การพัฒนาเส้นทางท่องเที่ยวเชิงเกษตรเชื่อมโยงอย่างสร้างสรรค์ โดยฐานทรัพยากรท้องถิ่น ชุมชนท่าสะบ้า อำเภอวังวิเศษ จังหวัดตรัง
DOI:
https://doi.org/10.55164/ecbajournal.v15i2.259552คำสำคัญ:
การท่องเที่ยวเชิงเกษตร, ฐานทรัพยากรท้องถิ่น, เส้นทางท่องเที่ยว, ท่าสะบ้าบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาบริบทของพื้นที่และฐานทรัพยากรทางการท่องเที่ยวของชุมชนท่าสะบ้า 2) ศึกษาศักยภาพทางการท่องเที่ยวของชุมชนท่าสะบ้า และ 3) ออกแบบเส้นทางท่องเที่ยวเชิงเกษตรเชื่อมโยงอย่างสร้างสรรค์ โดยฐานทรัพยากรท้องถิ่นของชุมชนท่าสะบ้า อำเภอ
วังวิเศษ จังหวัดตรัง ใช้การวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพเพื่อศึกษาบริบทฐานทรัพยากรท้องถิ่นและศักยภาพทางการท่องเที่ยวของชุมชน เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างที่เป็นผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 30 ราย ด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก และประชาชนที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ชุมชนท่าสะบ้า จำนวน 400 คน ด้วยแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา และข้อมูลเชิงปริมาณด้วยการวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัย พบว่า ฐานทรัพยากรทางการเกษตรของชุมชนเป็นทรัพยากรที่มีความโดดเด่น นอกจากนี้ ศักยภาพทางการท่องเที่ยวในด้านสิ่งดึงดูดใจและกิจกรรมของชุมชนอยู่ในระดับมาก สามารถพัฒนาเป็นเส้นทางท่องเที่ยวเชิงเกษตรอย่างสร้างสรรค์ได้ ภายใต้ชื่อ “ท่องโลเคิล เที่ยวเลอค่า กับ 1 วันท่าสะบ้า วิถีชีวิตเชิงเกษตร” โดยในส่วนของข้อเสนอแนะ ควรส่งเสริมศักยภาพทางการท่องเที่ยวของชุมชนให้มีความเพียงพอและสามารถรองรับนักท่องเที่ยวได้อย่างต่อเนื่อง รวมทั้งการส่งเสริมจุดเด่นจุดขายของฐานทรัพยากรทางเกษตรที่สำคัญของชุมชน
เอกสารอ้างอิง
Bassey, B. E. (2015). Transforming the Nigeria Tourism Industry Through Tourism Entrepreneurial Development. African Journal of Business Management, 9(15), 569-580.
Carlson, K. D., & Herdman, A. O. (2012). Understanding the Impact of Convergent Validity on Research Results. Organizational Research Methods, 15(1), 17-32.
Choibamroong, T. (2009). The Role of Local Government Organizations and Sustainable Tourism Development based on the Concept of Sufficiency Economy. Bangkok: Cabinet Publishing and the Government Gazette.
Department of Tourism. (2009). Quality Standard Audit Manual Tourism-oriented Agriculture. (2nd) Bangkok: Office of Veterans Printing Affairs under Royal Patronage, Ministry of Tourism and Sports.
Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text (2nd ed.). Sydney: Hodder Education.
Jafaruddin, N., Noor, T. I., & Karyani, T. (2020). Variables Influencing the Potency of Community Based Coffee Agro-tourism in Mount Galunggung, Tasikmalaya, Indonesia. Pelita Perkebunan (a Coffee and Cocoa Research Journal), 36(3), 267-276.
Ministry of Tourism & Sports. (2022). Tourism Statistics 2021. Retrieved from https://mots.go.th/more_news_new.php?cid=628
National News Bureau of Thailand. (2021). Trang Province Continues to Promote Agricultural Tourist Attractions. Ready to Develop Agricultural Tourist
Attractions to be Standardized and Sustainable. Retrieved from https://thainews.prd.go.th/th/news/print_news/TCATG210316095836913
Ngwira, C., & Kankhuni, Z. (2018). What Attracts Tourists to a Destination? Is it Attractions. African Journal of Hospitality, Tourism and Leisure, 7(1), 1-19.
Phuttachan, K. (2020). Agritourism. Retrieved from https://www.lib.ku.ac.th/2019/index.php/covid-19/1090-agritourism
Popichit, N., Anuwichanont, J., & Chuanchom, J. (2013). A Survey of Destination Potential, Tourism Activities and Future Travelling Intention Towards
Tourism Along the Rivers in Phra Nakhon Si Ayutthaya Province. International Journal of Business and Social Science, 4(7), 116-122.
Pujiasmanto, B., Aliyah, I., & Miladan, N. (2021). Development of Organic Agro Tourism for Optimizing Agricultural Resources in Ngawi, East Java, Indonesia. Paper presented at the IOP Conference Series: Earth and Environmental Science.
Rufaidah, P. (2016). Measurement of Potential Tourism Destination: A Case Study. Jurnal Bisnis & Manajemen, 17(2), 85-94.
Sathe, S., & Randhave, M. (2019). Agro-Tourism: A Sustainable Tourism Development in Maharashtra - A Case Study of Village Inn Agro-Tourism (Wardha). GE-International Journal of Management Research, 7(6), 45-58.
Shukla, S. (2019). Agro-Tourism-Prospects, Possibilities and Challenges in India. Journal of Accounting, Finance & Marketing Technology, 2(3), 1-15.
Taherdoost, H. (2016). Validity and Reliability of the Research Instrument; How to Test the Validation of a Questionnaire/Survey in a Research. International Journal of Academic Research in Management, 5(3), 28-36.
Thaothampitak, W., & Choibamroong, T. (2019). The Potential of Cultural World Heritage Tourism Site in Thailand: A Case Study of the Historic City of Ayutthaya. The Journal of Social Communication Innovation, 7(1), 35-45.
Thaothampitak, W., Wongsuwatt, S., & Thongseng, S. (2021). The Effect of Phattalung Province’s Tourist Attraction Image on Travel Intentions Amidst the COVID-19 Pandemic. Paper presented at the 13th NPRU National Academic Conference Nakhon Pathom Rajabhat University.
Tourism Western Australia. (2008). 5A’s of Tourism. Retrieved from www.tourism.wa.gov.au/jumpstartguide/totb_5Asoftourism.html
Wang Wiset District Registration Office. (2019). Condition and Basic Information. Retrieved from https://wangwiset.dopatrang.go.th/general1.php
Yamane, T. (1973). Statistics an Introductory Analysis. (3rd Ed.), Harper and Row, New York.
Yan, L., Gao, B. W., & Zhang, M. (2017). A Mathematical Model for Tourism Potential Assessment. Tourism Management, 63(1), 355-365.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารเศรษฐศาสตร์และบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยทักษิณ
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
