ศักยภาพในการขับเคลื่อนการท่องเที่ยวทางอากาศในกลุ่มภาคใต้ชายฝั่งทะเลอันดามัน กรณีศึกษา : จังหวัดภูเก็ต ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพที่มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศักยภาพการท่องเที่ยวทางอากาศในกลุ่มจังหวัดภาคใต้ชายฝั่งทะเลอันดามัน โดยศึกษาผ่านวัตถุประสงค์ย่อย 2 ข้อ คือ 1) ศึกษาปัจจัยด้านองค์ประกอบทางการท่องเที่ยวที่มีส่วนสนับสนุนการท่องเที่ยวทางอากาศในจังหวัดภูเก็ต 2) ศึกษาศักยภาพทางธุรกิจของการท่องเที่ยวทางอากาศในจังหวัดภูเก็ต ด้านการแบ่งส่วนการตลาดของนักท่องเที่ยว โดยมีการลงพื้นที่จังหวัดภูเก็ตเพื่อทำการสัมภาษณ์เดี่ยวแบบเจาะลึกและแบบสนทนากลุ่มย่อยกับผู้ที่เกี่ยวข้องคือ 1) ภาครัฐส่วนกลาง 2) ภาครัฐส่วนท้องถิ่น และ 3) ภาคเอกชน รวมจำนวนผู้ให้สัมภาษณ์ทั้งหมด 29 คน
ผลการศึกษาพบว่า ศักยภาพของทรัพยากรท่องเที่ยวในจังหวัดชายฝั่งทะเลอันดามันมีความโดดเด่นมากกว่าพื้นที่อื่นและมีองค์ประกอบทางการท่องเที่ยวทั้ง 4 ด้านที่เอื้ออำนวย โดยมีการประกอบธุรกิจในการท่องเที่ยวทางอากาศ และกิจกรรมสันทนาการและกีฬาทางอากาศและผู้ประกอบการมีศักยภาพทางด้านเงินทุนผลิตภัณฑ์อากาศยานสาธารณูปโภคและบุคลากรสนับสนุน แต่รูปแบบการให้บริการเป็นไปในลักษณะของการบริการขึ้น-ลงจุดเดียวแต่สามารถเพิ่มมูลค่าในการให้บริการท่องเที่ยวในหลายพื้นที่ แต่ยังมีข้อจำกัดของพื้นที่รองรับของการนำอากาศยานขึ้นและลง รวมถึงมาตรฐานด้านความปลอดภัย และการกำหนดจุดเส้นทางการบินจะต้องได้รับการรองรับจากกรมการบินพลเรือน โดยนักท่องเที่ยวที่นิยมกิจกรรมดังกล่าว เป็นผู้ที่มีกำลังซื้อได้แก่ ชาวตะวันออกกลาง ชาวจีน และชาวเอเชีย สัญชาติอินเดีย จีนและรัสเซีย จึงเป็นโอกาสในการประกอบธุรกิจประเภทดังกล่าว และเพื่อให้รูปแบบการดำเนินธุรกิจมีความเป็นไปได้ภาครัฐและภาคเอกชนควรมีการทำงานบูรณาการร่วมกัน ในประเด็นการกำกับมาตรฐานท่าอากาศยานและการอนุมัติเส้นทางการบิน และมาตรการรักษาความปลอดภัย หากจะมีการผลักดันให้ธุรกิจการท่องเที่ยวทางอากาศมีความเป็นไปได้ทางธุรกิจ ภาคเอกชนและภาคประชาสังคมควรเป็นผู้ผลักดันภาครัฐ โดยเฉพาะหน่วยงานที่มีหน้าที่กำกับมาตรฐานของการบินพาณิชย์และการจัดการเดินทางและขนส่งทางอากาศในการเร่งผลักดันให้เกิดการทบทวนวิสัยทัศน์ นโยบายและกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องของผู้ประกอบธุรกิจการบิน อากาศยาน ท่าอากาศยาน และอุปกรณ์เครื่องมือสำหรับใช้ปฏิบัติการในกิจกรรมด้านเดินทางอากาศและการขนส่งให้สอดคล้องกับรูปแบบธุรกิจ
Article Details
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
Andrianto, T., & Sugiama, A. G. (2016). The Analysis of Potential 4A’s Tourism Component in the Selasari Rural Tourism, Pangandaran, West Java. Paper presented at the Asia Tourism Forum 2016 – The 12th Biennial Conference of Hospitality and Tourism Industry in Asia (ATF-16).
Boonlert Jittungwattana. (2005). Sustainable tourism development. Bangkok: Press and Design.
Bose, T. K. (2012). Market Segmentation and Customer Focus Strategies and Their Contribution towards Effective Value Chain Management. International Journal of Marketing Studies, 4(3), 113-121.
Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination of the Future.
Tourism Management, 21(1), 97-116.
Collier, A., & Harraway, S. (1997). Principle of tourism. Auckland: Longman.
Cooper, C., & Boniface, B. G. (1998). Geography of travel and tourism. UK:
Butterworth Heinemann
Dickman, S. (1996). Tourism: An introductory text (2th ed.). Sydney: Hodder Education.
Dutta, S., & Bhattacharya, S. (2015). Segmentation Research in Tourism: Brief Literature Review. TSM Business Review, 3(1), 69-80.
Lynn, M. (2011). Segmenting and targeting your market: Strategies and limitations. In M. C. Sturman, J. B. Corgel, & R. Verma (Eds.), The Cornell School of Hotel Administration on hospitality: Cutting edge thinking and practice (pp. 353-369). Hoboken, NJ.: Wiley.
Pesonen, J., Laukkanen, T., & Komppula, R. (2011). Benefit segmentation of potential wellbeing tourists. Journal of Vacation Marketing, 17(a), 303-314.
Steven, D. P. (2008). Destination Marketing: an integrated marketing communication approach. Burington, MA.: Butterworth-Heinmann.
Thai Meteorological Department. (2017). Phuket climate summary. Retrieved 15 October, 2018 from http://climate.tmd.go.th/data/province.
Tourism Authority of Thailand. (2013). Southern Thailand Tourism Resources: Phuket. Bangkok: Tourism Authority of Thailand (TAT).
Wiwatchai Boonyapak. (1986). The Impact of Tourism Industry in Art and Cultural Heritage. TAT Review Magazine. 4, 31-38.
