การพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของกำลังคนในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยบนพื้นที่เสมือนจริง
คำสำคัญ:
การพัฒนากำลังคนในศตวรรษที่ 21, ทักษะภาษาอังกฤษ, พื้นที่เสมือนจริง, อุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาทักษะภาษาอังกฤษของกำลังคนในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยบนพื้นที่เสมือนจริง 2) เพื่อพัฒนาแพลตฟอร์มสำหรับการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษบนพื้นที่เสมือนจริง และ 3) เพื่อเสนอแนวทางการขับเคลื่อนการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของกำลังคนในอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทย บนพื้นที่เสมือนจริง กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ 1) นักศึกษาสาขาวิชาที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมภาพยนตร์ 2) บุคลากรทำงานในระดับปฏิบัติการในวงการภาพยนตร์ และ 3) เจ้าหน้าที่รัฐฯ รวมจำนวน 82 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในงานวิจัย ได้แก่ 1) แบบสัมภาษณ์ความคิดเห็น และ 2) แบบประเมินคุณภาพของการพัฒนาแพลตฟอร์มฯ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลแบบสังเคราะห์เชิงเนื้อหา
ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ 1) ผลการศึกษา ในมุมมองบุคลากรฯ ประกอบด้วย การเมือง เศรษฐศาสตร์ สังคม เทคโนโลยี สิ่งแวดล้อม กฎหมาย ทักษะ บุคลากร คุณค่าที่มีร่วมกัน และเครือข่ายงานกับบริษัทต่างชาติ จะสามารถก่อให้เกิดการพัฒนาอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยในเวทีโลกไปเวทีโลกได้ 2) ผลการพัฒนาแพลตฟอร์มฯ พบว่า ภาพรวมของแพลตฟอร์มสำหรับการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษบนพื้นที่เสมือนจริงด้านการใช้งานตามฟังก์ชันการทำงาน อยู่ในระดับคุณภาพระดับดีมาก (M = 4.25, SD = 0.58) 3) ผลการศึกษาแนวทางการขับเคลื่อนการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษ นักศึกษาและบุคลากรฯ มีความต้องการพัฒนาทักษะภาษาอังกฤษฯ เน้นทักษะการพูดสื่อสาร คำศัพท์เฉพาะ จำลองสถานการณ์ห้องเรียนภาพยนตร์รูปแบบเสมือนจริงมากที่สุด
เอกสารอ้างอิง
นงสมร พงษ์พานิช. (2554). การศึกษาปัญหาของการพูดภาษาอังกฤษในการสื่อสารด้วยวาจาของนิสิตคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ วิทยาเขตศรีราชา ตุลาคม 2550 ถึงกันยายน 2551. วารสารมนุษยศาสตร์, 18(1), 85-97. https://doi.org/10.1163/26659077-01801004
บวร โทศรีแก้ว. (2557, 8 กุมภาพันธ์). อำนาจอ่อน-อำนาจแข็ง. ไทยรัฐออนไลน์. https://www.thairath.co.th/news/foreign/401926
พงศ์ธนัช แซ่จู. (2565). การสำรวจขีดความสามารถการเรียนรู้ทักษะภาษาอังกฤษของนักศึกษาสาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น [รายงานการทวนสอบ]. หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ศุภเจตน์ จันทร์สาส์น, กาญจนา ส่งวัฒนา, ปนิญญา ภักษา, อรรยา สิงห์สงบ, และป่าน จินดาพล. (2558). รายงานการวิจัย เรื่อง การยกระดับความได้เปรียบในการแข่งขันของอุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยภายใต้การค้าเสรี: สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์วิจัยและนวัตกรรม. https://pmlib.ipst.ac.th/handle/ipst/6358
สถาบันขงจื่อ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. (2565, 30 มีนาคม). เปิดโลกเรียนรู้ภาษาจีนผ่าน Metaverse. TAP Magazine. https://www.tap-magazine.net/blog-th/metaverse
อรวี ขุมมิน, นฤมล ศิระวงษ์, และนิพาดา ไตรรัตน์. (2565). เทคโนโลยีความเป็นจริงเสริมเพื่อพัฒนาทักษะต่าง ๆ ของผู้เรียนในโลกชีวิตวิถีใหม่. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม, 21(1), 9-15. https://ph01.tci-thaijo.org/index.php/JIE/article/view/C1-Ckdjfk/168849
Boonlue, S. (2020). Metaverse for education: The connection between the metaverse with the real world of learning to create immersive learning. Academic Journal of North Bangkok University, 11(1), 9-16. https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JNBU/article/view/242489
Green, C., & Ruhleder, K. (1995). Globalization, borderless worlds, and the Tower of Babel: Metaphors gone awry. Journal of Organizational Change Management, 8(4), 55-68. https://doi.org/10.1108/09534819510090213
Milgram, P., & Kishino, F. (1994). A taxonomy of mixed reality visual displays. IEICE TRANSACTIONS on Information and Systems, 77(12), 1321-1329. https://citeseerx.ist.psu.edu/document?repid=rep1&type=pdf&doi=92f1b4991767727a8971c7dec889d3664339324d
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. ทรรศนะและข้อคิดเห็นใด ๆ ที่ปรากฏอยู่ในวารสาร ECT Education and Communication Technology Journal เป็นของผู้เขียนโดยเฉพาะ สำนักเทคโนโลยีการศึกษา มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช และกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นพ้องด้วย
2. กองบรรณาธิการของสงวนลิขสิทธิ์ในการบรรณาธิการข้อเขียนทุกชิ้น เพื่อความเหมาะสมในการจัดพิมพ์เผยแพร่
