การเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของโรงแรม และรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกของโรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ 2) ศึกษาและเปรียบเทียบระดับการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของโรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกกับการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนของโรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ กลุ่มตัวอย่าง คือ โรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ระดับ 3 ดาว จำนวน 99 แห่ง ระดับ 4 ดาว จำนวน 43 แห่ง และระดับ 5 ดาว จำนวน 16 แห่ง รวม 158 แห่ง โดยผู้ให้ข้อมูล คือ ผู้บริหารหรือผู้แทนที่รับผิดชอบด้านการตลาดและการขายของโรงแรมและรีสอร์ท ใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการรวบรวมข้อมูล และสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติทดสอบค่าที (Independent t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน (Pearson’s Product Moment Correlation)
ผลการวิจัยพบว่า 1) โรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ระดับ 3-5 ดาว ส่วนใหญ่เข้าร่วมเป็นสมาชิกของสมาคมโรงแรมไทย และมีความคิดเห็นว่า การเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนเป็นโอกาสของธุรกิจการท่องเที่ยวมากกว่าอุปสรรค 2) โรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงปัจจัยภายนอกโดยรวม อยู่ในระดับมาก โดยด้านที่มีกลยุทธ์สูงเป็นอันดับหนึ่ง คือ ด้านกลยุทธ์หลักของธุรกิจ รองลงมาได้แก่ ด้านการตลาด ด้านการเงินด้านการผลิต/บริการ ด้านเทคโนโลยีหรือนวัตกรรม และด้านทรัพยากรมนุษย์ 3) โรงแรมและรีสอร์ทในจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ มีการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนโดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง โดยด้านที่มีการเตรียมความพร้อมเป็นอันดับหนึ่ง คือ ด้านเครือข่าย รองลงมาได้แก่ ด้านสินค้าและบริการ ด้านการบริหารจัดการ ด้านนวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศ ด้านการขยายธุรกิจไปต่างประเทศ ด้านบุคลากร และด้านการรักษาฐานลูกค้าเดิมและขยายกิจการหรือฐานลูกค้าใหม่
ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า 1) โรงแรมและรีสอร์ทที่มีระดับมาตรฐานต่างกัน มีระดับกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกแตกต่างกัน 2) โรงแรมและรีสอร์ทที่เป็นสมาชิกของสมาคมโรงแรมไทย มีระดับกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกมากกว่าโรงแรมและรีสอร์ทที่ไม่เป็นสมาชิกของสมาคมโรงแรมไทย 3) โรงแรมและรีสอร์ทที่มีความคิดเห็นเกี่ยวกับการรวมตัวเป็นประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนต่อธุรกิจการท่องเที่ยวต่างกัน มีระดับกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกไม่แตกต่างกัน 4) โรงแรมและรีสอร์ทที่มีการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมาก จะมีกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกมากกว่า โรงแรมและรีสอร์ทที่มีการเตรียมความพร้อมในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนน้อย และ 5) การเตรียมความในการเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนมีความสัมพันธ์กับการกำหนดกลยุทธ์เพื่อรองรับการเปลี่ยนแปลงจากปัจจัยภายนอกในทิศทางเดียวกัน
Article Details
นโยบายการพิจารณากลั่นกรองบทความ
- บทความวิจัยและบทความวิชาการทุกเรื่องที่จะได้รับการตีพิมพ์ต้องผ่านการพิจารณากลั่นกรองโดยผู้ทรงคุณวุฒิ (Peer Review) ในสาขาที่เกี่ยวข้อง จำนวน 3 ท่าน/บทความ
- บทความ ข้อความ ภาพประกอบและตารางประกอบที่ลงตีพิมพ์ในวารสารเป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผู้เขียน กองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยเสมอไป และไม่มีส่วนรับผิดชอบใด ๆ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความที่จะได้รับการตีพิมพ์จะต้องไม่เคยตีพิมพ์ เผยแพร่ที่ใดมาก่อน และไม่อยู่ระหว่างการพิจารณาของวารสารฉบับอื่น หากตรวจสอบพบว่ามีการตีพิมพ์ซ้ำซ้อน ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว
- บทความใดที่ผู้อ่านเห็นว่าได้มีการลอกเลียนหรือแอบอ้างโดยปราศจากการอ้างอิง หรือทำให้เข้าใจผิดว่าเป็นผลงานของผู้เขียน กรุณาแจ้งให้กองบรรณาธิการวารสารทราบจะเป็นพระคุณยิ่ง
References
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยและมหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, ศูนย์พยากรณ์เศรษฐกิจและธุรกิจ. (2555).
ท่องเที่ยวไทยพร้อมเข้าสู่ AEC หรือยัง. TAT Tourism Journal, 2 (เมษายน-มิถุนายน), 30-39.
คุณานันท์ สุขพาสน์เจริญ. (2557, มกราคม-เมษายน). การพัฒนารูปแบบกลยุทธ์ทางธุรกิจเพื่อการเติบโต
ของอุตสาหกรรมโรงแรมในประเทศไทย. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์
ในพระบรมราชูปถัมภ์, 8 (1), 173-188.
จุรีรัตน์ คงตระกูล. (2556). โอกาสทางการตลาดท่องเที่ยวไทยบนความท้าทายกับการก้าวสู่ AEC (ตอนที่ 1).
TAT Tourism Journal, 2 (เมษายน-มิถุนายน), 62-71.
จุรีรัตน์ คงตระกูล. (2556). โอกาสทางการตลาดท่องเที่ยวไทยบนความท้าทายกับการก้าวสู่ AEC (ตอนที่ 2).
TAT Tourism Journal, 3 (กรกฎาคม-กันยายน), 62-71.
จำเริญ จิตรหลัง. (2551). รูปแบบความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้นของปัจจัย การจัดการความรู้ที่ส่งผลต่อ
องค์การแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานในจังหวัดภาคใต้. ปริญญานิพนธ์ดุษฎีบัณฑิต
สาขาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ธนาคารเพื่อการส่งออกและนำเข้าแห่งประเทศไทย, ฝ่ายวิจัยธุรกิจ. (2556, ตุลาคม 30). วิเคราะห์ประเด็น
ธุรกิจ : ภาคการท่องเที่ยว......เครื่องยนต์สำรองของเศรษฐกิจไทย. ค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2556,
จาก www.exim.go.th/doc/newsCenter/43641.pd.
ธนาคารไทยพาณิชย์ จำกัด (มหาชน), ศูนย์วิจัยเศรษฐกิจและธุรกิจ. (2554). ธุรกิจไทยจะก้าวอย่างไรในยุค
AEC. SCB Economic Intelligence Center Monthly/February. กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.
บมจ.ธนาคารกรุงไทย, ฝ่ายวิจัยความเสี่ยงธุรกิจ (2556, มกราคม). สรุปภาวะเศรษฐกิจปี 2556 และแนวโน้มปี 2557. สารวิจัยธุรกิจ, 18 (1), 1-8.
บมจ.ธนาคารกรุงไทย, ฝ่ายวิจัยความเสี่ยงธุรกิจ. (2554, มิถุนายน). ทุนข้ามชาติที่มาพร้อมกระแสการเปิดเสรี. ค้นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2556, จาก www.uih.co.th .
ปวีณา ศิวาลัย และรัตพงษ์ สอนสุภาพ. (2557). การปรับตัวของธุรกิจโรงแรมไทยเพื่อเข้าสู่ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน กรณีศึกษา : โรงแรมเอ็มโพเรียมสวีท บาย ชาเทรียม. วารสารการเงิน การลงทุน การตลาด และการบริหารธุรกิจ, 4 (1), 257-285.
พิบูล ทีปะปาล. (2555). การจัดการเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรกฤต แย้มโอฐ. (2555). ประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (ASEAN Economic Community : AEC) ตอนที่ 1. TAT Tourism Journal, 3 (กรกฎาคม-กันยายน), 67-72.
เศรษฐพุฒิ สุทธิวาทนฤพุฒิ. (2555). รับมือประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน 2015 ชิงลงมือก่อนได้เปรียบนักธุรกิจไทย “ยึดหัวหาด”. ค้นเมื่อ 2 พฤศจิกายน 2556, จากhttp://www.jpp.moi.go.th/detail.php?section=7&id=10