and Reliability Scale was 0.82, 0.82, 0.81, 0.80, 0.84, 0.83 and 0.85 respectively.
Article Details
หากผู้เสนอบทความมีความจำเป็นเร่งด่วนในการตีพิมพ์โปรดส่งลงตีพิมพ์ในวารสารฉบับอื่นแทน โดยกองบรรณาธิการจะไม่รับบทความหากผู้เสนอบทความไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขและขั้นตอนที่กำหนดอย่างเคร่งครัด ข้อมูลของเนื้อหาในบทความถือเป็นลิขสิทธิ์ของ Journal of Inclusive and Innovative Education คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่
References
กระทรวงการศึกษาธิการ. (2553). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กาญจนา ทนันไชย. (2549). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยข้อบกพร่องการเขียนสะกดคำ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎอุตรดิตถ์.
เกียรติสุดา ศรีสุข. (2554). ระเบียบวิธีวิจัย. เชียงใหม่: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 2. (2557). รายงานประเมินผลการอ่านออก เขียนได้ ประจำปีการศึกษา 2557. เชียงใหม่: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 2.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2544). โครงการศึกษาคำพื้นฐานที่ใช้ในการเรียนการสอนภาษาไทย ระดับชั้นประถมศึกษา พ.ศ.2529 – 2531. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา.
เครือข่ายแม่ริม 1. (2557). รายงานผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนด้านการอ่านและการเขียนของกลุ่มพัฒนาคุณภาพการศึกษาเครือข่ายแม่ริม 1. เชียงใหม่: กลุ่มพัฒนาคุณภาพการศึกษา.
บัวเรียว เมิดจันทึก. (2552). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยการเขียนสะกดคำภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 เขตพื้นที่การศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 1(วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎเพชรบูรณ์.
ผู้จัดการออนไลน์. (2557). รายงานผลการประเมินคุณภาพการศึกษาขั้นพื้นฐาน. เข้าถึงจาก http://www.manager.co.th.
ไพรประนอม ประดับเพชร. (2554). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยทักษะการอ่านจับใจความภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 (วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต). สาขาวิจัยและประเมินผลการศึกษา สถานบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎชัยภูมิ.
ไพศาล วรคำ. (2554). การวิจัยทางการศึกษา. มหาสารคาม: ตักศิลาการพิมพ์.
รัชสิรินทร์ ศรีแจ่มจันทร์. (2551). การพัฒนาแบบทดสอบวินิจฉัยทักษะการอ่านและการเขียนภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุรินทร์ เขต 3 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). แขนงวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ฤตินันท์ สมุทร์ทัย. (2545). เอกสารประกอบการสอน กระบวนวิชา 055400 (การวัดและประเมินผลการศึกษาเบื้องต้น). เชียงใหม่: ภาควิชาประเมินผลและวิจัยการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2551). วิธีวิทยาการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ศุภวัฒน์ ชื่นชอบ. (2524). การสอนภาษาไทยในชั้นประถมศึกษา. เชียงใหม่: ภาควิชาประถมศึกษา คณะศึกษาศาสตร์
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สมนึก ภัททิยธนี. (2553). การวัดผลการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สมบัติ ท้ายเรือคำ. (2551). ระเบียบวิธีวิจัยสำหรับมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์. กาฬสินธุ์: ประสานการพิมพ์.
สุนันทา วามะเกตุ. (2552). การสร้างแบบทดสอบวินิจฉัยความบกพร่องในการอ่านจับใจความ วิชาภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 2 (วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). แขนงวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุเทพ สันติวรานนท์. (2533). แบบทดสอบวินิจฉัยและแนวทางในการสร้าง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี, 6, 67 – 73.
หน่วยศึกษานิเทศก์ สำนักงานคณะกรรมการการประถมศึกษาแห่งชาติ. (2538). เอกสารการสัมมนาทางวิชาการ เรื่อง การสอนภาษาไทย ให้มีคุณภาพและธำรงคุณค่าภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภาลาดพร้าว.
Geogia S., A., and Torgerson, T.L. (1964). Measurement and Evaluation in Education on Psychology and guidance. New York: Rinehart and Winston.
Angoff, W.H. (1971). Scales, norms and equivalent scores. In R.L. Thorndike, Educational Measurement. 2d ed. Washington D.C.: American Council on Education.
Boom, Benjamin S. (1971). Hand Book on Formation and Summative Evaluation of Student Learning.
New York: McGraw-Hill.
Gronlund, Norman E. (1976). Measurement and Evalaution in Feaching. New York: Macmillan Publishing.
Singha, H.S. (1974). Modern Education Testing. New Delhi: Sterling Publishing.
