OPINIONS AND FACTORS INFLUENCING TRAINING FOR HOTEL STAFF OF SMALL AND MEDIUM-SIZED HOTELS IN PROVINCES OF LOWER CENTRAL REGION 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This survey research aimed to investigate the opinions of hotel staff towards the trainings program, as well as factors influencing the process of training for hotel staff. The study used questionnaires as the tool to collect data from 400 personnel which were chose by stratified sampling who were working in small- and medium-sized three-star hotels and resorts in provinces of the lower central region 2. Descriptive and inferential statistics were employed for statistical analysis including percentage, means, standard deviation, t-test, one-way analysis of variance, and Pearson’s correlation coefficient.
The results from the study of hotel personnel’s opinions toward the 5 training process included analysis of demand for training, objectives setting, planning and training program development and evaluation of the program were in high level. Among the sample groups, genders, education, and work experience had affected the differences of their opinions while positions and ages had not. From the study, the statistically significant showed positive correlations of all factors toward the training program for the hotel staff at .05 as well as the correlations strength from highest to lowest was organization culture (0.708), organization leadership (0.695) and organization structure (0.646) The outcome of this study can be used to improve the appropriateness and efficiency of training for hotel personnel in the future.
Article Details
Article Screening Policy
- All research and academic articles to be published must be considered and screened by three peer reviews in the relevant field / article.
- All articles, texts, illustrations and tables published in the journal are the personal opinions of the authors. Editors don't always have to agree. And no responsibility whatsoever is the sole responsibility of the author.
- The articles to be published must never be published. Where did you first publish? And not in the consideration of other journals If the audit found that there has been a duplicate publication It is the sole responsibility of the author.
- Any article that the reader sees as being plagiarized or impersonated without reference. Or mislead the work of the author Please let the journal editor know it will be your greatest blessing.
References
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2545). การวิเคราะห์สถิติ สถิติเพื่อการตัดสินใจ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จงพิศ ศิริรัตน์. (2539). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ของโรงแรมในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ฉัฐชสรณ์ กาญจนศิลานน์. (2553). แนวทางการพัฒนาบุคลากรในโรงแรม; กรณีศึกษา โรงแรมระดับ 3 ดาว ในเขตกรุงเทพมหานคร. รายงานการวิจัยมหาวิทยาลัยศรีปทุม.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2549). การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีระทัต คงจันทร์. (2541). การพัฒนาบุคลากรและการฝึกอบรมในธุรกิจโรงแรม : ศึกษากรณีโรงแรมในเครือแอคคอร์. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
นรา ขำคม. (2544). การจัดการทรัพยากรมนุษย์ในอุตสาหกรรมโรงแรมขนาดเล็ก. วิทยานิพนธ์พัฒนาแรงงานและสวัสดิการมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
บรรยงค์ โตจินด. (2546). การบริหารงานบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์.
ประสงค์ ฤทธิเดช.(2550). การวิเคราะห์ความจำเป็นในการฝึกอบรมบุคลากรของธุรกิจโรงแรมในจังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ปานทิพย์ ปานแสง. (2542). นโยบายและการวางแผนพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของโรงแรมทันสมัยในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์นโยบายและการบริหารสังคมมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเกริก.
เพชรรัตน์ วิริยะสืบพงศ์และคณะ. (2555). การวิจัยพัฒนาการขยายโอกาสอุตสาหกรรมโรงแรมไทย. รายงานการวิจัยมหาวิทยาลัยบูรพา.
ยุทธพงษ์ กัยวรรณ์. (2543). พื้นฐานการวิจัย. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ราณี อิสิชัยกุล.(2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์เพื่ออุตสาหกรรมท่องเที่ยว. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
“โรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดสมุทรสาคร สมุทรสงคราม เพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์”. (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก : http://www.agoda.com. วันที่เข้าถึง : 27 ตุลาคม 2557.
ลำพอง บุดดา.(2548). ความคิดเห็นของพนักงานโรงแรมต่อบทบาทของผู้บริหารในการพัฒนาบุคลากร. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎจันทร์เกษม.
วิเชียร เกตุสิงห์. “ค่าเฉลี่ยกับการแปรความหมาย เรื่องง่าย ๆ ที่บางครั้งก็พลาดได้.” ข่าววารสารวิจัยศึกษา. 1,4 (กุมภาพันธ์-มีนาคม 2538) : 8-11
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา. “พระราชบัญญัติและส่งเสริมการพัฒนาฝีมือแรงงาน พ.ศ. 2545.” (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก : http://www.dsd.go.th. วันที่เข้าถึง : 13 กรกฎาคม 2557.
สำนักงานสถิติแห่งชาติ กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร. “การสำรวจการประกอบกิจการโรงแรมและเกสเฮาส์ พ.ศ. 2555.” (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก: http://www.portal.nso.go.th/otherWS-world-context-root/index.jsp วันที่เข้าถึง :
20 กรกฎาคม 2556.
สำนักบริหารยุทธศาสตร์กลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 2. “แผนพัฒนากลุ่มจังหวัดภาคกลางตอนล่าง 2 พ.ศ. 2557-2560.” (ออนไลน์). เข้าถึงได้จาก : http://www.osmcentral-s2moi.go.th/A. วันที่เข้าถึง : 27 ตุลาคม 2557.
สุภาภรณ์ มูสิกะโสภณ. (2536). การบริหารงานบุคคลของโรงแรมในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุวิมล ติรกานนท์. (2545). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์ แนวทางสู่การปฏิบัติ. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เสน่ห์ จุ้ยโต. (2544). การฝึกอบรมเชิงระบบ. พิมพ์ครั้งที่ 1. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
Gomez-Mejia., Balkin, D.B., & Cardy, R.L.). (2001). Managing human resource (3rded.). New Jersey: Prentice-Hall.
Werner, J.M., & DeSimone, R.L. (2006). Human resource Development. (4thed.). United States of America : South-Western.