นวัตกรรมนิเวศการเรียนรู้ยุคดิจิทัล
คำสำคัญ:
นวัตกรรม, นิเวศการเรียนรู้, ยุคดิจิทัลบทคัดย่อ
การจัดระบบนิเวศการเรียนรู้ (Learning Ecosystem) เป็นแนวคิดและแนวทางสำคัญที่เป็นทางเลือกต่อการเรียนรู้และการพัฒนาศักยภาพของผู้เรียนยุคใหม่เพื่อเตรียมการรองรับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้นตามมาในอนาคต โดยมีวัตถุประสงค์ที่แท้จริงคือการให้ความสำคัญเรื่องนิเวศการเรียนรู้ยุคดิจิทัล ซึ่งมีความมุ่งหมายให้มีการผสมผสานนวัตกรรมให้เกิดแนวทางระบบนิเวศการเรียนรู้แบบใหม่ที่เป็นรูปแบบการจัดระบบนิเวศการเรียนรู้ที่เหมาะสมสำหรับการศึกษาในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในประเทศไทยและเอื้อต่อการพัฒนาศักยภาพของคนไทยในยุค 4.0 ซึ่งระบบนิเวศการเรียนรู้เป็นระบบความสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียนและสิ่งแวดล้อมในการเรียนรู้ ที่เน้นการพัฒนาการเรียนรู้ของผู้เรียน มีองค์ประกอบในการออกแบบและพัฒนาบรรยากาศการเรียนรู้ของผู้เรียนดังนี้ พื้นที่ เวลา คน เนื้อหา กิจกรรม กลยุทธ์ วัฒนธรรม และการนำเทคโนโลยีมาใช้หรือสนับสนุนการเรียนรู้ทั้งเป็นทางการและไม่เป็นทางการ ซึ่งครอบคลุมทั้งห้องเรียนของสถานศึกษาและพื้นที่นอกสถานศึกษา เช่น บ้าน และสถานที่อื่น ๆ ให้สัมพันธ์กันอย่างเป็นระบบ ซึ่งจะส่งผลให้เกิดการเรียนรู้ได้เต็มศักยภาพตามบริบทของแต่ละบุคคล ดังนั้นการนำนิเวศการเรียนรู้ที่เหมาะสมมาดำเนินการขับเคลื่อน ประกอบด้วย 6 องค์ประกอบหลัก ได้แก่ ยุทธศาสตร์การดำเนินงาน วิธีการดำเนินงาน การจัดทำหลักสูตรและกิจกรรมใหม่ ทรัพยากร การใช้เทคโนโลยี และความร่วมมือของเครือข่ายเพื่อไปสู่เป้าหมายการเรียนรู้ร่วมกันโดยถือเป็นพันธกิจของผู้นำหรือผู้บริหารยุคใหม่ในการขับเคลื่อนให้เกิดผลลัพธ์ที่มีคุณภาพต่อไป
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Brightside People Team. (2020). L & D, the new job of CEOs in the digital age. https://www. brightsidepeople. com/en/ld
Chanprasert, S. (2013). STEM Education and Learning Management in the 21st Century. The Institute for the Promotion of Teaching Science and Technology (IPST).
Dissakul, P. (2019). Management innovation of primary schools based on concept of developing students’ creativity. Dissertation in Administer Education Department of Policy Educational Management and Leadership, Faculty of Education Chulalongkorn University.
Jantakeeree, T. (2022). Online Instructional Management in the Digital Era. Journal of Modern Learning Development, 7(10), 349-363.
Jinavaro, P. C., Klomkul, L., & Sritragarn, T. (2023). guidelines for the development of innovation for learning buddhism in the digital age of high school students at wat sothon wararam school chachoengsao province. Journal of Educational Review Faculty of Education in MCU, 10(1), 487-496.
Juicharern, A. (2019, January 28). Learning ecosystem. Posttoday. https://www.posttoday.com/ economy /news/578269
Lemmetyinen, J. (2022). The Digital Learning Ecosystem. Valamis Group.
Ministry of Education. (2008). Basic Education Core Curriculum 2008. Agricultural Cooperatives Association of Thailand.
National Innovation Agency. (2020). Management towards an innovative organization. National Innovation Agency (Public Organization). Ministry of Higher Education, Science, Research and Innovation.
Office of the Education Council. (2021). Education in Thailand 2019-2021. Office of the Education Council.
Office of the Education Council. (2023). A study on the development of a learning ecosystem model that supports the potential of Thai people 4.0. Office of the Education Council.
Ongwimonkarl, W. (2018). The development of digital commerce platform based on togaf 9.1 enterprise architecture standard case study smart farm business [Doctoral dissertation, Sripatum University].
Papassaranon, N. (2014). Learning management, Academic teaching documents Organize learning and classroom management. Faculty of Education, Thonburi Rajabhat University.
Phaokantha, T., & Matewerawong, K. (2022). Administration Model of Digital Era. Journal of Association of Professional Development of Educational Administration of Thailand, 3(2), 37-45.
Poonsub, W., & Ruttanasiraprapa, N. (2021). The Factors of School Administration in the Education Sandbox. Journal of Innovation and Management, 6(2), 65-77.
Putwattana, P. (2021). Learning Management for Developing Learners in Digital Age. Journal of Learning Innovation and Technology, 1(2), 1-11.
OECD. (2018). The Future of Education and Skills Education 2030. (OECD Education Policy Perspectives, No. 98). OECD Publishing. https://doi.org/10.1787/54ac7020-en
Rogers, Everett M. (1983). Diffusion of Innovations (3rd ed.). The Free Press.
Royal Institute Edition. (1999). Dictionary. Thailand.
Thailand Knowledge Park. (2019). Creative and synthesize ideas from the Thai context. https:// www.tkpark.or.th/tha/articles_detail/334/
The Secretariat of The Cabinet. (2018). The 20-Year National Strategy (2018-2037). Thailand.
UNESCO. (2015). Global Citizenship Education. Retrieved from https://en.unesco.org/news/globalcitizenship-education-topics-and-learning-objective
World Economic Forum. (2020). Schools of the Future. Retrieved from http://www3.weforum. org/docs/ WEF_Schools_of_the_Future_Report_2019.pdf
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 Educational Management and Innovation Journal
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
