สมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน

บทคัดย่อ

การศึกษาสมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน มีวัตถุประสงค์การวิจัยเพื่อศึกษาสมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน และเปรียบเทียบสมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยได้มาโดยการสุ่มแบบอาสาสมัคร (Volunteer Sampling) จำนวน 258 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบประเมินสมรรถนะดิจิทัลแบบลิเคิร์ท (Likert Ration Scales) ออนไลน์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย (M) ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (SD) t-test independent และ การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One Way ANOVA)

ผลการวิจัยพบว่า 1) สมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน ภาพรวมมีสมรรถนะดิจิทัลอยู่ในระดับมาก (M = 4.01, SD = 0.59) เมื่อพิจารณาระดับสมรรถนะดิจิทัล พบว่า Knowledge Acquisition อยู่ในระดับมาก (M = 4.12, SD = 0.57) เป็นอันดับ 1 รองลงไปเป็น Knowledge Deepening (M = 3.96, SD = 0.65) และ Knowledge Creation (M =3.94, SD = 0.66) ตามลำดับ 2) เมื่อเปรียบเทียบสมรรถนะดิจิทัลของผู้สอนในยุคเทคโนโลยีพลิกผัน พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศ ระดับการศึกษา ประสบการณ์สอนที่แตกต่างกัน ไม่มีผลต่อสมรรถนะดิจิทัลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนอายุและกลุ่มสาระการเรียนรู้ของผู้สอนที่แตกต่างกัน ส่งผลต่อสมรรถนะดิจิทัลอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05