วิทยามิตร : สภาพที่มีประสิทธิผลเพื่อการพัฒนาทางวิชาชีพ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิทยามิตร (Collegiality) เป็นบรรยากาศและความสัมพันธ์เชิงวิชาการที่เป็นอุดมคติสำหรับการพัฒนาวิชาชีพชั้นสูง ทั้งในเกือบทุกสภาพขององค์การทางธุรกิจ และทุกสภาพขององค์การวิชาการและการศึกษา การวิจัยในครั้งนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาวิทยามิตรของนักพัฒนามนุษย์ ว่ามีเหตุการณ์อะไรเกิดขึ้นและเกิดขึ้นอย่างไร ผู้เข้าร่วมได้เรียนรู้อะไร เมื่อเสร็จสิ้นแล้วผู้เข้าร่วมรู้สึกอย่างไรต่อสิ่งที่ได้พบ วิทยามิตรเป็นไปได้หรือไม่และมีข้อเสนอแนะอย่างไร โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ ตามการศึกษาแบบปรากฏการณ์วิทยา กลุ่มที่ศึกษาคือ นักพัฒนามนุษย์ ซึ่งเป็นผู้สมัครใจที่จะเข้าร่วมวิทยามิตร และมีคุณสมบัติตามเกณฑ์ที่กำหนด คือ เป็นผู้ประกอบวิชาชีพการพัฒนา/ การฝึกอบรมพนักงาน ต่อเนื่องอย่างน้อย 5 ปีขึ้นไป ในองค์กรหรือสถาบันต่าง ๆ ถูกคัดเลือกมาแบบเฉพาะเจาะจง มีจำนวนทั้งหมด 5 ราย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วย 1) อุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ ได้แก่ เครื่องบันทึกเสียง กล้องถ่ายภาพนิ่ง กล้องวิดีโอ 2) อนุทิน 3) แบบสอบถามความคิดเห็นที่มีต่อกิจกรรมวิทยามิตร 4) กระดาษสำหรับให้ผู้เข้าร่วมวิทยามิตร บันทึกความคิดเห็น
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้เข้าร่วมกิจกรรมเรียนรู้วิทยามิตร ทั้งหมดเป็นเพศชาย อายุระหว่าง 42-48 ปี สำเร็จ การศึกษาระดับปริญญาโท อายุงานเฉลี่ย 21.6 ปี 2) เหตุการณ์วิทยามิตร เกิดการพบปะ มีการนำเสนอความรู้ พูดคุยอภิปราย 4 ครั้ง ครั้งละ 3 ชั่วโมง กิจกรรมที่นำเสนอมี 4 แนวคิด คือ Collegiality, Self-directed Learning, Transformative Learning, and Narrative Learning 3) สิ่งที่เรียนรู้คือ สุขภาพที่ดี ครอบครัวมั่นคง พฤติกรรมที่พึงประสงค์ และความรู้ทั่วไป 4) รู้สึกว่ามีบรรยากาศที่ไว้วางใจกัน เคารพกัน ให้เกียรติกัน มีภาษากายเชิงบวก ไม่พิพากษาผู้อื่น 5) วิทยามิตรเกิดขึ้นได้ 6) ข้อเสนอแนะคือ ในการดำเนินการวิทยามิตรต้องมีผู้รับผิดชอบและเวียนกัน ประเด็นใหม่ในการพัฒนางาน ทุกคนควรมีส่วนในการเสนอหัวข้อ นอกจากนั้นวิทยามิตรยังมีความสำคัญต่อองค์การทางธุรกิจทุกประเภท วิทยามิตรเป็นแรงบันดาลใจที่ดีเยี่ยมต่อการจัดการความรู้และการพัฒนาวิชาชีพ จนสามารถเคลื่อนเข้าสู่องค์การแห่งการเรียนรู้ตลอดชีวิต
Article Details
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
2. Cavanagh, J. B. (2010). Managing collegiality: The discourse of collegiality in Scottish school leadership. Doctor of Education, University of Glasgow.
3. Graham, A. (2015). Hollywood activism, daytime verité, and the March on Washington. German Historical Institute.
4. Jarvis, P., Holford, J., & Griffin, C. (2003). The Theory and Practice of Learning. London:
Routledge Falmer.
5. Knuth, D. E. 2005. 40th Anniversary Symposium Department of Computer Science (Online). https://www.cs.cornell.edu/events/40years, October 1, 2016.
6. Inwang, Kanyamon. (2018). Human Resources and Organizational Development. Retrieved July, 18, 2018, from: http://www.thaihealth.or.th/blog/myblog/topic/144.
7. Nagavajara Chetana (2013). From Selfless Giving to Commodification : The Dilemma of Higher Education.Bangkok: Knowledge Network Institute of Thailand.
8. Office of the National Economics and Social Development Board. 2012. The Eleventh National Economic and Social Development Plan (2012-2016). Retrieved December, 20, 2015, from http://www.nesdb.go.th/Portals/0/news/plan/p11/plan11.pdf.
9. Pipatphokakul, Pisit. (2018). Business Service and Asean Economics Community. Retrieved July, 18, 2018, from: http://www.impressionconsult.com/web/index.php/articles/334article186072012.html.
10. Prikaset, Udom. (2014). IT-effected Training. Retrieved March, 5, 2015, from:
https://positioningmag.com/6799.
11. Lazega, E. (2001). The Collegial Phenomenon The Social Mechanisms of Cooperation among Peers in a Corporate Law Partnership. Oxford University Press Inc.
12. Loe, D. R. (2010). Teacher Transformation and Critical Collegiality in Online Learning
Environments. Doctor of Philosophy Thesis in Health, and Human Services ,
Kent State University.
13. Mcguire, T. (2005). How a workplace can become collegial. Retrieved July, 13, 2005, from:http://www.spokesman.com/stories/2005/jul/13/how-a-workplace-can-become-collegial.
14. Nolan, C. (2002). "Human resource development in the Irish hotel industry: the case of the small firm", Journal of European Industrial Training, 4 (26): 88-99.
15. Nolan, J., & Hoover, L. A. (2005). Teacher supervision and evaluation:
Theory into practice. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, Inc.
16. Moustakas, C. (1994). Phenomenological Research Methods. Thousand Oaks, CA: Sage.
17. Thanawut Withan (2008). Why You Need to Slow Down. Cheewajit Magazine. (1 June 2008): 19.
18. Shosha, G. A. (2012). “Employment of Colaizzi's strategy in descriptive phenomenology: A reflection of a researcher.” European Scientific Journal 8 (27): 31-43.
19. Yuksel, P. & Yildirim, S. (2015). Theoretical Frameworks, Methods, and Procedures for
Conducting Phenomenological Studies in Educational Settings. Turkish Online Journal
of Qualitative Inquiry.
