การพัฒนาเส้นทางการท่องเที่ยวเพื่อเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวในเขตทหาร: กรณีศึกษา แหล่งท่องเที่ยวทางทหาร จังหวัดลพบุรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาและพัฒนาเส้นทางการทองเที่ยวเพื่อเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวในเขตทหาร จังหวัดลพบุรี ซึ่งเป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ มีการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์และการลงพื้นที่เพื่อสำรวจเส้นทางการทองเที่ยว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้เลือกแบบเจาะจง โดยเป็นผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการจัดการท่องเที่ยวในเขตทหารพื้นที่ลพบุรี จำนวน 120 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ และแบบบันทึกภาคสนาม
ผลการศึกษาพบว่า แหล่งท่องเที่ยวในเขตทหารของหน่วยบัญชาการสงครามพิเศษ ศูนย์การทหารปืนใหญ่ และศูนย์การบินทหารบก มีศักยภาพในการจัดการท่องเที่ยวในเขตทหาร เนื่องจากมีทรัพยากรที่เอื้อต่อการจัดการท่องเที่ยว รวมถึงบุคลากรที่มีความเชี่ยวชาญ อีกทั้งสถานที่ท่องเที่ยวในเขตทหาร สามารถจัดโปรแกรมการท่องเที่ยวและเชื่อมโยงแหล่งท่องเที่ยวในเขตทหารได้หลากหลายมากขึ้น ทั้งนี้ผลการวิจัยไดเส้นทางท่องเที่ยวจำนวน 3 เส้นทาง คือ เส้นทางที่ 1 เส้นทางหน่วยบัญชาการสงครามพิเศษ ไป ศูนย์การทหารปืนใหญ่ และศูนย์การบินทหารบก เส้นทางที่ 2 เส้นทางศูนย์การทหารปืนใหญ่ ไป ศูนย์การบินทหารบก และหน่วยบัญชาการสงครามพิเศษ และเส้นทางที่ 3 เส้นทางศูนย์การบินทหารบก ไป ศูนย์การทหารปืนใหญ่ และหน่วยบัญชาการสงครามพิเศษ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
คมชัดลึก.(2562). Army Land ดินแดนท่องเที่ยวในเขตทหาร. สืบค้นจาก https://www.komchadluek.net/news/government-of-thailand/366364.
ชนิษฐา ใจเป็ง. (2562). การท่องเที่ยวในเขตทหารตามศาสตร์พระราชา: ค่ายจิรประวัติ จังหวัดนครสวรรค์. ในการประชุมวิชาการระดับชาติและนานาชาติราชภัฏสุราษฎร์ธานีวิจัย ครั้งที่ 15 (น. 601 – 607). สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ธัชนัย ทองอู๋ และ อนุรักษ์ เรืองรอบ. (2563). ปัจจัยด้านลักษณะงานที่ส่งผลต่อขวัญและกำลังใจ และความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของกำลังพล สังกัดกรมกำลังพลทหารบก. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม. 15(1), 61 – 73.
นนทิภัค เพียรโรจน์, สิริภัทร์ โชติช่วง และ ณัฐมน ราชรักษ์. (2558). การเชื่อมโยงเส้นทางและการส่งเสริมการตลาดโปรแกรมการท่องเที่ยวเชิงประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมของกลุ่ม 4 จังหวัดในภาคใต้ของประเทศไทย.วารสารวิทยาการจัดการ. 32(2), 89 – 115.
บรรจบ มูลเชื้อ(นาวาเอก). (2563). รูปแบบการจัดการการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในเขตพื้นที่กองทัพเรือ. วารสารมหาจุฬาวิชาการ. 7(1), 288 – 300.
พัฏฐ์รดา แสงศรี และ ฐิรชญา มณีเนตร. (2560). พฤติกรรมนักท่องเที่ยวในเขตพื้นที่ทหาร: กรณีศึกษา กองพลทหารม้าที่ 3 ค่ายเปรมติณสูลานนท์. ใน การประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยบัณฑิตศึกษา ระดับชาติและนานาชาติ(น. 1737 – 1742). ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
วิฑูรย์ เหลียวรุ่งเรือง และคณะ. (2547).เส้นทางท่องเที่ยวสถาปัตยกรรมเชิงประวัติศาสตร์. เชียงใหม่: คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วิภาวรรณ ปิ่นแก้ว. (2551). แนวทางการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในอำเภอเมือง จังหวัดเพชรบุรี (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สุพจน์ เพ็ชรคง. (2560). แนวทางการพัฒนาสภาพแวดล้อมทางกายภาพที่เกี่ยวข้องกับการท่องเที่ยวในพื้นที่หน่วยบัญชาการนาวิกโยธินกองทัพเรือ (ค่ายกรมหลวงชุมพร) (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). ชลบุรี: วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
สำนักงานการท่องเที่ยวของกองทัพบก. (2544). แผนแม่บทการท่องเที่ยวภายในหน่วยทหาร พ.ศ.2544 – พ.ศ. 2553. กรุงเทพฯ: สำนักงานส่งเสริมการท่องเที่ยวกองทัพบก.
