การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของตำบลบ่อสวก อำเภอเมือง จังหวัดน่าน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของตำบลบ่อสวก อำเภอเมือง จังหวัดน่าน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ โดยใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือประกอบการสัมภาษณ์ ประชากรกลุ่มเป้าหมายคือ ประชาชนที่มีภูมิลำเนาอยู่ในเขตตำบลบ่อสวก อำเภอเมือง จังหวัดน่าน จำนวน 17 คนโดยผู้วิจัยได้เก็บข้อมูลจากผู้บริหารและเจ้าหน้าที่จากอบต.บ่อสวก รวมทั้งผู้อาวุโสและผู้นำอย่างเป็นทางการและไม่เป็นทางการภายในชุมชน รวมทั้งสิ้น 17 คนโดยไม่มีการสุ่มตัวอย่าง
ผลการวิจัยพบว่า ผู้ให้ข้อมูลส่วนใหญ่ เป็นเพศหญิง ร้อยละ 75.00 มีอายุอยู่ในช่วง 50-99 ปี ร้อยละ 62.50 มีสถานภาพสมรส ร้อยละ 75.00 ระดับการศึกษาร้อยละ 50.00 อยู่ในระดับประถมศึกษาร้อยละ 50.00 มีอาชีพเกษตรกรรม ร้อยละ 75.00 รายได้ส่วนใหญ่ไม่เกิน 5,000 บาท/เดือน ผลการวิจัยพบว่า การมีส่วนร่วมของชุมชนในการจัดการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมอยู่ในระดับการมีส่วนร่วมแบบความร่วมมือ เมื่อพิจารณาเป็นรายด้านจะเห็นว่า ระดับการมีส่วนร่วมในระดับการปฏิบัติการมีค่าเฉลี่ยสูงที่สุดคือ 2.98 รองลงมาคือ การมีส่วนร่วมด้านการตัดสินใจมีค่าคะแนนเฉลี่ยอยู่ที่ 2.82 รองลงมาคือ การมีส่วนร่วมด้านการรับผลประโยชน์และการติดตามประเมินผล มีค่าเฉลี่ยที่ 2.69 เท่ากันตามลำดับ ในชุมชนบ่อสวกมีระดับการมีส่วนร่วมแบบความร่วมมือ เพราะประชาชนมีความภาคภูมิใจในทรัพยากรการท่องเที่ยวในชุมชน อีกทั้งเห็นถึงความสำคัญของการท่องเที่ยว ที่สามารถช่วยยกระดับความเป็นอยู่ของชุมชนให้ดีขึ้น อีกทั้งต้องการจัดการการท่องเที่ยวภายในชุมชนภายใต้ความต้องการของชุมชนเองเพื่อให้เกิดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในชุมชน
Article Details
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
เอกสารอ้างอิง
Bangkok : King Prajadhipok's Institute.
Chanwit Kasetsiri. (1997). Thai Ways of Life : Cultural Tourism. Bangkok : Umarin Printing and Publishing Co, Ltd.
Chaisanun Sompunyathiwong, Ueongprai Wanlaphachai. (2016). A study of Preparation for
Hmong Ethnical Group’s Cultural Tourism in toob kho village, Kok Saton Sub-district, Loei Province. Humanities & Social Sciences Research Journal of Western University.
Chaiyasit Damrongwongchareon. (1997). Preservative Cultural Tourism Management
Based on Community Participation : A Case Study of Phu Pha Yon, Phu Phan District, Sakon Nakon Province. (M.A. Thesis : Mahasarakam University).
Chintawee Kasemsuk. (2011). Communication and Social Changes. Bangkok :
Chulalongkorn University.
Chompunoot Panupat, Tepprasit Guithawatvichai, Sombat Karnjanakit. (2019). The Development Guideline for Cultural tourism of Thai Ethnic Group: A Case of Thai-Puan Community. PSAKU International Journal of Interdisciplinary Research 8(1) (January – June 2019).
Kirshenblatt-Gimblett, B. 2004. “Intangible Heritage as Metacultural Production.”
Museum International 56(1-2): 52-56.
Malinee Winzen. (2010). Communities’ Participation in Phu Kaset Tourism Resources
Development : A Case Study of Nong Hai Sub-district, Senangnikhom District, Amnatchareon Province. (M.A. Thesis). Ubhonratthani Rajabhat University.
Mowfort, M. & Munt, I. 2016 Tourism and sustainability: Development,
globalization and new tourism in the third world. 4ed. London: Routledge.
Namchai thanuphon, Danuwat Peng-Oun, & Manus Sawaluck. (2000). The Development of
Eco-Tourism Management in Pong Village, Pa Phai Sub-district, Sansai District, Chiangmai Province. Faculty of Business Agriculture. Mae Jo University.
Niparat Saiprasert. (2010). The Development of Community-Based Tourism management in Haui Sat Yai Sub-district, Hua hin district, Prachubkhereekhun Province :
(Ph.D Thesis, Faculty of Tourism Development. Maejo University).
Nutchanart Rattanasuwongchai. A Proceeding on “Anthropology in the New Century :
Dynamics on Knowledge and Multicultural Identities” Held on August 18th – 19th, 2011, at Wachirawut Building, Kasetsart University.
Nzama, A.T, Magi, L.M., & Ngocoho, N.R. (2005). Workbook-I Tourism Workbook for Educators: 2004 Curriculum Statement (Unpublished Tourism Workshop Educational Materials). Centre for Recreation & Tourism, UZ. And Tourism Kwazulu-Natal, University of Zululand.
Phusawat Sukliang. (2002). Concepts on Cultural Tourism Management. Bangkok :
Tourism Authority of Thailand.
Pornchai Saksirisophon. (2012). A Model of Parties’ Participation in Organizing Bhuddha
Lyric’s “Hae Pha Khuen That Festival in Nakhon Srithammarat Province, Dissertation. (Ph.D. Thesis). Faculty of Tourism Development. Mahasarakham University).
Rasika Ungkul, Nuanla-or Saengsuk, Warachai Inthra Naknan. (2004). The Development of
Potentialities in Cultural Tourism and Local Wisdoms. Bangkok : Ramkhamhaeng
University.
Sayun Paichanchit. (2014). Recoveries on Community Power Based on Archaeological
Resources and Museum Management : Concept, Approaches, and Expereinces in Nan Province. (1st Ed.). Bangkok : Thammasart University.
Siri Hamsupoh. (2002). Tourism Sociology. Bangkok : O.S. Printing House.
Sin Sarobhon. (2003). Community-Based Tourism Concepts and Experiences in
Northern Thailand. Chiangmai : Chiangmai university.
Smith, Melanie K. 2009. Issues in Cultural Tourism Studies. 2nded. New York: Routledge.
Somsak Srisantisuk. (2003). Socio-Cultural Changes : Guidelines for Analysis and
Planning. Khonkaen : Klangnanawittaya.
Sudthanom Tunchareon. (2015). Perspectives on Cultural Tourism and Community
Participation. National Conference on Southeast Asian Interdisciplinary Studies held
on June 28th, 2015, at S.D. Avenue Hotel. Pinklao Bangkok.
Thanarat Rattanapongtham, Chongwit Chareonthanalab, & Tharnnee Nawatnathee. (2017).
Communities’ Participation in Preservative Community-Based Tourism Development in Phranakon Sriayutthaya Province. Academic Journal of Social Communicative Innovations, 2(100), 8-16.
Wanna Wongwanich. (2003). Tourism Geography. Bangkok : Thammasart University.
World Tourism Organization, 2010 Arrivals of non resident tourists/visitors,
departures and tourism. Retrieved on July 15, 2013.
Yutthakarn Wai-arpha. (2010). The Development of Community-Based Tourism
Management in Sob Win Village, Mae Win Sub-district, Mae Wang District, Chiangmai Province. (Ph.D. Thesis). Faculty of Tourism Development. Mae Jo University.
