การศึกษาผลกระทบธุรกิจการจัดนำเที่ยวขาออก จากการเปลี่ยนแปลงวันปิดภาคการศึกษา ที่ 2 ในระดับอุดมศึกษา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลัก 3 ประการคือ 1. เพื่อศึกษาผลกระทบของจำนวนนักท่องเที่ยวชาวไทยจากการเปลี่ยนแปลงวันปิดภาคการศึกษาที่ 2 ตามประเทศในเขตประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อธุรกิจการจัดนำเที่ยวขาออกที่นำนักท่องเที่ยวชาวไทยไปยังต่างประเทศ 2. เพื่อศึกษาผลกระทบของรายได้ของธุรกิจนำเที่ยวขาออกที่นำนักท่องเที่ยวชาวไทยไปยังต่างประเทศ 3. เพื่อศึกษาผลกระทบการจัดรายการนำเที่ยวของธุรกิจนำเที่ยวขาออกที่นำนักท่องเที่ยวชาวไทยไปยังต่างประเทศ
ประชากรที่ใช้ในการศึกษาแบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่ม คือ กลุ่มที่ 1 นักท่องเที่ยวชาวไทยที่เดินทางไปท่องเที่ยวยังต่างประเทศ ผู้วิจัยได้ใช้สุ่มตัวอย่างจำนวน 400 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสอบถาม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ประกอบด้วยการแจกแจงความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบสมมติฐานใช้สถิติอ้างอิง (SPSS) One Sample t-test กลุ่มที่ 2 ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวขาออกผู้วิจัยได้ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างจำนวน 102 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม และทดสอบสมมติฐานใช้สถิติอ้างอิง (SPSS) One Sample t-test กลุ่มที่ 3 นายกสมาคมไทยบริการท่องเที่ยว อดีตนายกสมาคมไทยบริการท่องเที่ยวและที่ปรึกษาสมาคมจำนวน 5 ราย ผู้วิจัยได้ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบเจาะจง (Purposive Sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ การสัมภาษณ์
ผลการวิจัย พบว่า
- 1. นักท่องเที่ยวให้ความเห็นว่า จะส่งผลกระทบต่อธุรกิจนำเที่ยวขาออก อยู่ในระดับมาก ( = 05) สำหรับผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวขาออกให้ความเห็นว่า มีผลกระทบด้านจำนวนนักท่องเที่ยว อยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.61) ส่วนผลการสัมภาษณ์มีความคิดเห็นว่า ในระยะแรกอาจจะมีผลบ้าง แต่ระยะยาวไม่น่าจะมีผลมากนัก
- 2. ผลกระทบต่อรายได้ธุรกิจนำเที่ยวขาออก อยู่ในระดับมากที่สุด ( = 40) ตามจำนวนนักท่องเที่ยวที่เลือกเดินทางในช่วงวันปิดภาคเรียน เนื่องจากมีวันหยุดยาวต่อเนื่องหลายวันโดยเฉพาะช่วงวันหยุดในช่วงเทศกาลสงกรานต์ ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวขาออกมีความคิดเห็นว่า มีผลกระทบด้านรายได้ อยู่ในระดับน้อย ( = 2.54) เนื่องจากธุรกิจนำเที่ยวขาออกสามารถปรับตัวตามสภาพของตลาดได้ ส่วนผลการสัมภาษณ์ มีความคิดเห็นว่า ไม่มีผลกระทบต่อรายได้แต่อย่างใด
- 3. นักท่องเที่ยวให้ความเห็นว่า จะส่งผลกระทบในการปรับเปลี่ยนรายการท่องเที่ยวอยู่ในระดับปานกลาง ( = 08) ผู้ประกอบการธุรกิจนำเที่ยวขาออกเห็นว่า มีผลกระทบด้านการเปลี่ยนแปลงรายการนำเที่ยวอยู่ในระดับน้อย ( = 2.53) ผลการสัมภาษณ์มีความคิดเห็นว่า จะมีการปรับเปลี่ยนรายการบ้างเพื่อตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยวโดยจะปรับให้อยู่ในจำนวนวันและราคาที่นักท่องเที่ยวยอมรับได้
Article Details
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
Chittangwattana, B., (2006). Tourism Business. Bangkok: Press and Design.
Heng Kao. (2009). Guide Lines to Develop Marketing for Thai Tourists to Choose to Travel to Kunming. Master Independent Study in Bachelor of Arts (Tourism), Graduate School, Rangsit University.
Juthaporn, S., (2013). Introduction to Tourism Industry Unit1-7. 2nd Ed. Teaching Literature. Bangkok: Sukhothai thammathirat University.
Kittikul, T. (1997). Factors Related to Decision Making to Travel Aboard of Thai People Case Study: Thai People Who are going to Foreign Countries Through Chiang Mai International Airport. Master Thesis in Business Administration, Graduate School, Mae Jo University.
Mason, Peter. (2008). Tourism impacts, Planning and Management. Oxford: Butterworth-Heinemann.
McIntosh, Robert W. and Goedner, Charles R. (1991). Tourism Principle, Practices, Philosophies, 5th ed. New York: John Wiley and Sons, Inc.
Patton, M.Q. (1990). Qualitative Evaluation and Research Methods. 2nd Edition. Newbury Park, CA. Sage Publication, Inc.
Samithikrai, C., (2011). Consumer Behavior. 2nd Ed. Bangkok: Chula Press.
Sereerat, S. (2007). Consumer Behavior. Bangkok: Theera Film and Sotext Co.,Ltd.
Tourism Authority of Thailand. (2003). Executive Summary Practical Plan to Develop Tourism Service . Bangkok: Tourism Authority of Thailand.
Wongmontha, S., (1999). Consumer Behavior. Bangkok: Theera Film and Sotext Co., Ltd.
Yamane, Taro. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. 3rd ed. New York: Harper & Row Publisher Inc.
Department of Tourism. (August 23, 2014). Tourism Expenditure by Outgoing Thai Travellers. Retrieved from http:// www.tourism.go.th
Department of Tourism. (August 23, 2014). Internal Tourism. Retrieved from http:// www.tourism.go.th
Thongbu, S. (August 23, 2014). The Impact of Higher Education Semester Changed toward AEC 2015. Retrieved from http://oknationtv.tv/ blog/ paksa/ 2013/ 10/06 entry-1
