สมรรถนะดิจิทัล : ทักษะเพื่อการเรียนรู้อย่างยั่งยืนตามเป้าหมายของการประชุมเอเปคด้านการศึกษา 2022

ผู้แต่ง

  • จุฬารัตน์ บุษบงก์ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ

คำสำคัญ:

สมรรถนะดิจิทัล, เอเปคการศึกษา, การเรียนรู้

บทคัดย่อ

การประชุมเอเปคด้านการศึกษา ปี 2022 โดยเครือข่ายด้านการศึกษาได้กำหนดแผนยุทธศาสตร์การศึกษาเอเปค (APEC Education Strategy) ร่วมกัน โดยมุ่งเป้าคุณภาพการศึกษาที่ยั่งยืน มี 3 ประการ ได้แก่ 1. การยกระดับสมรรถนะ (Enhancing Competencies) 2. การสร้างเสริมนวัตกรรม (Accelerating Innovation) 3. การเพิ่มความสามารถในการทำงาน (Increase Employability) เพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่วางไว้จะต้องมีปัจจัยสนับสนุนหลายประการ ซึ่งสมรรถนะดิจิทัลเป็นปัจจัยสำคัญที่เอื้อให้การศึกษาเกิดความยั่งยืน โดยสมรรถนะดิจิทัลประกอบด้วย 6 องค์ประกอบดังนี้ 1) การเข้าใจดิจิทัล (Digital Literacy) 2) การใช้ดิจิทัล (Digital Skill/ICT Skill) 3) การผลิตและการติดต่อสื่อสารด้วยเครื่องมือดิจิทัล (Produce and Communication in Digital’s Tool) 4) การแก้ปัญหาด้วยเครื่องมือดิจิทัล (Problem Solving with Digital tools) 5) การประเมินข้อมูลสารสนเทศดิจิทัล (Evaluating in Digital Information Technology) 6) การใช้เทคโนโลยีดิจิทัลอย่างมีจริยธรรม (Ethics of Digital Technology used)

เอกสารอ้างอิง

มูลนิธิส่งเสริมสื่อเด็กและเยาวชน. (2563). ความฉลาดทางดิจิทัล (DQ Digital Intelligence)(พิมพ์ครั้งที่ 3). วอล์ค ออน คลาวด์.

สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561, 27 ธันวาคม). ประกาศคณะกรรมการการอุดมศึกษา เรื่อง แนวทางการปฏิบัติตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติเกี่ยวกับสมรรถนะดิจิทัลสำหรับคุณวุฒิระดับปริญญาตรี. http://www.thaiall.com/tec/digital_competencies.pdf

สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). แผนพัฒนาความรู้ความเข้าใจดิจิทัลของประเทศไทย. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). กรอบสมรรถนะด้านดิจิทัลสำหรับพลเมืองไทย. กระทรวงดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคม.

สำนักงานปลัดกระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565). กรอบนโยบายและยุทธศาสตร์การอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม พ.ศ. 2566-2570. กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.

Calvani, A., Cartelli, A., Fini, A., & Ranieri, M. (2009). Models and instruments for assessing digital competence at school. Journal of E-learning and Knowledge Society, 4(3), 183-193. https://doi.org/10.20368/1971-8829/288

Punie, Y., & Redecker, C. (2017). European framework for the digital competence of educators: DigCompEdu (EUR 28775 EN). Publications Office of the European Union.

Sungkawadee, R., & Keawurai, R. (2017). The development of e-learning courseware integrated with activities on facebook in the ways of living in the digital age course: The ethics of living in the digital era of living for bachelor degree students, Naresuan University. Journal of Education Naresuan University, 19(3), 133-146.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-05-22

รูปแบบการอ้างอิง

บุษบงก์ จ. (2023). สมรรถนะดิจิทัล : ทักษะเพื่อการเรียนรู้อย่างยั่งยืนตามเป้าหมายของการประชุมเอเปคด้านการศึกษา 2022. วารสาร อีซีที เทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา, 18(24), 89–104. สืบค้น จาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/ectstou/article/view/264098